özgürlük

"yalnızca ölüler ölmüş sayılmaz bu dünyada… aynı zamanda özgürlüklerinden yoksun olanlar da ölüdür!" bu sözün ne anlama geldiğini özgürlüğünü kaybedenlerde gördüm ben.. özellikle de cezaevi ziyaretlerinde.. oradaki mahkumların çoğu adeta yaşayan bir ölü gibidir..

bir yıllık sınırsız özgürlük mü otuz yıllık esaret mi? bu birinci soru. sınırsız özgürlük var mı? bu da ikinci soru.

günümüz medeniyetine çok seçenekli özgür dünya deniyor ama bu dünya, insanı yeni mecburiyetlere, mahkumiyetlere ve yeni özgürlük hücrelerine hapsediyor. bu da bize özgürlük diye sunulan şeyin bir paradoksu .

kuşun kanadında, çöllerin derinliklerinde, güneşin doğuşunu izlemede, kimseye ve hiçbir şeye bağlı kalmadan sırtında çantayla gezebilmektir özgürlük.
güneş batarken yanınızda sevdiğinizle ya da en yakın arkadaşlarınızla şarap şişelerini yuvarlamak, gökyüzünde hava açıkken oturup saatlerce bulutları izlemektir...
küçük bir çocukken akşam ezanına kadar top peşinde koşturmak, umarsızca bisiklet sürmektir özgürlük.
sahip olunduğunda anlaşılamayan ya da değeri bilinmeyen, ama kaybedince ise kendini hissettirendir...
tek bir tanımdan oluşmaz, küçük küçük mutlulukların birbirleriyle bağlantılı olmasıyla sahip olunandır.
kısaca, hayatınızda olan bütün güzel şeylerin, anlık birbiri ile bağlantılı olma durumudur belki de…

şu devir için yazmak gerekirse altı üstü hatta içi bomboş kalmış bir kelime.

evrende her zaman, ama her zaman her gücün üstinde daha büyük bir güç vardır. büyük olanın küçük olana çizdiği alana özgürlük diyorsunuz siz. yanisi özgürlük diye bir şey yoktur. özgürlük tanrıya mahsustur.

motoruma binip rüzgarı göğsümde hissettiğim zaman özgürlüğün tadını çıkarırım.
bence özgürlük budur...

çok güzel bir şey yea.

özgür olmak:
sartre'a göre eyleme geçerek, aristo'ya göre düşünerek, camus'a göre düzene karşı gelerek, platon'a göreyse öğrenerek mümkündür.
-bir eksi sozluk entarisi-

özgürlük,

yapmak istediğin herşeyi yapmak değil,
yapmak istemediğin şeyleri kendi iradenle yapmama potansiyelidir...
zorla birşeyler yapmak zorunda kalıyorsanız daha özgürlüğünüze var demektir...

"ellerinde bilim var; ama maddeden başka şey tanımayan bilim... insan varlığının en soylu yanı maneviyat inkar ediliyor; zaferle, hatta nefretle reddediliyor. insanlar, hele şu son zamanlarda bir özgürlük teranesi tutturdular; neymiş bu peşinde koştukları özgürlük? yalnızca esirlik ve kendine kıymadan ibaret! çünkü insanlar, "ihtiyaçlarını tatmin etmeye bak, sen de en yüksek, en zengin kişilerle aynı haklara sahipsin" inancına saplandılar. "ihtiyaçların giderilmesi konusunda hiç çekinme, hatta isteklerini alabildiğine arttır!" bugün herkesin dilinde bu var, özgürlük böyle anlaşılıyor. ihtiyaçları alabildiğine genişletmek hakkı neler doğurur? zenginleri yalnızlığa ve manevi çöküntüye, yoksulları kıskançlığa, suç işlemeye götürür. çünkü hak bağışlanırken ihtiyaçların giderilme yolları gösterilmiş değildir. güya mesafeler kısaltılmakla düşüncelerin havadan iletilmesiyle insanlar birbirine yaklaşır, kardeşlik bağları güçlenirmiş... insanların bu türlü birleşme araçlarına inanmayın. özgürlüğü, ihtiyaçlarını genişletmeye ve gidermeye yarayacak bir araç saydıkları için yaratılışlarına zıt giderler, anlamsız, ahmakça istek, alışkanlık ve ipe sapa gelmez hayallere yer verirler. sırf karşılıklı kıskançlık, şehvet ve kibir için yaşarlar. ziyafetler, gezip tozmalar, arabalar, rütbeler, buyruk kulu uşaklar öyle önemli bir ihtiyaç sayılır ki, uğruna hayat, onur, insan severlik her şey feda edilir. bunları sağlayamayınca kendine kıyanlar bile olur. zengin olmayanlar arasında da aynı şeylere rastlanır. yoksul tabaka ulaşamadığı isteklerini, kıskançlıklarını şimdilik sarhoşlukla körletir. ama pek yakında şarap yerine kanla sarhoş olacaklar, gidiş o gidiştir. sorarım size: böyle insan özgür olabilir mi?"

hayvani ve insani olmak üzere ikiye ayrılır.