stres

sınır zorlayan ve kısa bir zaman dilimine sığışan yük, baskı. sindirme ve toparlanma şansı tanımayan her negatif etken bir stres kaynağıdır. çünkü beyin "devamı da gelecek" düşüncesine teslim oluyor. esas mesele de bu. var olan problemlerden çok potansiyel problemler insanı sıkıştırıyor.

stresten kurtulma yöntemleri genelde sorunu ortadan kaldırmayı değil kabullenmeyi hedefler. kabullenme aşamasında da kaygılara yoğunlaşılır. anda kalmak her zaman daha verimlidir. verimlidir de işte gel anlat.

stres bünyeyi ele geçirir. sorun iş yerindeyse mesai saati bitiminde orada kalmaz mesela, kalkar evine gelir. fiziksel ve ruhsal anlamda tahribata yol açar. iştahını keser/artırır, uykularını böler, rüyalarını yönetir. bir gün bir bakarsın en keyifli ortamları cehenneme çevirmiş. çünkü orada kalmadı. çünkü orada bırakmadın. haklı olarak "yarın ne olacak?" dedin.

stresle baş edebilmek için çok şey deniyorum fakat hiçbiri stres kaynağıyla mücadele etmek kadar uzun vadeli çözüm sunmuyor. kısa zamanlı rahatlamak istemiyorum. sanki öyle olunca daha çok zarar görüyormuşum ve kendimi aptallaştırıyormuşum gibi geliyor. iyi olup olmadığımın cevabını bilmediğim günler yaşamak istemiyorum. o yüzden bu konuda "ya hep ya hiç" diyor, sorunun kendisine odaklanıyorum.

hayat kalitesini azaltan, pek çok hastalığa davetiye çıkaran temel etkenlerden biridir.

boyutuna göre kişide ruhsal sıkıntıların yanı sıra fiziksel rahatsızlıklar da yaşatır.
başlıcaları:
baş ağrısı
kalp ritim bozukluğu
nefes darlığı
mide bulantısı
bağırsak bozuklukları
vücudun çeşitli yerlerinde sivilce ve benzeri döküntü yaraların çıkması

bazen çeşitli risklere girip yeni atılımlar yapmak gibi durumlarda yaşanılan stres kişinin kendi tercihi olabiliyorken bazen de tamamen zorunluluktan doğan durumlar karşısında yaşanılan belirsizliğe bağlı stres vardır ki süreç tamamlanana kadar hayattan bezdirir.

nasıl baş ettiğimi unuttuğum için bugün beni tamamiyle saran, etrafıma da yaydığım duygu durumudur.
sahi napiliyor idi? tüm tuşlara aynı anda basmış gibiyim.

abartı olmadıkça, faydalı, olması gereken bir durum derler uzmanlar. ben bokunu çıkarıyorum ama.
ekmek alınacak mesela... insan o 5 dk lık görevin senaryosunu 50 kere yazar mı? güzergahı kafasında kurar mı? cebindeki paranın kaç lira olduğunu, üstünü alacağını, fırıncının para üstü verişini, poşete koyuşunu, dönerken sol sinyal vermeyi unutma, 100 mt ilerde çukur var oraya girme, gelirken 2 sarı tuborg almayı, benzinde bitmiş amunike, dönüp lpg mi alsam...

evde stres, işte stres, uykuda stres, uyanıkken stres, yürürken stres, dururken stres...

e mide bir yerden sonra iflas ediyor tabii.

(bkz: mide yanması)
(bkz: dişleri sıkmak)
(bkz: huzursuzluk)

son 20 gündür çaresizlik ile beraber üzerimden atamadığım duygu hali. vucüt ağrılarım o kadar arttı ki son 15 gündür 35 yılda içmediğim kadar ağrı kesici ve kas gevşetici içtim.

ufacık bir olayda bile olduğum, insanı çok yormakla birlikte erken yaşlandıran bir durumdur.

çocuklukta ailenin, çevrenin ve sosyal her ne kadar faktör varsa bunların bir araya gelmesiyle birlikte yapılan zorbalıklar, bağırış çağırışlar, hakaretler, dayaklar sonucunda meydana gelen yaşadığın olaylara karşı psikolojik olarak savunmasız kalıp sürekli tedirgin olma hali. aşılması çok çok zor gelen bi durum bu bana göre. en ufak bi seste uykudan kalp çarpıntılarıyla uyanmak, tırnak yemek, göz seğirmesi, nefes almakta güçlük çekmek, odaklanmakta zorlanmak vs vs gibi bi ton şey sayılabilir. çoğu tedaviyi de uyguladım sayılır ama geçmiyor. stresi yaratan insanlardan kopmadığın sürece de asla geçmez. hele ki bu stres yaratan insanlar ailense olay çok daha zorlaşıyor ne yazık ki.

özetle komple hayatım. her adımım, anım, zamanım. yürüyen bir stres yumağıyım.

yavaşça süründürür, elinizi kolunuzu bağlar. böyle işe ama yahu deyip bir süre sonra onu somutlaştırır ve yine onunla savaşırsınız ama yara almadan dönmeniz mümkün değildir. stres sağlam dövüş bilir haberiniz olsun.

tam anlamıyla yönetmeyi ve başa çıkmayı bir türlü beceremediğim olay. doğuştan heyecanlı ve stresli bir insanım üzerime gelmeyin diye bağırasım geliyor.

8 yaşında tanıştığım duygu. hiç unutmuyorum, ilkokul 1'de öğlenciyken 2. sınıfta artık herkesin okula sabah gideceği söylenmişti. cümle içinde ilk o haberi alınca kullandım bu kelimeyi. bir cedric değildik ama 8 yaşındaysak ve stresliysek hayat bize de zordu.

hayatın her aşamasında mevcuttur ve yaşamınız boyunca sizinle kalır.

ota boka kafayı takmanın tıptaki adı. sağolsun kendisi sayesinde mideyi de pert ettik çok şükür. hayır yani takınca taç mı yaptık zannediyoruz bilmem ki.*

ileri seviyede fiziksel olarak vücudunuzu yavaş yavaş yer. mide sorunları, ciltte lekeler, elde ve vücutta egzama, bazen de kalbinize bıçak giriyormuş hissi, son olarak da kulak çınlaması.

son bir buçuk aydır yoğun olarak var.
insanların umrunda değil biliyorum fakat şunu yenemiyorum.

önce ruhsal olarak bitirir sonra da fiziksel olarak.

kolay geçmeyen bir şey.

halkımıza göre tüm her şeyin tek sebebi.

mide kanaması geçirmiş. şeker gibi ağrı kesici yuttuğun için olmuş diyorsunuz, ama stres de etkiliyor değil mi diyor. evet etkiliyor.

şeker hastası kontrole gelmiş. o son yediğin baklava yüzünden komalık olacakmışsın az kalsın diyorsunuz ama stres de etkiliyor değil mi diyor. evet etkiliyor.

stres de etkiliyor ya zaten roma’yı stresten ben yaktım!