yazarların yalnız olma nedeni

fazla mükemmelim.

prensipli ve onurlu biri olmam.

bunu kibir için yazmıyorum. özel hayatım konusunda doğru/ yanlış çizgim keskindir ve yanlış olduğunu bildiğim şeyleri yapmamaya ve kabul etmemeye gayret ediyorum. 28 yıllık hayatım boyunca hiç ödün vermediğim kuralım dahi oldu. dolayısıyla kendi prensipleri ve kurallarına sıkı sıkıya bağlı, zeki, kariyer odaklı insanlar duygusal ilişkiler için pek tercih edilmiyor çünkü karşımızdaki insana müdanamız yok. hata yaptıklarında, hayatımızdan çıkarıyoruz.

genelde çoğu insan yalan söyleyerek uyutabileceği, aldatsa dahi onu bırakmayacak toxic ilişki insanı arıyor. bizim gibi keskin ve katı insanlar, toplumun geneli için risk çünkü bizim gibi insanlarla ilişkiyi idare edemiyorlar. alışmışlar yalan söylemeye, dürüst olmamaya, aldatmaya ya da sorumsuz olmaya.. bunlara tahammül etmeyen insanlar karşılarına geldiğinde, kaçıyorlar. kimse, diğerinin karakterine aykırı olduğu için bırakılmayı deneyimlememiş çünkü..


bu bir ego savaşı değil aslında. bu “hayatımı bana uygun olmayan biri ile geçirmekten kaçınıyorum.” tavrı. kim göz göre göre olmayacağını bildiği birine ömrünü vermek ister ki? seni mutlu edebilecek asıl kişiyi bulmak için yoluna devam etmelisin.


kısaca vakit kaybı yaşamaktansa, yolunda yürümek daha iyidir.

kafam kaldırmıyor.

kendimle baş başa kalma arzusu. yıllarca kendime eziyet etmişim insanlarla iletişim halinde olarak. tecrübe kazandım yeterince ama artık yeter. az insan, bolca huzur.

tüm başlığa dönüş yapan tanımların yalnız olması ve direk yaramız var gibi atlamamızda ne bileyim.

olaylar bu şekilde gelişmiştir

fakirlik
(bkz: fakir erkeği sadece annesi sever)

kim demiş yalnız olduğumuzu. yalnız olmadığımız için uyuyamıyoruz sabahın köründe tek başımıza.
iş güç.

gelişine vurduk, tak doksandan gol oldu. ne yapalım babalık.*

insanların değer bilmemesi.

çok güzel çünkü.
(bkz: yalnızlık çok güzel gelsene)

kişisel tercih.

ben insanlari kirmaktan cok korkuyorum. onlara kendini kotu hissettirmekten, soyledigim bir seyi takinti haline getirmesinden korkuyorum.

duşakabin olmam veya "yalnız" kelimesini yanlış yazmam olabilir.

yalnızlık kendi tercihinizse saygı duyarım ama sizin tercihiniz değilse işte o zaman gerçekten yalnızsınız demektir.

ben tercih etmiyorum.

üşeniyorum
yalnız olmamak için birini bulmak gerek
bulmaya üşeniyorum.
hadi buldum diyelim
kaybetmemek için bi şeyler yapmak lazım
o da yoruyor.

kim dedi yalnız olduğumi???

buna sözlük kızları gibi cevap vereceğim. yok ki sanattan bilimden felsefeden anlayan ilgi duyan birileri...

insan sevmiyorum ben.

kendinden başkasına tahammül edememek, anlaşamamak.