yazmak

yazmak gelecekte yaşamaktır.

"yazmak, mutsuzluktur. mutlu insan yazmaz."

uzun bir süre okuyup dolduktan sonra taşmaktır.

türkçe sözcük, eylem halinde büyük bir heyecan, bir haz içinde şu satırları yazıyorum. - ö. seyfettin anlamına gelir. türkçe dilinden alınan yazmak kelimesi adresini bilmiyorum ki yazayım. anlamındadır.yazmak kelimesi türkçe'de "gelinin yüzünü süslemek." anlamına gelir.

kanaat önderi olmasam da yaşamdan neler koparabildiğimize göre değişir kanâatindeyim. hayatın bize öğrettiklerini yazıya ne kadar dökebiliyoruz, yazarken ruhumuzu olanca çıplaklığıyla serbest bırakıyor muyuz, yoksa yazarken yazıdan bir şeyleri saklıyor muyuz?

hiç şüphesiz ki iyi bir yazar olmanın en sert yollarından biri ''yaş almak''tır. çünkü aldığı her yaş yazdıklarına sızar, etkiler, değiştirir.

ve unutmamalı ki kötü yazdığımız şeyler bizi iyiye ulaştırır. nasıl yazmamak gerektiğini kötü olan öğretir...

t/ daha iyi yazma konulu başlık.

eğer mesleğiniz buysa yani akademisyen, gazeteci, yazar falan iseniz, yazmak için yapılması gereken tek şey düzenli olarak yazmaktır. yok ihlam gelmedi yok şu son makaleyi de okuyayım, yok zaman yok başka iş araya girdi. bunların hepsi bahane. kendinize günlük ya da haftalık plan belirleyin mesela hergün bir saat yazacağım. ne kadar olursa, on kelime yirmi kelime neyse artık. ya da her gün 200 kelime yazacam. bunun çaresi budur.

yazmak için ihtiyaç olan tek şey, belirli bir zaman aralığı, uygun yer ve yazı araçları bu kadar.

daha ayrıntılı için şu kitabı malum sitelerden indirebilirsiniz: buradan

yürümek için bacaklar ne ise, düşünmek için de yazı odur.
düşünceleri berraklaştırır.

yazmak benim için aşırı özel ve meditasyon niteliğinde bı şey yazarken rahatlıyorum sanki karşımdakine bı şeyler anlatip da rahatlıyormus gibi hissediyorum hayatım biraz daha duzeliyo ve kafamdaki düşünceler susuyo karışıklık gidiyo her şey yerine oturuyor

yazmak. genel konuşmak istemiyorum hatta öznel olup benli konuşayım. biraz abartı yapayım hatta :) iki gün uykusuz kalıp saatlerce yazı yazarım.
ben genelde eleştirmekten yanayım. iyi anılardan iyi olanlardan uzak. kötü yorumlayıcısıyım. kendimi seviyorum bu yüzden. her şeye olumlu bakıpta umut etmektense evet bu da olacak bu da oluyor. onlar öyle yapıyor öyle istiyor. sana zarar veriyor…
bu durumun beni yorduğunu düşünen olursa . güler geçerim. çünkü ben kendini yetiştiren bi yazar olarak güçlü hissediyorum. iyiden daha çok eleştiri yapın tavsiyem. yazın. yazmak çok güzel çünkü.

kalbinizi kelimelere sığdırabileceğinizi biliyor muydunuz? yazmak her zaman bana iyi gelen bir eylem olmuştur. kendime gelmek için. okumak da öyle fakat onun istisnaları mevcut: kafam doluyken okumak pek yaramıyor, oysa yazmak anlatmak kadar çare sağlıyor. hatta daha iyisi. çünkü sorunu kendime anlatıp buna kendim çözüm buluyorum. dünya hayatı için kendimde keşfettiğim en kıymetli şeylerden biri yazmak. yazın, çünkü bu insanın kendini anlayabilmesi ve anlatabilmesi için mükemmel bir yol.

tek bir kelimeyle, bir cümleyle kafada şimşek çaktırabilmektir bence. ve bunu anlık değil her zaman yapabilmektir. zordur.

kaçıştır.

bazen sığınacak bir liman bazen bir keşif yürüyüşü bazen de nefes almak...

sait faik abi 'haritada bir nokta' hikayesine bu meseleyi şöyle anlatıyor;

kelimelerden bir şelale zihnimin bendini dövüp duruyor. yıkıldı yıkılacak, yıkılırsa yazacağım. yıkılıyor bent ve beşinci büyük dini müjdeleyen ilk emir gibi "yaz!" diyor bir ses. yazarsam yıkılacağım.

(bkz: dünya)

zeka merdivenlerinden hedefe doğru tırmanan yolda, hiç zirveyi yakalayamamak. bitmeyen özkatkı

bazen yaranı sarmak, bazen yaranı sevmek, bazen de zihnini kusmak.

daha çok, ısıran yılanın zehrinden ölmemek için bıçağın ucuyla kanını akıtmak gibi bir şey..

en tehlikeli insan yazan insan değil. yazanlardan korkuluyor. ama en tehlikeli şey yazan insan değildir. yazılanın hangisinin arkasının boş olup olmadığını ayırt etmeyen okuyucu bence daha korkunçtur. üstelik yazan değil, ne yazdığını bilmeden yazan kişi çok daha tehlikelidir.

(bkz: şule gürbüz)

fiyat performans olarak mükemmel bir hobidir.

bir çeşit insanın kendiyle sohbet etmesi gibi. ama daha çok zamanı büküp geçmişteki ya da gelecekteki sana bir şeyleri anlatmak gibi. duygu, düşünce, içinde bulunduğun durum...

en basitinden ingilizce çalışma kararı aldım. kafamda belli bir hedefim var. bazı günler motive olamıyorum. canım sıkılıyor. canım çalışmak istemiyor. bazen ''lan geçen günler böyle değildi. ne güzel çalışıyordum'' diyorum. böyleyken insan ister istemez umutsuzluğa düşüyor. ama mesela çalışırken yanımda krometre açarım. kaç dakika çalıştığımı, ne kadar mola verdiğimi falan bir köşeye, günün tarihiyle beraber not düşerim kısaca. bakıyorum motivasyonsuz çalıştığım zamanlar olmuş. 20 dakika çalışmış 15 dk ara vermişim. bazı günleri yarım saat çalışıp bırakmışım. ama progress is progress (ilerleme ilerlemedir) deyip motive olmamama rağmen çalışmaya devam ediyorum.

öbür taraftan daha kaliteli ve daha ucuz bir cinsel hayatın önünü açıyor. uzun süre belirli bir tempoda belirli bir yerde yazınca küçük çaplı bir ününüz oluyor. örnek veriyorum ekşide yazarsın. 110k yazar var. taş çatladı, top patladı, gök taşı düştü bunun 20k'sıyla cinsel münasebet ihtimalin var. bak sadece 10 tanesinin bile dikkatini çeksen ve düzenli yazsan illaki biriyle takılırsın. hem de ilk buluşmada bir kahve ikinci buluşma direkt ev garantili bir şey. o da yazar sen de. herhangi 2 insandan çok daha fazla şey bilirsiniz birbiriniz hakkında. çoğu şey zaten tamamdır yani.