41.
en çok da hatıralar insanı üzer. ne kadar yakın olduğundandan önce ne kadar ortak hatıra biriktirdiğinize göre o kişi karşınıza çıkacaktır, kendisi olmasa bile ya huzur verecektir ya da acı. iyi ya da kötü hatıralara göre şekillenecek herşey.
devamını gör...
42.
birlikte oturulan yemek masasına bir tabak eksik konulduğunda, asılı duran fazladan bir ceket olmadığında ve bomboş kalan yatağı gördüğünde daha da acıtan histir.
devamını gör...
43.
ne kadar güçlü olursanız olun hayatınız boyunca geçmeyecek br yara açar. en çok ta gün geçtikçe onun ses tonunu unutmanız yakar canınızı.
devamını gör...
44.
kaybettiğimden beri her gün "bir gün ben de öleceğim" gerçeğini anımsıyorum ve bunun nasıl olacağı üzerine uyumadan önce yarım saat düşünüyorum işin garip tarafı artık insanlara baktığım zaman "bu da bir gün ölecek ya da hangimiz önce ölecek" diye içimden geçirmeye başladım , umarım böyle devam etmez .
devamını gör...
45.
travma
devamını gör...
46.
....ve sonra alışıyorsunuz, hatta bu okadar abartılacak birşey olmadığına kanısına vararak, sıradan bir olay gibi geliyor, hatta yakınlık derecesine bile takılmadan öldü gitti bittiye getiriyorsunuz olayı...
devamını gör...
bu gerçek ile henüz tanışmadım, ama tanışma ihtimali beni oldukça ürkütüyor..
devamını gör...
başlık engelleme özelliği gelirse ilk uygulayacağım başlık olabilir. psikolojimi bozuyor rüyamda görüyorum bütün günüm mal gibi geliçiyor sonra.
devamını gör...
düşüncesi bile gözlerimin dolması için yeterlidir. sadece o insanı değil, beraberinde içinden bir şeyler de kaybetmek demektir. ne yazık ki hepimizin bir gün yaşayacağı ve de birilerine yaşatacağı acı bir gerçektir. ama belki ara sıra bu gerçeği hatırlamak bazı şeylerin kıymetini bilebiliyorken bilmemize vesile olabilir.
devamını gör...
soğuk, ıssız durum. kimse uğramasın istediğim coğrafya.
devamını gör...
ölüme üzüntü duymak bencilliktir. çoğumuz ahirete ve bu dünyanın sınav olduğuna inanırken neden üzülüyoruz. asıl yaşarken kaybetmekten korkmalıyız. yaşarken kaybedilen bir kalp bir ruh nasıl sonsuzlukta sizinle olabilir?
devamını gör...
acıların en büyüğüdür bir söz var ölenler ölümü bilmez ölüm kalanlar içindir diye tam da bunun karşılığı.
devamını gör...
sadece ölünce kaybedilmez onu da bilelim
devamını gör...
kaçınma imkanı olmayan son. anneannem vefat ettiğinde bir daha nefes alamam zannettim ama alıyorsunuz. her şeye rağmen devam ediyor hayat.
devamını gör...
benim için bir anne yerinde olan bir sevdiğimi 3 sene önce kaybettigimde hissettiğim acı.. söyleyebilecek başka sözüm yok.
devamını gör...
çok ama çok sevdiğim dedem ile yaşadığım kayıp. aradan 10 yıl geçmiş olmasına rağmen hala ne bir fotoğrafına bakabiliyorum ne bir videosuna. duyduğum özlem kalbimi sıkışıyor. sanki hala bir yerde benim yanına gitmemi bekliyor gibi. yüzüne gülüşüne öyle hasretim ki...
devamını gör...
bir uzvunu kaybetmek gibidir , özellikle bunun sebeplerinden biriysen.
devamını gör...
babamı kaybedeli daha 2 ay bile olmadı, hala ölmüş olduğunu kabullenemiyorum her an çıkıp geri gelicek gibi hissediyorum. keşke gelse diyorum tüm bunlar şaka olsa diyorum ama yok. babamdan rahmetli diye bahsettiklerinde tuhafıma gidiyor. kabrine gidince toprağın altında yatıyor olmasını babama konduramıyorum, yakıştıramıyorum. yağmur yağıyor düşünüyorum orada yağmurda ıslanır. babam daha 50 yaşında bile değildi çok ani bir şekilde kaybettik. sonra babama kızıyorum bizi neden bu kadar erken bıraktı diye. yaşı daha büyük olsaydı belki bu kadar canım yanmazdı çünkü biliyorsun ki yaşlı insanların zamanı azalmış gidecekler. ani ve genç ölümleri kabullenmek çok daha zor, o kişi babaysa daha da zor. en son gece üstümü örttü sonra da sabah işe gitti sonrası da yok. babamı bir daha asla göremeyeceğim, sarılamayacağım onunla derteleşemeyeceğim. bu kısmını daha kabullenemedim bile. babamın yokluğundan çok babamın genç yaşta ölmesine üzülüyorum giden genç canına üzülüyorum. çünkü görecek yaşayacak çok şeyi vardı ama o hiç birini göremeyecek artık. içimdeki o sızı hala ilk günki gibi geçmiyor. hem kendimi çok güçlü hem de çok güçsüz hissediyorum.babam ani öldüğü için annemi ve kardeşimi kaybetmekten artık daha çok korkuyorum. sonra düşünüyorum annem ve kardeşim dışında benim canımı ne yakabilir böyle? hiçbir şey. hayatta her şeyin bir çaresi var ama ne yazık ki ölümün çaresi yok.
devamını gör...
en yakın arkadaşımı kaybettim. görseniz nasıl dinç, sağlıklı bir çocuktu. gençliğinin baharında, 20 yaşında öldü. 22 haziran 2019 gecesi 02.18 haberini aldım. o telefon konuşmasını, cenaze namazında annesinin nasıl sarılıp ağladığını, evde saçlarını yolup iğneyle uyutulduğunu unutamam. telefon numarasını hâlâ silemedim, ınstagram hesabı hâlâ duruyor. canım arkadaşım çok özledim. mükemmel bir insandı, kibar, dürüst aynı zamanda başarılıydı, tıp kazanmıştı. ınstagram hesabımı uzun bir süre önce dondurdum arada aklıma gelir bakardım fotoğraflara. zamansız ölüm daha çok yıkıyor herhalde insanı. evet, her ölüm zamansız ama bilemiyorum, belki de bu kadar yakın olduğum biri öldüğü için bu şekilde düşünüyorumdur. umarım huzur içinde uyuyordur.
(bkz: ölmüş insanların sosyal medya hesapları)
devamını gör...
allah sıralı ölüm versin. hayatın acı gerçeği.
devamını gör...

bu başlığa tanım girmek için olabilirsiniz.

zaten üye iseniz giriş yapabilirsiniz.

"bir yakınını kaybetmek" ile benzer başlıklar

normal sözlük'ü kullanarak 3. parti dahil tarayıcı çerezlerinin kullanımına izin vermektesiniz. Daha detaylı bilgi için çerez ve gizlilik politikamıza bakabilirsiniz.

online yazar listesini görmek için lütfen giriş yapın.
zaman tüneli köftehor rehberi portakal normal radyo kütüphane kulüpler renk modu online yazarlar puan tablosu yönetim kadrosu istatistikler iletişim