çocukken hayal edilen tanrı şekli

sırlar dünyasında kafasında beyaz çaput bağlı olan sislerin içinde bir eleman vardı. öyle hayal ederdim.

ben küçük çevresinde sihirli ışıklar uçuşan bir ağaç gibi hayal ediyordum. parlak böyle.

kocaman kahverengi bir kapı hayal ediyordum. kapılar çok büyük geldiği için garip bir imgelem oluşmuştu kafamda.

minarenin en tepesindeki mozaik camlı yerde bi karartı vardı o zannediyodum ben.

bulutların ardında olan, bulut şeklinde dede olarak tasvir ederdim çocukken.

çok küçükken nasıl bir atatürk hayranlığı beslemişsem içimde çocuk aklımla benim için en büyük, en ulu olan oydu. mahallede soru sorarlardı çocuklar birbirlerine en büyük kim, allah diyeceksin diye çocukça inatlaşır zorlarlardı o zaman dahi inatla atatürk diyordum, benim için tanrı atatürk' e benzeyen bir surete sahipti. cesurca kararlı bir ifadeye sahip çatık kaşları, mavi buluttan gözleriyle herkesi izleyen bir tanrı. şimdi ise onu, tanrının yarattığı en özel insanlardan biri olarak görüyorum, yüzlerce yılda bir gelen şans gibi...

5.000 liranın arkasındaki mevlana'yı allah zannediyordum. parayı da hiç sevmem ama...

cami minaresi. hiç de salak bi çocuk değilmişim. çok da güzel hayal etmişim.

hulusi kentmen gibi biri olduğunu zannederdim hep, çocukluk işte...

gökyüzünde beyazlar içinde yaşlı bir adam şeklindeydi benim hayalim. sonra toz bulutuna döndü tabi.

bulutların üstünde bağdaş kurmuş oturan ak sakallı dede.

ben yüzünde kocaman bir burun ve çatık kaşları olan devasa bir kumdan kale hayal ederdim.sebebini hâlâ bilmiyorum.

allah ruh'dur.

can'dır.
hani ölünce canınız çıkar.
hani ölünce ruhunuz çıkar.

kuran ı kerim
hicr suresi
29 - "bu itibarla, ben onu düzenlediğim insan şekline koyduğum ve içine ruhumdan üflediğim zaman, derhal onun önünde secdeye kapanınız."

bu ayette allah, ademin yaratılış senaryosundan bahsetmektedir.

yani görülemeyendir.

kuran ı kerim
enam suresi
103 - gözler o'na erişemez. onun ilmi ise bütün gözleri ihata eder. (gözlerin görmediği herşeye nüfuz eden, herşeyden haberdar olan) latîf ve habîr o'dur.

bu dünyadaki anatomimizle allahı görmek mümkün değildir.

öbür dünyada bir kısım cennetlik müminler allahı gerçek suretiyle görebileceklerdir.

kuran ı kerim
kıyame suresi
22 - yüzler vardır o gün pırıl pırıl...
23 - (o güzel ve yüce) rab'lerine bakakalır...
24 - ve nice suratlar vardır o gün asılır.
25 - belini kıran darbeyi yediğini hisseder.

allah yarattıklarından hiç birine benzemez.

kuran ı kerim
şûrâ suresi
11 - o gökleri ve yeri yoktan yaratandır. size kendi nefislerinizden eşler yarattığı gibi davarlara da eşler yarattı. o, bu düzen içinde sizi üretiyor. onun benzeri hiçbir şey yoktur. o, her şeyi hakkıyla işitir ve bilir.

allah kainatı bile yaratabilecek ve daha nicelerine yettirecek gücü olan bir enerji kaynağıdır.

insanları bu dünyada canlı tutan bedenlerindeki ruh denilen enerjidir.
nasıl ki ölünce vücuttan çıkan ruh bilinmeyen bir enerjiyse ; allah da bilinmeyen bir enerjidir.

ataerkil bi toplumda yaşadığımız için yaşlı bir erkek olarak düşünülmesi çok normal ve yanlış hatırlamıyorsam şaman inancına gore hep yukariya dogru el açıp dua etmek gibi tanrının yukarda olduğu inanışı var ama inananlar için tanrı her yerdedir

yüce honos.

ben cami minaresini allah sanıyordum . çocukluk işte.

çocukken tanrı kavramım yoktu. hangi çocuk 6 yaşında tanrıya kafa patlatır ki?

2 metre boyunda beyaz sarıklı beyaz cübbeli, etekleri yerleri süpüren, elinde bir sopa/asa tarzı bir şey. bildiğiniz fatihte rastlayabileceğiniz bir dede tarifi aslında. samanyolu tarzı tv programlarında da böyle tasvir ederlerdi bilinçaltıma oradan girmiş herhalde. hangi mantıkla onlar da tasvir edebiliyorlardı hâşâ ne garip ya!

suavi

yıllar önce denk geldiğim bir araştırma;
bu hemen hemen tüm dünyadaki çocuklar için böyle. çizimler hep beyaz sakallı bir dede.