geçmişe özlem duymak

geçmişte yaptığınız şeyleri , hissettiklerinizi, yaşadığınız iyi ya da kötü anları özlemektir. özlemek zaten geçmişle alakalıdır. yaptıklarımız daha çok özleme dönüşürken yapamadıklarımız pişmanlıklara keşkelere dönüşür. hr insan geçmişe özlem duyar ,özlemiyorum diyenlerse yalan söyler geçmişinden kaçmak ister. oysa geçmiş günahıyla sevabıyla bize kendimize aittir.

geçmişe özlem geleceğe hasret

şey gibi.

bir daha asla göremeyeceğin bir rüyayı özlemek gibi. evet, tam bu.

dün, depremde vefat eden çocukluk arkadaşımı defnettik. sanki onu değilde çocukluğumu gömdüm. çocukluğum ondan ibaretmiş meğer..

son 3-5 yıla kadar, garipsenirdi bu olay...
dalga geçilirdi hatta, ''has.k..r ordan'' denirdi...

''neyin yok olm? ne istiyorsun da elde edemiyorsun?'' deniyordu...
arabalar yollar, konforlu yaşam alanları, son model akıllı telefonlar...
bunlarla hava atarlardı hep yeniciler, sürekli gelişimden yana olanlar...

ne oldu şimdi?
eski kaliteyi özledik sanırım değil mi?
şimdi her şey var ama yine her şey, ne kadar da sıkıcı değil mi?
gerçek değil bir kere... eskisi gibi tat vermiyor artık hiçbir şey...
o tadı özlüyoruz aslında!
geçmiş kimin umrunda?

hem o geçmiş, hep iyi şeylerle mi dolu sanıyorsunuz?
iyiden çok daha fazla, can sıkan hadiselerle de dolu o geçmiş...
yine de özleniyor!
özlenen şey çok farklı bir tat çünkü.. şimdi şu an, hiçbir para birimiyle, güçle elde edilemecek, yaşanamayacak bir tat...
özlem, o tat aslında...
o tadı tekrar yaşamak istemek...

bazen bir kokuyla…
bazen bir müzikle…
gelen o geçmişin özlem hissi…
bazen mutluluk…
bazen hüzün…
çoğu zaman karmaşık duygular ama ne olursa olsun her insan geçmişte kalan bazı yaşam kırıntılarını özlemektedir…

teknolojideki hızlı değişimin hayatımızdan götürdükleri nedeniyle yenileri bir daha yaşanamayacak olan anılar özleniyor.

galiba bunun en büyük nedeni, geçmişte kalanın gelecekte olmayacak olmamasıdır.

o anının bir daha tekrarlanmayacak olması insanı resmen yamultur. (bkz: swh)

bence aslında herkeste olan bir şey bu. kimi buna hastalık psikoz falan muhabbeti yapıyor da iyi de abi geçmiş dediğin ve özleyecek kadar güzel olan zaman şu an içinde bulunduğun zamandan

1- daha geri dolayısıyla sen de genç , sağlıklı ve güzelsin. bu gayet özlenebilir bir şey.
2- belki ailen hayattaydı ama artık yoklar bu da özlenebilir .
3- belki bir aşka sahiptin ama artık aşka sahip olmadığın için o duyguları mutlu anları yad etmek istiyor olabilir zihnin ki mutlu anlara dönmek zordur beyniniz bunu yapıyorsa oldukça zeki olmalısınız.
4- para , zaman ve arkadaş bakımından zengin olduğunuz bir geçmişi özleyebilirsiniz.


açıkçası örnekler çoğaltılabilir fakat konu kesinlikle olumsuz bir tarafa çekilmemelidir.

10 sene sonra da bugüne özlem duyacağımı biliyorum ama esasen bugün özlenecek bir şey yok. geçmişi yaşarken de yoktu. geçmişi sırf geçmiş olduğu için özlüyoruz. bir daha yaşanmasının imkansızlığının verdiği ulaşılmazlık hissi falan... zamanda yolculuk yapıp 10 sene öncesine dönsen gerçekten de mutlu veya huzurlu olabileceğine inanıyor musun mesela? açıkçası bu insana özgü boktan sanrılar bir noktadan sonra bıkkınlık ve sıradanlık dışında bir şey vermiyor.

10 sene öncesini özlüyorum.

" kim duymaz ki" denir hep. ama bazıları geçmişi unutmaya çalışır, kabuslarından gitsin ister, birisinin hatırlatmasını asla istemez...

arkadaş çevresi değişimi, yaşam standardının düşmesi, iş ya da şehir hatta ülke değiştirmek. yaşın ilerlemesi ile birlikte gelen sorumlulukların artması (aile kurma ya da işe daha çok vakit ayırma vb.) yine yaşın ilerlemesi sonucu kültürel ve spor faaliyetlerinden uzaklaşmak gibi gibi gibi durumlar sebebiyle geçmişte yaşadığınız hayata ve anılara özlem duyarsınız. sizin için hangisi ya da hangileri? bir düşünün bakalım.

komiktir. her gün gülüyorum.

her ne kadar kendimi zorlasam da geçmişe olan özlemimden ziyade geleceğe olan merakım baskın geliyor.
geçmişi geçmişte bırakabiliyorum. ama gelecek öyle mi? bilinmezliğin verdiği o kalbimi sıkıştıran hissiyatı diri turuyor beni.

şimdiki aklımla eski günlerime dönsem öyle şeyler yapardım ki..

geçmiş değişmez, değiştirilemez, entropi sıfırlanmadığı takdirde yaşadığımız her an geçmişte kalacak, ki entropi sıfırlanırsa ışık hızında o ânâ gidip anı yeniden yaşayabilir miyiz, o ana misafir gibi uzaktan bakabilir miyiz, bu dünyanın en önemli sorunlarından biri.

ve patlasan da çatlasan da en mutlu günlerin geride kalmaya mahkum.
gidenler gitti, ölenler öldü, kalanlar kaldı. geçmiş değiştirilemez bir resimdir. silemezsin. geçmişi özlemek geleceği de elinden alır.

acıdan gebermek de kâr etmez, geçmiş geçmiştir. istemesen de geçecek. kabullen.

geçmişin geçtiğine inanmak istemeyenlerin, ölen sevdiklerini diriltmek isteyenlerin, en güzel günleri zihninden her gün biraz daha silinenlerin yaşadığı şeydir.

geçmiş onlar için geçmez.
geçtiğini kabullenemezler. çünkü o güzel günler bir daha tekrarlanmayacaktır.
top eline gelir ama gol atamadan gitmiştir avuçlarından. hayatın boyunca gol atamamanın, o günleri geri alamamanın acısını yaşarsın.

bugünlerin berbat olduğunun kanıtı olan histir.

çok değil, taan kangöze'nin kırmızı toyota'da şarkı söylediği zamanları özlüyoruz. çok mu? suç mu?

duman - aman aman