5321.
günaydın la sözlük!
ben yine uyuyamadım ve sana son günlerde çok fazla dinlediğim o şarkıyı armağan etmeye karar verdim. öpücükler, sevgiler ve saygılar...
ben yine uyuyamadım ve sana son günlerde çok fazla dinlediğim o şarkıyı armağan etmeye karar verdim. öpücükler, sevgiler ve saygılar...
devamını gör...
5322.
günaydın sözlük…
ama öyle, her sabahı bir öncekinin tıpkısının aynısı gibi, iflah olmaz bir rutinin esiri olmuş, insanın ruhundan cımbızla birer birer küçük parçalar koparan alelade bir güne günaydın değil elbet…
başka türlü bir günaydın benim istediğim…
ne ağaca benzeyen, ne de buluta…
burası gibi değil uyanacağımız memleket;
denizi ayrı deniz,
havası ayrı hava…
öyle bir günaydın işte…
bol sakallı bir şairin dizelerinden araklanmış bir günaydın…
biraz edebi ama yine de çokça edepsiz bir günaydın…
ama öyle, her sabahı bir öncekinin tıpkısının aynısı gibi, iflah olmaz bir rutinin esiri olmuş, insanın ruhundan cımbızla birer birer küçük parçalar koparan alelade bir güne günaydın değil elbet…
başka türlü bir günaydın benim istediğim…
ne ağaca benzeyen, ne de buluta…
burası gibi değil uyanacağımız memleket;
denizi ayrı deniz,
havası ayrı hava…
öyle bir günaydın işte…
bol sakallı bir şairin dizelerinden araklanmış bir günaydın…
biraz edebi ama yine de çokça edepsiz bir günaydın…
devamını gör...
5323.
siz uyandığınızda ben daha mesaiyi yeni bitirmiş ve uykuya dalmış oluyorum. sanıyorum benim lanetim de bu. hepinizi sevgiyle selamlıyor ve kocaman, içten bir günaydın diyorum.
devamını gör...
5324.
kıymet bilmek, kaybedince arkasından ağlamak değil, yanındayken sımsıkı sarılmaktır. der mevlana...
zamanın, ailemizin, sağlığımızın, doğanın, kendimizin ve sevdiklerimizin yeterince kıymetini bilmek bizleri yaşam içinde daha tatminkâr ve huzurlu kılar.
modern dünyada kıymet bilen insanlara daha fazla sayıda ihtiyacımız var.
yapılan iyiliklerin, güzelliklerin unutulmaması, yok sayılmaması insanı değerli hissettirir. kıymet bilmek, kaybetmekten korktuklarımızı her zaman hatırlamaktan geçer.
kıymet bilmek, kendini bilmektir. kendimize değer vermek önemlidir.
kendi yüreğine bakabilme cesareti gösterenler gönlünün muradını keşfedenlerdir. dışarıya bakan rüya görür, hayal dünyasında kaybolur, içeriye bakan uyanır, kendini keşfeder
yüreğimiz; kıymet bilene emanet..
mutlu, huzurlu,sevdikleriniz ile geçireceğiniz bir hafta sonu dilerim..
günaydın canlar....
zamanın, ailemizin, sağlığımızın, doğanın, kendimizin ve sevdiklerimizin yeterince kıymetini bilmek bizleri yaşam içinde daha tatminkâr ve huzurlu kılar.
modern dünyada kıymet bilen insanlara daha fazla sayıda ihtiyacımız var.
yapılan iyiliklerin, güzelliklerin unutulmaması, yok sayılmaması insanı değerli hissettirir. kıymet bilmek, kaybetmekten korktuklarımızı her zaman hatırlamaktan geçer.
kıymet bilmek, kendini bilmektir. kendimize değer vermek önemlidir.
kendi yüreğine bakabilme cesareti gösterenler gönlünün muradını keşfedenlerdir. dışarıya bakan rüya görür, hayal dünyasında kaybolur, içeriye bakan uyanır, kendini keşfeder
yüreğimiz; kıymet bilene emanet..
mutlu, huzurlu,sevdikleriniz ile geçireceğiniz bir hafta sonu dilerim..
günaydın canlar....
devamını gör...
5325.
günaydın naber,
bugün kendimi daha böyle bir rölantide tutup aşırı enerjili başlamamaya kadar verdim güne.
sonra akşama enerji kalmıyor.dün manyak gibi mutlu başladım. akşam depresyona girdim.
ama bunu da yapmak yetenek bence.
ee siz nasılsınız. cumartesi erken uyanan vatanperverler olarak işe hazır mıyız?
vatan hainleri uyusun.
dostlarımızla geleceğiz 'e selam çakıyorum.
yahu o mu diyordu sabah uyuyanlara vatan haini olsun artık çaktık selamı.
*
bugün kendimi daha böyle bir rölantide tutup aşırı enerjili başlamamaya kadar verdim güne.
sonra akşama enerji kalmıyor.dün manyak gibi mutlu başladım. akşam depresyona girdim.
ama bunu da yapmak yetenek bence.
ee siz nasılsınız. cumartesi erken uyanan vatanperverler olarak işe hazır mıyız?
vatan hainleri uyusun.
dostlarımızla geleceğiz 'e selam çakıyorum.
yahu o mu diyordu sabah uyuyanlara vatan haini olsun artık çaktık selamı.
*
devamını gör...
5326.
begonvillerimiz de çiçek açtı. sarmaşık araya kaçmış. günaydın sözlük...
devamını gör...
5327.
günün günaydını
nilüfer'le gelsin
bunların hepsini boş ver kendine bin kere şans ver
open.spotify.com/track/1npC...
nilüfer'le gelsin
bunların hepsini boş ver kendine bin kere şans ver
open.spotify.com/track/1npC...
devamını gör...
5328.
bugün güzel bir gün. keyfim yerinde.
herkese günaydın. öpüldünüz.
herkese günaydın. öpüldünüz.
devamını gör...
5329.
günaydın sözlük günaydın canım. saat akşam 9 da tavuk gibi tünedim, sabah 6 da horoz gibi kalktım*
şimdi evden çıkmalarına 2 saat olan ev ahalisini kaldıracağım. neden? çünkü ben uyandımdı, onları uyutmamdı.*
herkese musmutlu bir gün diliyorum
şimdi evden çıkmalarına 2 saat olan ev ahalisini kaldıracağım. neden? çünkü ben uyandımdı, onları uyutmamdı.*
herkese musmutlu bir gün diliyorum
devamını gör...
5330.
uyanamıyorum ulan senli düşlerdeennn !
devamını gör...
5331.
günaydın güzel sözlüğün güzel kadınları. hepinizi seviyorum, her birinize benden çay. *
devamını gör...
5332.
anlaşıldı bütün gece dm’den yürüşülmüş :))
adam uyumamış ki uyansın. o da haklı sısısıs
sabah uyanamaz. akşam içmekten aşk sarhoşu falan olmalar.
sısısıs
adam uyumamış ki uyansın. o da haklı sısısıs
sabah uyanamaz. akşam içmekten aşk sarhoşu falan olmalar.
sısısıs
devamını gör...
5333.
günaydın arkadaşlar.
devamını gör...
5334.
adamın biri, her mehtaplı gecede alır başını deniz kıyısına gidermiş.
dönüşünde sorarlarmış:
– ne gördün?
– dünya güzeli deniz kızları gördüm, altın saçlarını gümüş taraklarla tarıyorlardı, dermiş hep.
bir gece yine tek başına deniz kıyısına vardığında, gerçekten dünya güzeli deniz kızları görmüş, altın saçlarını gümüş taraklarla tarıyorlarmış.
döndüğünde yine sormuşlar:
– ne gördün?
– hiç demiş… hiç bir şey…
oscar wilde’ın yukarıdaki harika öyküsünü ilk okuduğumda ne demek istediğini anlamamıştım. daha sonra unutmuşum.
yıllar sonra rastladığım haldun taner’in bir sözü bana öyküyü hem hatırlattı hem de ne demek istediğini çok çarpıcı bir şekilde gösterdi.
şöyleydi söz:
her hayalin gerçek olması kadar hayal kırıcı bir şey yoktur.
daha sonraları ise bu tema pek çok edebi eserde karşıma çıktı. örneğin simyacı’da.. hâlâ okumamış olan var mı bilmiyorum ama hatırlarsanız orada bütün yaşamı boyunca tek hayali para biriktirip mekke’ye hacca gitmek olan bir dükkan sahibi vardı. adam; artık gerekli parayı fazlasıyla biriktirmiş olduğu halde bir türlü gitmiyordu. bu hayalin kendisini yaşama bağlayan çok önemli bağ olduğunu düşünüyor ve onun gerçekleşmesi halinde bu önemli bağı yitireceğinden korkuyordu. haklıydı aslında.
düşünüyorum da… hepimizin böyle hayalleri var, mutluluğumuzu
bağladığımız, gerçekleşene kadar yaşamı sanki ertelediğimiz…
acaba hiç düşünüyor muyuz; bu istediğimiz her neyse, gerçekleştiğinde iyi mi olacak?
bir düşünürün hep aklımda tuttuğum bir söz vardır:
bütün istediklerim olsaydı acaba mutlu olabilir miydim? diye.
belki de daha az üzülmeliyiz gerçekleşmeyen hayallerimiz için. belki de aslında sevinmemiz, mutlu olmamız gereken bir şey için gözyaşları döküyoruzdur. belki de olaylara bir de bu açıdan bakmayı artık öğrenmeliyiz…
yalnız, hakkınızda hayırlı olan hayallerinizin gerçekleşmesi dileğiyle…
günaydın canlar.
dönüşünde sorarlarmış:
– ne gördün?
– dünya güzeli deniz kızları gördüm, altın saçlarını gümüş taraklarla tarıyorlardı, dermiş hep.
bir gece yine tek başına deniz kıyısına vardığında, gerçekten dünya güzeli deniz kızları görmüş, altın saçlarını gümüş taraklarla tarıyorlarmış.
döndüğünde yine sormuşlar:
– ne gördün?
– hiç demiş… hiç bir şey…
oscar wilde’ın yukarıdaki harika öyküsünü ilk okuduğumda ne demek istediğini anlamamıştım. daha sonra unutmuşum.
yıllar sonra rastladığım haldun taner’in bir sözü bana öyküyü hem hatırlattı hem de ne demek istediğini çok çarpıcı bir şekilde gösterdi.
şöyleydi söz:
her hayalin gerçek olması kadar hayal kırıcı bir şey yoktur.
daha sonraları ise bu tema pek çok edebi eserde karşıma çıktı. örneğin simyacı’da.. hâlâ okumamış olan var mı bilmiyorum ama hatırlarsanız orada bütün yaşamı boyunca tek hayali para biriktirip mekke’ye hacca gitmek olan bir dükkan sahibi vardı. adam; artık gerekli parayı fazlasıyla biriktirmiş olduğu halde bir türlü gitmiyordu. bu hayalin kendisini yaşama bağlayan çok önemli bağ olduğunu düşünüyor ve onun gerçekleşmesi halinde bu önemli bağı yitireceğinden korkuyordu. haklıydı aslında.
düşünüyorum da… hepimizin böyle hayalleri var, mutluluğumuzu
bağladığımız, gerçekleşene kadar yaşamı sanki ertelediğimiz…
acaba hiç düşünüyor muyuz; bu istediğimiz her neyse, gerçekleştiğinde iyi mi olacak?
bir düşünürün hep aklımda tuttuğum bir söz vardır:
bütün istediklerim olsaydı acaba mutlu olabilir miydim? diye.
belki de daha az üzülmeliyiz gerçekleşmeyen hayallerimiz için. belki de aslında sevinmemiz, mutlu olmamız gereken bir şey için gözyaşları döküyoruzdur. belki de olaylara bir de bu açıdan bakmayı artık öğrenmeliyiz…
yalnız, hakkınızda hayırlı olan hayallerinizin gerçekleşmesi dileğiyle…
günaydın canlar.
devamını gör...
5335.
yav kahretsin jonathan yav.
4 saniye önce gözümü açtığımda saat 6 idi. 4 saniye kapattım, tekrar açtım, baktım ki 08:05 olmuş.
kurban olayım işin ehli kimse o baksın şu zaman işine. biraz liyakat biraz be!
4 saniye önce gözümü açtığımda saat 6 idi. 4 saniye kapattım, tekrar açtım, baktım ki 08:05 olmuş.
kurban olayım işin ehli kimse o baksın şu zaman işine. biraz liyakat biraz be!
devamını gör...
5336.
üşüyen herkese günaydın. sarılırsak üşümeyiz.
devamını gör...
5337.
pazartesilerden nefret eden biri değilim ama bu pazartesi gerçekten iğrenç. güneş yok, yağmur var, çok soğuk ve elektrik yok. içim üşüyor, ders anlatmam gerekiyor, çay yok... daha ne olabilir bilmiyorum gerçekten. her şeye rağmen günaydınsa günaydın sözlük...
devamını gör...
5338.
günooooo, yılın son haftasından günooo. defterleri toplamak, yazılanları okumak, doğruyu yanlışı bulmak haftası. her zamanki gibi değişik bir yıldı. kendimden kendimi çıkarıp kendimi bulamadığım günler haddinden fazlaydı. hüzünlerimi topladım, yetmedi mutluluklarımı topladım, o da yetmedi sümüklü hallerimi topladım, hiçbiri bir ben etmedi. benliğimi kaldırdım astım, ölemedi. yaşamaya mecburdum demek ki.
elbette şehvetli şehvetli güno dedikten sonra kimsenin pazartesi sendromuna zeval gelsin istemem. bu yüzden biraz toparlanalım.
mesela; benim pazartesi sendromumu yok eden şey 31 aralık gününün tatil olması. en çok dinlenebilme ihtimalim sevindiriyor. plan program yok. uzun zaman oldu, kendi kendimi kendimin karşısına oturtup bir karar aldım: “bak kızım” dedim kendime. “artık ufak tefek şeylerden mutlu olacaksın, yeteri kadar umut besleyip, umudun fazlasıyla kendini boğmayacaksın.zaten yüzme de bilmiyorsun.” “tamam” dedik hep birlikte.
mesela yine günlerden bir gün bir gün markette dolaşırken çalıştığım ilçede delilerin meşhur olduğunu öğrendim. çok deli varmış. kendi kendime “kız sen de adını onların yanına yazdırsana” dedim. bunu derken gülümsedim. 4 sene boyunca rastladığım delilerden iki tanesiyle konuşuyordum. bence deli değiller. deli olanlar; onlara deli diyen insanlar. onların aklı başında gayet. hatta fazlasıyla zekiler. zaten delilik -bana göre- fazla akıllı, zeki olma hali. insan sıkıcı olan normallikten kaçıp deliliğe sığınıyor. neyse efendim, bunlardan biriyle düzenli muhabbetimiz var, kısa konuşma diyelim. hiçbir zararı yok. aksine pek tatlı, hatır soran. benim sorunum diğeriyle. sorun da denmez ya neyse. başında şapkası, üstünde kimi zaman ince gömleği ve montu, altında belini iyice sıktığı kemeriyle kot pantolonu. elinde ya da dudağında hiç mi hiç eksik olmayan sigarası… buraya kadar her şey normal. bundan sonrası konuşması. geçtiği her insanın yanından “selamünaleyküm” demesi ve peşine -siz aleykümselam deyince- var mı bi çorba parası demesi. ürküyor insan bi anda . bi de bunları yaparken göz teması kurması var ki anlatamam. gözleri de çakır mavi. her defasında yok diyorum. yok dememin sebeplerinden biri de bi kere marketteyken çok pahalı bir sigara alması. kasiyerle de muhabbetim olunca “o kadar pahalı sigara mı alınır” dedim . kasiyer “alır, çorba parası istiyor, sonra onlarla gelip sigara alıyor” dedi. bendeki aydınlanmayı anlatamam. bu arada ilk zamanlar 1 tl isterken zamanla bu fiyatın çorba tutarına çıktığını da belirtmeden geçemeyeceğim. eee malum devir zam devri. sigara pahalı. ben bunları düşünürken bir yandan da acaba böyle olmasının nedenlerini sorguluyorum. belki bir gün oturup onu da uzun uzun dinlerim. belli mi olur…
geçen gün öğle molasında aylak aylak yürürken bi tane amca bi dükkana kafasını uzatmış “ en büyük arjantin” diye bağırıyor. gülümsedim. deli miydi bilemedim. hayatın seslerini bir sene boyunca böyle işittim.
delileriniz, zekileriniz ve sendromsuz günleriniz bol olsun. şahsen benim öyle *
elbette şehvetli şehvetli güno dedikten sonra kimsenin pazartesi sendromuna zeval gelsin istemem. bu yüzden biraz toparlanalım.
mesela; benim pazartesi sendromumu yok eden şey 31 aralık gününün tatil olması. en çok dinlenebilme ihtimalim sevindiriyor. plan program yok. uzun zaman oldu, kendi kendimi kendimin karşısına oturtup bir karar aldım: “bak kızım” dedim kendime. “artık ufak tefek şeylerden mutlu olacaksın, yeteri kadar umut besleyip, umudun fazlasıyla kendini boğmayacaksın.zaten yüzme de bilmiyorsun.” “tamam” dedik hep birlikte.
mesela yine günlerden bir gün bir gün markette dolaşırken çalıştığım ilçede delilerin meşhur olduğunu öğrendim. çok deli varmış. kendi kendime “kız sen de adını onların yanına yazdırsana” dedim. bunu derken gülümsedim. 4 sene boyunca rastladığım delilerden iki tanesiyle konuşuyordum. bence deli değiller. deli olanlar; onlara deli diyen insanlar. onların aklı başında gayet. hatta fazlasıyla zekiler. zaten delilik -bana göre- fazla akıllı, zeki olma hali. insan sıkıcı olan normallikten kaçıp deliliğe sığınıyor. neyse efendim, bunlardan biriyle düzenli muhabbetimiz var, kısa konuşma diyelim. hiçbir zararı yok. aksine pek tatlı, hatır soran. benim sorunum diğeriyle. sorun da denmez ya neyse. başında şapkası, üstünde kimi zaman ince gömleği ve montu, altında belini iyice sıktığı kemeriyle kot pantolonu. elinde ya da dudağında hiç mi hiç eksik olmayan sigarası… buraya kadar her şey normal. bundan sonrası konuşması. geçtiği her insanın yanından “selamünaleyküm” demesi ve peşine -siz aleykümselam deyince- var mı bi çorba parası demesi. ürküyor insan bi anda . bi de bunları yaparken göz teması kurması var ki anlatamam. gözleri de çakır mavi. her defasında yok diyorum. yok dememin sebeplerinden biri de bi kere marketteyken çok pahalı bir sigara alması. kasiyerle de muhabbetim olunca “o kadar pahalı sigara mı alınır” dedim . kasiyer “alır, çorba parası istiyor, sonra onlarla gelip sigara alıyor” dedi. bendeki aydınlanmayı anlatamam. bu arada ilk zamanlar 1 tl isterken zamanla bu fiyatın çorba tutarına çıktığını da belirtmeden geçemeyeceğim. eee malum devir zam devri. sigara pahalı. ben bunları düşünürken bir yandan da acaba böyle olmasının nedenlerini sorguluyorum. belki bir gün oturup onu da uzun uzun dinlerim. belli mi olur…
geçen gün öğle molasında aylak aylak yürürken bi tane amca bi dükkana kafasını uzatmış “ en büyük arjantin” diye bağırıyor. gülümsedim. deli miydi bilemedim. hayatın seslerini bir sene boyunca böyle işittim.
delileriniz, zekileriniz ve sendromsuz günleriniz bol olsun. şahsen benim öyle *
devamını gör...
5339.
tüm yaşamım boyunca hiç pazartesi sendromu yaşamadım. pazartesi günü gideceğim okula, işe pazar gününden giderdim, o derece. bunun nedeni ezik, avamdan, varoş biri olmam. dolayısıyla "eeeeh pazartesi" demedim ama diyenler (epeyce de haklı) var. onlara ithafen günün fotoğrafı şöyle bir şey (evde denemeyin):
günaydın sözlük...
günaydın sözlük...
devamını gör...
5340.
herkese günaydın arkadaşlar. gününüz güzel geçsin, şans sizinle olsun.
devamını gör...