hayat

kisadir. evet.

yetişkin olunca başka bir şeye dönüşen olgu. çoğu zaman anlamsız gelen bu karmaşa içinde kaybolmamak ne mümkün.

geçici değerler ile kalıcı değerler arasında geçen bir mücadeledir. seçimlerimiz genellikle maddeseldir. maddeyi ön plana koyarsanız, ilahınız da madde olur. hazineniz neredeyse, yüreğiniz de oradadır.

yaşarken hangi değerler için yaşıyoruz? hedefimizde ne var? geçici değerler için mi kalıcı değerler için mi? tartılacağımız terazi, maddesel zenginlik değil. yüreğimiz. ruhumuz. rab cebimizdekine göre değil yüreğimizdekine göre bizi tartacak.

maraton değil, yetmez, engelli maraton.

bir meşale.

zehirli baldir. evet.

gerçekten çok garip. dün havalarda uçan bir arkadaşım bugün hiçbir şey yokken yapılanlar yüzünden yerde sürünüyor. bana da az i.nelik yapmıyor da konumuz bu değil...

çok güzel mahvettim tebrik ederim kendimi. her şey adına ancak bu kadar yanlış karar verilirdi gerçekten.

yaşamak ve ölmek aslında çok doğal bir temele dayanır. bu bilimsel temel kural entropidir.

" yaşam " ve " ölüm " arasındaki çizgiyi belirleyen şey , düzensizlik veya düzenlilik seviyesidir.

yani yaşamak düzenli moleküllerin birikimi , ölüm ise bu moleküllerin düzensiz hallerinden ibaret.

canlı organizmalar , termodinamiğin ikinci yasası’nın uygulamasını düzenli olarak ertelerler. bu süreç vücuttaki entropi seviyesini düşürüp , çevremizin entropi seviyesini artırarak gerçekleşir. canlılar yaşam ortamlarından enerji alırlar. bu enerjiyi vücut fonksiyonlarını gerçekleştirmede kullanır ve " harcanmış " entropiyi ortama geri salırlar.

sonuç olarak " hayat " olgusunu abartmamak gerekir. carl sagan'ın dediği gibi " hepimiz yıldız tozuyuz. "

enerji dönüşümlerinin sonucu olarak hayata geldik. enerjimiz bittiği gün , hiç doğmamış gibi olacağız...