mutluluk

kiminin gözünün dibinde, kimine ise çok uzak.

bizi de bulur mu bir gün doyasıya gülüp eğlendiğimiz her şeyin rayında gittiği mutluluktan uçtuğumuz zamanlar gelir mi diye sorgulatan başlık

ızdırabın yerine tercih edilmesi gereken şeydir: emre1974tr.blogspot.com/201...

niçin ağlıyorsun elisabeth mutlu değil miyiz?

ülkemizde ulaşılması zor bir duygudur. ulaşanlara ne mutlu.

kaynağı değişken, kendi sabit, hissedilen, hissettirilen ve karşılıklı ilgi gerektiren bir durumdur.

mutluluk en güzel ilaçtır bence

mutluluk ailedir. mutluluk bence kendini nerede iyi hissediyorsan oradadır.

mutluluk seninle sonsuza kadar yürümek elele beraber olmak hayatı seninle yaşamak.

ulaşılmasını zor, bulunması nimet olan yaşamın en saf halidir.. mutluluk.. bir gün yaşamak dileğiyle

bir kitapta okumuştum.yazar şöyle diyordu :

''en son karşılaşmamıza göre yaşlanmış ve olgunlaşmıştı. genç işi şort ve gömleklerini çıkartmış kışa hazırlanan pos bıyıklı bir rus subayına dönmüştü. fularının yerini atkı şemsiyesinin yerini baston almıştı. gözleri artık beni seçemiyordu. bağırdığımda sesimi iletebildiğim uzaklıktan görüşüyorduk. galiba beni özlemişti. cebinden çıkardığı mendille burnunu sildi mendili bana uzattığında siyahlaşmış kan tanecikleri mendili süslüyordu ihtiyarın fazla ömrü kalmamıştı. puşkin hesabı ödeyerek kalktı. bana kaçamak bir bakış attı. trene yetişmeliydi...''

mutluluğun formülü anlamlı ilişkilerdir. ne kadar iyi ilişkilere sahipseniz mutlu olmanız okadar olasıdır.

çocuk kalabilmek.

hep aranan bazen bulunan bulununca değeri bilinmeyen şeydir.

insanın hep bir arayış içinde olduğudur. sonsuzdur. sonu yoktur.

mutsuzluğun tersidir ve mutsuzluk kadar acımasızdır.
her zaman söylerim mutsuzluktan kaçınmak mutlu olmaktır. istenilen mutluluk tamamen bu olmalıdır.
mutluluk bulundukça hep fazlası isteniyor çünkü. sonu yok.

“çok mutsuz olmamanın en güvenilir yolu, çok mutlu olmayı istememektir.”

schopenhauer.

2007 yapımı, zülfü livaneli'nin kitabından uyarlanmış filmdir.

başrolleri özgü namal, talat bulut ve murat han paylaşıyor. filmin ana teması töre mağduriyetlerini oluştururken karakterlerin psikolojik ruh halini, değişimlerini ve hesaplaşmalarına da yer verir. filmin gidişatıyla, isminin mutluluk olmasındaki tezat bariz ortaya çıkarken seyirci olarak beklemede kalırız. mutluluk ne zaman gelecek bu diyarlara? ne zaman bitecek bu töre denen çağ dışı uygulamalar?

bu uğurda yitirilmiş hayatlar, genç kızların hayallerinin yok edilmesi, aile içi şiddet ve taciz... tüm bu olayların ortasında yetişen yemyeşil bir filiz ve çakışan hayatlarla birlikte bir derdi olan, bunu anlatmaya çalışan bir filmdir.

keşke sadece bir film konusu olsaydı diyeceğimiz olayları izleyince ve hala bu uygulamaları görüp, duyduğumuzda mutluluğun çok uzakta olduğunu düşünebiliriz ama her şey bizim elimizde. belki de o kadar uzak değildir.

izlemeyenlere, merak edenlere tavsiyedir. izleyin efendim.

her mutluluğun sonu mutsuzlukla biter. mutlu olmak sadece gülmek, eğlenmek değil insan mutluyum derken bile içinde fırtınalar kopsr kendimden biliyorum. insanı oşgunlaştıran da mutsuzluklardır ancak mutsuz insanlar dünyada iz bırakırlar. poyraz karayel dizisinde söylendiği gibi "tarih yalnızca mutsuzları yazar"

herkesin içinde bulunan bir çeşit enerjidir. kimisi küçük bir olayda tadar bunu, kimisi hiç farkında olmaz bu durumdan. hayatta mutluluğu yakalamanın farklı yolları vardır, herkes için farklı bir kavramdır. bazen birilerine yardım ettiğinizde, kurtardığınızda hissedebilirsiniz mutluluğu, sadece bencil durumlarda geçerli değildir. mutluluk için vicdanın da olması gereklidir, vicdan sahibi olmayan kimsenin yaşadığı mutluluk hissi doyumdur ve ego ile ilgilidir. yani örneğin birilerine yardım ettiğini başkalarına ancak duyurunca rahat edebilen kimseler ya da birilerini öldürdüğünde haz alan seri katiller gibi. tabi işin bir de amigdala boyutu var o husus ise farklı bir durum, yazılım diyelim.

mutluluk pantolona işemek gibidir. ıslaklığı herkes görür ama sıcaklığı yalnız sen hissedersin.