nazım hikmet ran

"esas olan sadece yaşamak değil, insana yakışır şekilde ve onurlu yaşamaktır. teslim olmadan, boyun eğmeden, sürünmeden, el etek öpmeden yaşamaktır!"
bu dünyadan nazım geçti..

bugün günlerden nazım hikmet ve ben bugün nazım ile ilgili çok bilinmeyen bir kaç detaydan bahsetmek istiyorum.

soyadı kanunu çıktığında nazım piraye'nin ısrarlarına dayanamaz ve bir soyad edinmeye karar verir. bir çokları ran soyadının narın tersten okunuşu olduğunu düşünsede durum aslında sadece nazım'ın, sırf piraye istedi diye anlamsız bir soyadı edinmek istemesinden kaynaklanmaktadır. zaten farkında iseniz nazım soyadını mecbur kalmadıkça kullanmaz.

peyami safa ile bir dönemde yolları kesişir. hatta peyami safa en önemli eserlerinden biri olarak kabul edilen dokuzuncu hariciye koğuşu romanını “canım nâzım’a karasevda ile” şeklinde nâzım’a ithaf etmiştir.fakat avrupa’da faşizmin egemen olduğu yıllarda giderek sağa kayan ve faşizme hayranlık besleyen peyami safa’ya nâzım, şu dizeleri yazar:


kalp rahatsızlığı ciddi bir boyuta gelmiştir. nazım'ın doktoru tarafından kendisini yorması, büyük heyecanlar ve hatta aşk yaşaması yasaklanır.ancak aşktan vazgeçmeyen nâzım, 3 haziran 1963’te, vera’ya aşık olarak, yorgun kalbinin bu aşka daha fazla dayanamaması üzerine hayatını kaybeder. öldüğünde cüzdanının içinden, vera’ya yazdığı son bir şiir çıkar:





ölüm yıldönümünde anısına saygıyla...

kaynak: bu dünyadan nazım geçti.

gelsene dedi bana kalsana dedi bana gülsene dedi bana ölsene dedi bana geldim kaldım güldüm öldüm

ilk bakışta değil,
son bakıştadır aşk
yani ayrılırken sana nasıl bakıyorsa
o kadar sevmiştir seni
*

bir nazım geçmiş bu dünyadan...

biz başka severdik. o yüzden başka sevemedik. *

zavallı nazım. annesini götürmüşler, özel ders ayağına.

koş nazım koş

yanında kalmayacağın bir kalbe sakın dokunma. sana bir görümlük bahar dersin, geride koskoca bir kış kalır.*

çapkınlığın kitabını yazan adam. demek ki neymiş her işi özgüvenle yapacan. adam kadın üstüne kadın sevmiş ama bunu öyle bir özgüvenle öyle bir aşkla yapmış ki adı mavi gözlü dev olmuş.

şunu merak ediyorum, aldatılan kadınların, sevdikleri adamı affetmelerini anlayamayan sert kadınlar, mavi gözlü devi nasıl görüyor?
açıkçası ben aldatılma olayına keskin bakmıyorum, yapılan yanlışları affetmeye de keskin bakmıyorum ama yani o keskin bakanlar, onlar nazım'ı nereye koyuyor.


en sevdiğim şiirini bırakayım bari.
bizde nazım severiz.

çömeldim bakıyorum toprağa
otlara bakıyorum, böceklere bakıyorum,
mavi mavi çiçek açmış onlara bakıyorum.
sen bahar toprağı gibisin sevgilim
sana bakıyorum.

sırtüstü uzandım görüyorum gökyüzünü.
ağacın dallarını görüyorum,
uçan leylekleri görüyorum,
sen bahar mevsimde gökyüzü gibisin sevgilim
seni görüyorum.

gece kırda ateş yaktım ateşe dokunuyorum,
suya dokunuyorum,
kumaşa dokunuyorum,
gümüşe dokunuyorum,
sen yıldızların altında yakılan ateş gibisin sevgilim,
sana dokunuyorum.

insanların içindeyim seviyorum insanları.
hareketi seviyorum.
düşünceyi seviyorum.
kavgamı seviyorum.
sen bahar içinde bir insansın sevgilim,
seni seviyorum.

nazım yakışıklı adam. her yakışıklı adamın peşinde sayıları bir düzineden az olmamak koşuluyla bir dolu kadın dolanır. bunlardan birisi illaki adamın aklını çeler. öbür kadın gider, yenisi gelir. doğa yasası.
nazım'ın çapkınlığına böyle bakmak lazım.

memleket hasreti ile yitirdiğimiz (bkz: şair)'dir.onun memleket aşkını kimse sorgulayamaz

sen esirliğim ve hürriyetimsin
çıplak bir yaz gecesi gibi yanan etimsin,
sen memleketimsin.
sen ela gözlerinde yeşil hareler,
sen büyük,güzel ve muzaffer,
ve ulaşıldıkça ulaşılmaz olan hasretimsin.*

her gün ama her gün mutlaka bir şiirini okumaya özen gösteriyorum...

,

yasaklı olduğu dönemlerde orhan selim, ahmet oğuz, mümtaz osman ve ercüment er takma adıyla da şiir ve şarkı sözleri yazmıştır.

büyük bestekar sadettin kaynak'ın eserlerine ilham olmuş güfteleri vardır üstadın.
karşınıza güfte şairi ercüment er olarak çıktığında biliniz ki o, nazım'dır!

www.google.com/amp/s/amp.od...

samimiyet istiyorum artık,
boğulduk dili süslü
ama yürekleri boş insanlardan .*

bakmayın siz benim kuru bir yaprak gibi sallandığıma.
köküm sağlamdır sarsılsam da kopmam dalımdan.
öyle kolay değil,rüzgarın önüne kapılıp gitmem.
son ana kadar vazgeçmem yaşamaktan...
ne fırtınalar koptu, benim hayat dallarımda.
hiç birinde vazgeçmedim umutlarımdan.
içimde kıyametler kopsa da.
ben baharıyım yarınlarımın,
çiçek açarım her kışın ardından.*

savaş;
korku ve sefaletten başka bir şey veremez.
yakar, yıkar, öldürür, yok eder.*

unutma umuda kurşun işlemez gülüm .

bir kadını anlamak, bir şarabı tatmak gibidir aslında.
dünüyle, bugünüyle, yarınıyla. sizde bıraktığı, bırakacağı tatları sevmek, yeniden onu içebilmek arzusuyla yanıp tutuşmak gibidir.
sarhoşun hep bir bahanesi vardır içmek için.
o hüzünlense de içer, sevinse de.
ama, aşığın bahanesi olmaz. amacı mutlu olmaktır sevdiği ile.
öyleyse, değer vereceksiniz sevdiğiniz kadına.
yüreğine dokunacaksınız, saçına dokunmadan önce.
yüreğine dokundu iseniz bir kadının, işte o vakit en lezzetli şarabı tatmışsınız demektir *