nick vermeden bir yazara seslen

öpmem lazım her santimini tek tek tek tek tek tek tek tek
bilmen lazım nasıl dayandım çok zor çok zor çok çok çok zor.
bal küplerini dizmiş ağıza tek tek tek tek tek tek tek tek.
üst dudaktan bir yol verdim geç geç geç geç geç geç geç geç!

bu kadar mantıklı ve yerinde cümleler kurman bünyemde sinir stres oluşturuyor.

kan istiyorum ben ya,
kaos istiyorum.
sessizce böyle dümdüz anlaşılabildiğim vakit ne yapacağımı bilemediğimden elim ayağım titriyor.

höf.

anladığım kadarıyla bana seslenen yok.
arada bir kontrol ediyorum burayı.*
biri anama sövecek de farketmeyeceğim diye ödüm kopuyor.

şu an buralara pek ugramasa da:
(ss kralı)

şu hayatımda sakin ve anlayışlı davranarak delirttiğim tek insan sen olabilirsin.
kendi adıma sevineyim mi, senin adına üzüleyim mi bilemiyorum?*

hey sen! evet evet sen ne hoş bi şeysin öyle

başka insanlara ve canlıların tümüne gösterdiğin şefkat ve merhameti kendine de göstermelisin. biri başkasına senin sana davrandığın gibi davransa kafasında tava yamulturdun.

(bkz: söveni şikayet etme refleksi)

whatsapp durumunda birbirine imalı 'hayırlı cumalar' yazan akrabalar gibi geliyor bu başlık bana. *

sen türkiye'nin yetiştirdiği en tatlı kapluş seven akademisyensin hocam. onedrive'da önüme çıktı, aklıma geldin. kral piçinin mezarı allahına kurban olsun senin. gavura vurur gibi acımadan bas da fava, millet dostluk görsün. kapluş seven doğa dostu dostların favına çıldırır bu deli yürek. dost insan kapluş da sever dalyan da. hey gidii tekne turları, hey gidi çükko pansiyonlardaki rezil yengeler. şu an şükür güzeliz, hayatımızdan alkolü attık hocam. dipçik gibiyim demesi ayıp.

bakalım günlük dizimizde bugün kim kime öpücük kokulu tanımlar yazacak, kim kime alttan alta küfür edecek, kim kime kimsenin anlamadığı şeyler yazacak. merakla okuyoruz efendim. çok eğlenceli.

muhabbetin harika. yanaşma şeklin perfect. daha ne ossunnnnnn..

bu başlık insanı kanser eder.
ben engelledim bu başlığı, erken tanı hayat kurtarır sonuçta.
kafam rahat.

ne kadar üzgün olduğunu, belki ağladığını, heyecanının sana hatalar yaptırdığını, öfkenin seni yanlış yönlendirdiğini, bir avuntu beklerken bulamayınca hissettiğin hayal kırıklığını, bir bataklığın içinde çırpındıkça batıyor gibi olduğunu düşlediğin o anı, bağırarak haykırmak istediğin bazı şeyleri haykıramadığını, içine kapandığını, aklından intihar düşüncesi dahi geçtiğini biliyor ve anlıyorum.

kötü gününde insanlar her zaman, bir akbaba sürüsü gibi başına üşüşmeye eğilimli olacaktır.

bunlara aldırma ve şaşırma. tek doğduk, tekiz, tek gömüleceğiz. ben de dahil kimseye bel bağlama. "arkadaş" kavramını unut. dost saydıklarıından beklediğin desteği genellikle göremeyeceksindir. dibe battığını hissedip mucize bekleyeceksindir, motor reflekslerin yavaşlayacak, aklın daha az çalışacaktır. akut depresyonlar geçireceksindir. olumsuz düşüncelerin, uçsuz bucaksız bir tünelin sonunda ışık olmadığını fısıldayacaktır sana. bunlar insana dair şeyler. kendini yalnız hissetme. ben yanındayım. yanında olacağım, bu sürecinde en azından, sevgilim olmasına rağmen seni dinleyebilirim.

tüm bu berbat anları, hayatımın bazı dönemlerinde yaşadım. kendini ifade edecek gücü bulamadığını, yorulduğunu biliyorum. sorunlarının altında yatan kökenleri, hayal ettiklerinle elinde olanlar arasındaki uçurumu biliyorum. bunları kimsenin anlamadığı için içinden duyduğun kızgınlığı biliyorum. şanslısın ki, insan denen sevmediğim varlığın katmanlı ruh hallerini incelemeyi seviyorum, sevdim.

bugün beni iki pula satmana şaşırmamakla beraber, kızmadım da. öfke anında zayıf birisin. bunu biliyordum. insanları tanırım, söylemem yüzlerine. ben seni satmayacağım, kafanı allak bullak edecek taktiklerle sana saldırmayacağım. yanındayım. daha önceden de, uyarılarıma direnmene rağmen seni korumam, seni tanıyışımdandı. bu zayıflıklarını bilmemdendi. şu an, sen yere düşmüş gibi hissettiğinde, eğer sana bir bıçak da ben saplarsam, kendimi hayatımın sonuna kadar affetmem. ben buradayım, derdine ortağım.

insanlara anlatamadıklarını bilen de, seni daha iyi gören de benim. hikayeni en çok ben dinledim. tek yapman gereken, ayağa kalkıp o eski neşeni kazanmak. neşeni kaçıran ben değilim, yanlış seçimlerin ama boşver! hangimiz yapmadık ki? hangimiz mükemmeliz ki! koyverme kendini.

seni yeniden güçlü kılacak şey, yüzündeki gülümseme olacaktır.
hiçbir dediğimi dinlemedin, bunu dinle. inan bana yaşadım, inan bana çıkmaza düştüm. empatim bundandır.

düşündüm ve şu karara vardım: ben hayatımın bu evresinde, gerçek bir kötülük yapamam kimseye. bunu kaldıramam.

içinde bulunduğun bu halde payım olduğunu düşünüp vicdan azabına sürüklendim.
sakın ola bunu mağrur bir tavır, kibirlice "iyilikle ezmek" istemek, bir bahş olarak algılama. aksine, bu bir dost eli.

sevgilim bunu hoş karşılamayacaktır muhtemelen. lakin ben vicdanımı üstün tutmayı seçtim. vicdan da bir erdemdir. ben sevgilimi çok seviyorum, bu da değişmez bir gerçek. bunu da anlamalısın. bu konu artık değişmez. ben onunla son bulacağım. müsade ederse, o kişi ile yaşlanacağım. ortak ve güzel bir karar bu.

insanız. derdimiz de olur sevincimiz de. dertlerini anlatacak kimsen yoksa, ben dinlerim yine.
uzun uzun saçmalamak ihtiyacın varsa, ben yanındayım. kendini daha fazla zorlama.
medet umma kimseden artık. iyi ol, güçlü kal. bu haline bakmak beni aşırı üzdü, bilesin. kendin kaşınsan da , ben pay çıkardım kendime. hakkımda yanılmamıştın: aşırı hassasım. ek olarak sağlam adamım, yıkılmana da müsade etmem. sen kafanı yorma. geçecek bunlar da. gülümse.

taksim meydanda bekle alacağım seni oradan. kırmızı kurdeleli ben, sen kırmızı karanfil takacaksın.

oedipus kompleksini aşamamış 40-50 yaş aralığına sahip tiplerin aslında içten içe rol model olarak seçtikleri yazarlara salça olmaları ve bunu yaparken popülizm aramaları ve kendisinden başka herkesi popülist olmakla suçlamaları çok enteresan.
yazdıkları ikinci cümleden sonra kendilerini belli ettikleri içinden çıkılmaz durumları aslında başkası açısından sıkıcı olduğu kadar hüzünlü bile denebilir.
psikoterapi ile ancak uzun bir sürede çözülebileceğini içten içe sezip, aynı sözlüğe login yapmak dışında hiçbir ortak noktaları olmayan insanlara saldırmalarının sebebi de aslında bu tiplerin attığı zavallı çığlıklar: beni fark edin!
pratik rasyonalite kendilerini mutlaka bir çözüme kavuşturur.

hey nicky

nasıl gidiyor bro?

yav yok. hadi bakim hadi. laf şeysi ya. lütfettin savolasın.

geri dön tülay!

sen nassil bi adammissin ya. kaç yaşında adamsın girdiğin şekle semale bak. biraz ağır ol ağır. vallahi nickini yazmamak için zor tutuyorum. neyse ya, gönder mektuplarımi al resimlerini.