yazarların başına gelen doğaüstü olaylar

bizzat başıma gelmiş korkunç olaydır.
(bkz: gece yatakta kendini yatarken görmek)

bir gün 12 yaşlarındayken arkadaşlarla cami minaresine meraktan çıktık. önümüzdeki briketler kırıldı metrelerce yükseklikten yere düştüm ama bir şey olmadı kalktım yürüdüm doğruca eve gittim.

kendime bir halhal almıştım ucunda kar tanesi vardı, başka şehre giderken yanıma aldım gittiğim evdekilere gösterdim herkes gördü sonra bir gün kayboldu halhal ortadan bulamıyoruz hiçbir yerde. aradan vakit geçti ben öteki şehre geri döndüm ve odaya girdiğimde halhal takılıkta asılı duruyordu.

moderatörlerden başlığın kafa sözlük x men kulübü olarak değiştirilmesini talep ediyorum.

havada bağdaş kurmuştum. kimse inanmıyor ama bu gerçek.

uçakla yolculuk yapmıştım. türbülansa girmişti uçak. pencereden korkuyla bakarken camda kırmızı harflerle "mikail sarhoş oldu" yazıyordu.

artık teknolji gelişti,eminim benim gibi ev içinde sürekli kulaklıkla gezen birsuru insan vardir bazen oluyor tum gün kulaklıgımı hic çıkartamıyorum.diyecegim o ki acaba banada gelip kendilerini belli etmeye calisiyorlarmidir, hani tabaklari birbine carpiyorlar ama ben duymuyorum falan daha cok sinirlenip duvarlara flasn vuruyorlar sinirleniyorlar falan *
kafamda deli sorular yine, teknoloji yüzünden agiz tadıyla korkamiyoruzda.

şahsımınki aslında doğaüstü olmayan olaydır.

şöyledir efendiler,

kıştı. kar yağmıştı. sabaha doğru 6da kalktım. tabi hava daha karanlık. dedim güzel bir gün beni bekliyor. yataktayım hala, ama böyle yatakta etrafa bakıyorum mal-mal. birdenbire gözlerim istemsizce kapandı, sonra sanki gözümün içini görmeye başladım, yani etraf simsiyah ve damarlar var. bildiğiniz damar var her yerde. ve bu yerden aniden çıkıverdim ve hayatımda daha önce hiç görmemiş olduğum bir yerdeydim. büyükçe bir şehirde ve büyükçe bir marketin önündeydim. etrafta arabalar falan park edilmişti. bu arada uykuda değildim. buna eminim. çünkü içimi bir korku kapladı ve aniden gözlerim açıldı. bir de bunun uyku olmadığını her şeyin 5-10 saniye gibi kısa bir sürede gerçekleşmiş olmasından anladım.

bu arada bu olayı bir kere yaşadım bir daha yaşamadım. çok korktum. kimse ciddiye almadı. ama şimdi düşünüyorum da, vay be, keşke gene yaşasam. ne gündü ama....

yani manevi bir yolculuk yaptım, bilmediğim bir yere. yani zihnim teleport oldu. yani arkadaşlar bedenim yatakta, ama ruhum bambaşka bir yerdeydi. bu arada o anda acı hissettim mi onu hatırlamıyorum, ama şu an düşünüyorum da acaba gözlerimin içerisinde bir acı hissetmişmiydim. emin değilim.

üzerinden 7 -8 yıl geçti hatırlayamadığım şeyler eksikler olacaktır muhakkak.

sene 2014 ahşap merdivenli dublex bir evimiz var ve 4 kişi kalıyoruz. ev arkadaşlarımın geçen seneden tanıdığı urfalı bir arkadaş var. gayet efendi namazında niyazında temiz bir çocuk, her geldiğinde dağ gibi olan bulaşıkları hiç üşenmeden yıkıyor, oğlum diyorum neden böyle yapıyorsun bırak otur ye iç git, olsun abi ya pis görünce dayamıyorum diyip devam ediyor .

bir akşam bize geldi, alt katta kalan arkadaşla gece 1 gibi çay demledik akşam kahvaltısı hazırlıyoruz, bizim urfalı geldi salonda yer sofrasında, ev arkadaşı mutfakta bende odaya bir şey almak için gittiğimde dış kapı açıldı ve pat küt bir ses, ilk baş idrak edemeyip odamdan çıktım arkadaş diş kapıda dikiliyor. noldu der gibi yüzüne baktım, anlamadım birden kaçtı dedi.

biz düşünüyoruz tabi, bir kaç gün sonra çağırıp sıkışırdık urfalıyı bizimki demez mi abi beni korkutuyorlar arada diye, dedik nerde gördün apartman diyor. sinirlendim en son oğlum salonda otururken apartmanda nasıl göreceksin diye bizimki başladı ötmeye. bizim evde alt katta 1 banyo 1 tuvalet , üst katta 1 banyo var ve banyolarda da tuvalet mevcut kullanmadığımız tuvaletin önünde gördüm abi, sürekli sizin evdeki bulaşıkları bu yüzden yıkıyorum dedi benim film orada koptu, ev arkadaşı bastırıyor ne gördün vs, püskül gibi siyah saçlı mavi gözlü gri tenli siyah eski elbiseli bir kadın tarifi verdi biz şaşkınlıktan sapıttık , tarif eder etmez konuyu kapatalım abi deyince çocuk sustuk

çocuk o akşam gitti ama mutfakla o kapı karşı karşıya 3.5 atıyorum geçerken aklımdan çıkmıyor, sonra finaller bitti sanırım sonuçlar açıklanıp büte kalmadığını öğrenen dönüyor.
ramazan ayıda girdi üst katta olan 2 arkadaş eve döndü biz kaldık. arkadaşın sevgilisi aynı zamanda memleketlisi olan kız başka bir şehirde öğrenci o da sınavları bitirmiş bizim eve gelecek bir kaç gün kalacak ve beraber memleketlerine dönecek.

neyse kız geldi ben arkadaş ve sevgilisi iftarı yaptık oturuyoruz arkadaş dedi ki, kanka benim hatunun ev arkadaşı var bazı şeyleri rüyasında görüyor gelmeden buranın kapı numarası ahşap olduğunu falan görmüş,
dedim ee?
bu arkadaşı bu evden hoşlanmamış ve hatunda bizim olayı anlatınca arkadaşına kız demiş ki. o çocuk yalan söylüyor. çağıralım bizim a'yı konuşalım dedi.
diyorum oğlum boş ver falan ama bir yandanda merak ediyorum. tamam dedim yarın akşam gelsin sahur yaparız hem.

neyse ertesi gün oldu biz çocugu çağırdık, balkonda havadan sudan derken konuyu getirdik burayaaaa. anlattık çocuk dedi abi boşverin kapatalim bu konuyu diyip havaya bakıyor, çocuğa kitlendik ben içimden hatim indiriyorum.
yine yükleniyoruz çocuğa, çocuk en son başladı dökülmeye.

bizim urfalı gece tarla sulamaya gidermiş saat 2 3 gibi, mezarlık içinden geçen tarlaya giden bir yol varmış kısa olsun diye buradan geçmiş bir gece. dedim başka abi dedi ben tuvaletin önünde kadın değil çocuk görüyorum dedi, dedim nasıl?
bilmiyorum abi arada ağlayan bir çocuk görüyorum hocaya gittik bir kaç yıl önce birinin çocuğuna zarar verdiğimi söylemişti dedi. bu olaydan sonra ertesi güne arkadaş ve sevgilisi bilet alıp memlekete dönünce, sonraki gün bende döndüm ve kapandı.

cennette şarap içtim birkaç kere.

babam izmir'de bir aylık komadan sonra vefat etti. ölümünü bekliyorduk zaten; sürpriz değildi. cenazeyi hastaneden aldık ve gereken ne varsa yaptık. ben 20 günlük izin almıştım, ilave olarak da 10 gün cenaze izni aldım. eşimle beraber bir ay kadar annemin yanında kaldık ve tüm izinler bitince kendi evimize ankara'ya döndük.

daire kapısını açtıktan sonra antrede halı üzerinde bir avuç toprak bulduk. eşime sordum "bu neyin nesi" diye; -ki kendisi temizlik konusunda titiz bir insandır; babamın ziyaretine yorduk ve gülümseyerek toprağı ait olduğu yere serptik.

ayrıca rüyamda birisini gördüğüm zaman o kişiyle ya bir şekilde denk gelirim ya da bir haberini alırım.

doğaüstü mü bilemem ama basit isteklerle ilgili ettiğim duaların karşılığını alırım. doğaüstü olduğunu sanmıyorum çünkü dua mekanizması zaten bir zihin yönlendirme faaliyeti olduğundan zihin ve algı ilgili hedefe hemen kanalize oluyor.

her şeyi unuturum bunu unutmam denen olaylardır. henüz 4.5 yaşındayken 17 ağustos 1999 gecesi depremde yataktan düşüp bayılan ablamı annem ve babam salona taşırken mutfakta tezgahın üstünde dizlerini kırarak oturup bana gülümseyen saçları karışmış ince bıyıklı kumral siluet gelir aklıma hep. muhtemelen çocukluk hayalgücüyle ilgili ama göz göze gelip birkaç saniye bakışmamızı 22 yıl sonra bugün dahi unutmuyorum. çocukluğuma dair en eski görüntüdür ayrıca bu belleğimdeki.

olmaz olasıcalar. ele avuca gelen doğa üstü olay istiyoruz artık. başımız şişti doğanın üstündekilerden. yeter gari.

geçen sene bisikletle gezerken tünel girişi kuzenle çarpışıp yere düştük. allah'tan o sırada arkadan gelen araba falan yoktu ikimizde ölecektik.

küçükken arabaya çarpmıştım.

dün gece gözlerimi kapar kapamaz uyumam.

korku romanı yazmaya girişen yazarımız tüm gotik edebiyat (lovecraft, adger allen poe)yi hatmetmiştir. ama malum ibni haldun'un meşhur lafı "coğrafya kaderdir". bulunduğunuz yer ülke koordinat konum itibarıyla bir de üzerine 3 harfliler marid seyredeyim dediğiniz andan itibaren çocukluğunuzdan beri iliklerinize işlemiş olan korkunun artık aklınıza paranormal taarruzlarda bulunduğu, korkum boku selanik günlerinin başlangıcıdır. 80'lerin sevimli creep showlarıyla ve en kabasından elm sokağı'nın ip atlayan kızlarının faslı geçmiştir artık. elleriniz klavyeye vurduğu andan itibaren ensenizi üfüren soğuk hava dalgasının şiddetini arttırarak şapalak haline geldiği boyuta çoktan geçmişsinizdir. baba yada gelmiş yanağınıza öpücüğü kondurmuş, ama siz korkudan donduğunuzu farketmemişsinizdir bile. "ah ulan git maridi seyredeceğine ıssız adamı seyret hani romantizm tırt. tövbe şeytana bismillah"..

hayatını kaybeden iki tanıdığımın ölmeden uzun süre önce nasıl öldüklerini rüyamda görmem. ikisi de art arda olunca beni bir korku almıştı da iki ile sınırlı kaldı neyse ki. korkunç günlerdi.

arabamın lastiği patlamıştı, bagajı açtım birde ne göreyim, teneke jant'a takılı sıfır lastik var o anda elim ayağım titremişti.

hiç aklıma gelmedi demek ki benim başıma böyle bir şey gelmemiş.