o fotoğraflarla konuşan insan. kuytu köşedeki mizah şelalesi tweetleri bizimle buluşturup, kahkaha attıran bir nefer! istediğiniz ruh haline göre fotoğrafı size bulup çıkarıverir arşivinden!
(çok kafiyeli oldu, bunu yapmak istememiştim immortel..)

(bkz: up)

rönesans döneminde ortayan çıkan, genellikle çoksesli koro için yazılan seküler müzik türü. rönesans döneminin aşk şarkıları denilebilir sanırım.

izmir'in konak ilçesinde bulunan ve nerde başlayıp nerde bittiği asırlardır bilinmeyen yüzü karanlık içi aydınlık semt.

yokuşu çıkıyorum, köşeyi mesken eylemiş tütüncü nevruz sesleniyor daha sola dönmeden.

"en iyi arkadaşım iyi akşamlar"
"sana da iyi akşamlar, en iyi arkadaşım"

diyorum, pat nihat bana bakıyor, gözleri janjanlı, bugün erken başlamış içmeye, "çay vereyim mi?" diyor basmane'nin en eski çay ocağının içinden, "içmicem, kaçayım" diyorum, onu da savuşturup yola devam edeceğim nihat'ın gizli bahçesinden çok aşırı platin sarısı bir ses bana sesleniyor ;

"doktor, benden 5 aylık hamileymişsin, öyle duydum? peşinden aynı sarılıkta 3 kahkaha patlıyor bahçenin ve sokağın içinde.

" aldırcam ben onu kız" diyorum "niye lan? diyor," sokağında nihat'ın dolaştığı bir basmane'ye çocuk getirmek istemiyorum "diyorum, nihat " canımı yaktın doktor, aşkolsun " diyor arkamdan, aşırı platin sarı saçlar gülüyor.

doktor diyorlar bana, eski lakap. alışığım.

bahçeye giriyorum, basmane'nin en güzel o***puları burada, yağmurdan kaçmışlar, işe çıkacakları zamanı bekliyorlar.

" bize iki oralet ver nihat, çocuğumun anası ile içelim" deyip karşısına oturuyorum en az 120 kiloluk, benden yaşlı ve içi dışı benden bin kat temiz en güzel o*ospumun.

"oralet nerden çıktı?" diyor, ali lidar aforizmaları ile sıkmak istemiyorum onu, "oralet iyidir" diyorum. ses etmiyor, başlıyor anlatmaya, çocuğu öyleymiş, dostu şöyleymiş...

sonra bana bakıyor, "senin neyin var lan?" diyor, "yok bişi, hep aynı, kudretten yanığım ben, bilmiyor musun?" diyorum, "yok yok, sende başka bir hal var bir haftadır, dikkat ediyorum" diyor, bana bakan anne gözleri ve anne ses tonu boğuyor beni, "böcek soktu" diyorum, "ne böceği ayol?" diyor, gülümsemeye çalışıp "kırmızı siyah bir böcek, uğur böceği" işte diyorum, anlamıyor, kaşları kalkıyor, "boşver, öldü zaten" diyorum. boşveriyor.

arka masadan pelin bir türkü mırıldanıyor, ben havadaki sessizlik bitsin diye "yar türkü söylüyor, dilleri serhoş" diyorum, "ay bayılırım kız o türküye, dur açayım" diyor, teline uzanıp açıyor, "aynur haşhaş" / serhoş.

ağır geliyor her şey, kaçmam gerekiyor ama aynur ve aşırı derecede platin sarı saçlı annem bırakmıyor beni, boğuluyorum.

sessizliğim o kadar ağır ki, o kadar olur.
anlıyor kader arkadaşım, anne sesi geri geliyor, aynur haşhaş az geri gidiyor.

"doktor, bir şeye ihtiyacın var mı, açık ol" diyor, aylar sonra biri bana açık ol deyip açık açık soruyor, "dimitri, beyaz" diyorum, gözleri içimden kara kadına, tek kelime etmeden kalkıp gidiyor masadan çantasını alıp, telefonu kalıyor, onu da yanına alsa kaçardım ki ben, boğuluyorum! puh!

geliyor, elinde granül siyah aşina poşet, içinde dimitri, beyaz, 150'lik.
bişi demek istiyorum, kelimeler yok, bulamıyorum her zaman bıraktığım yerde, anlıyor. elimi cebime atıyorum gayri ihtiyari, "geçenki kırmızılara say" diyor, itiraz edecek oluyorum, "bir şey deme" diyor, annem bana şarap alıyor, basmane'ye akşam iniyor.

iyi akşamlar deyip kalkıyorum, arkamdan aynur haşhaş "taşa değmesin ayağın, lale sümbül açsın bağın" diyor, uzaktaki ölü bir böcek geliyor aklıma, "öldü o, elveda dedim ona hem" diyorum, kapatıyorum mezarının/mın üstünü. türkü susuyor aniden, yol tekrar başlıyor.

basmane burası, ne gelen kalabiliyor ne de gitmek isteyen gidebiliyor.

asıl namussuzluk bu zarı diktirip bir insanı kandırmaktır. adam bakire istiyorsa kendinizi diktirip yamalanmaktan utanmiyor musunuz? bakire istemeyen birini bulunuz kendinize. evlilik gorusmesinnde de belirtin bakire olmadığınızı. bazıları sormaya utanıyor. kıvrandırmayin insanları.

belirsiz, yaşanmamış, yarım kalmış, bitmiş aşkların şarkısıdır. zamanında bir sözlükte tanışılmış bir hanımefendi tarafından atılmış olup hala aynı duygularla dinlenilmektedir...**

sözleri şöyle;

it might not be the right time
i might not be the right one
but there's something about us i want to say
cause there's something between us anyway

i might not be the right one
it might not be the right time
but there's something about us i've got to do
some kind of secret i will share with you

i need you more than anything in my life
i want you more than anything in my life
i'll miss you more than anyone in my life
i love you more than anyone in my life.

hayırlı olsun bakım bitmiş ama değmiş...nice güzel yayınlara...

orijinal adı the kingdom of dreams and madness olan, (bkz: hayao miyazaki) ve (bkz: isao takahata) tarafından kurulan stüdyo ghipli'de çekilen belgesel. rüzgar yükseliyor ve prenses kaguya masalı filmlerinin hazırlık süreçleri anlatılmıştır.
açıkçası, (bkz: 10 years with hayao miyazaki) belgeseli kadar etkileyici bulmadım.

hayao miyazaki, huysuz ve aksi bir ihtiyar gibi görünse de içinde fırtınalar kopan, duygusal bir dedecik. yaptığı filmlerde ki tutkusunu ve işini nasıl aşkla yaptığının kanıtı ve izlediğimiz anime filmlerin ne kadar zorlu ve uzun bir süreçten sonra bizlere sunulduğunu gösteren bir belgesel. yaptığı filmlerde kendisinden ve annesinden bir şeyler yansıtması beni duygulandıran kısmıdır.

benimdir. o kadar mutlu oluyorum ki bildirimi görünce. böyle gün içinde "saçın güzel olmuş" ya da "kıyafetin çok yakışmış" gibi bir şey değil sonuçta. biri benim düşüncemi okumuş, düşünmüş, hoşuna gitmiş ve beğenmiş. çok güzel bence.

kişisel iletidir. ileti olarak sanırsam ilk, "şeyma subaşı" yazmıştım ve 2 ay sonra değiştirme kararı aldım. sonuçta şimdi acun macun başımıza iş çıkarmasın. saygılar abi.

edit: ikinci başucu eserim olan tanımdır.

her telefona sen çık
her kapıya sen koş
beni hatırla
sen bir yerlerde
ben bir şehirde
akşam olunca
beni hatırla...
nazan öncel

roman columbarium'dan colmar, ilk kez 823'te charlemagne'nin oğlu emperorlouis le pieux tarafından yapılan bir bağış eyleminde adı geçti. 9. yüzyılda colmar'ın mimarisi devasa ahşap binalar, ahırlar, ahırlar, bir pres, bir iç avlu ve güvercinlik şeklindeydi.

şehir, orta çağ'da, 13. yüzyılda bir imparatorluk şehri olana kadar gelişmeye devam etti. o sırada colmar'da dini tarikatlar kuruldu. fransiskenler, dominikanlar ve augustinianlar ibadethanelerini ve meskenlerini inşa ettiler, çok sayıda kilise ve manastır binası bugün hala tarihi merkezde ayakta durmaktadır.

1354'te colmar, ayrıcalıklarını ve imparatorluk şehri durumunu savunmak için birleşen on alsas kentinin federasyonu olan decapole'un kuruluşunda yer aldı. 1480'de tamamlanan koïfhus binası, decapole siyasi üyelerinin toplantılarına, 1678'de colmar'ın devrim'den sonra "fransa'nın kraliyet şehri" haline gelmesine kadar ev sahipliği yaptı. otuz yıl savaşı (1618-1648) şehri harap eden büyük ayaklanmalara neden oldu ve 1635'te colmar, imparatorluk şehri statüsünü, ayrıcalıklarını, haklarını ve geleneklerini terk edecek kadar ileri gitmeden fransa kralı'nın koruması altına alındı.

15. ve 16. yüzyıllarda şehir, tüccarları, tarımı ve her şeyden önce şarapçılık sayesinde zenginlik bulduğu altın çağını yaşadı. muhteşem binalar ve diğer görkemli meskenler inşa edildi. 1698'de colmar, alsace egemen konseyi'nin kurulmasıyla alsas eyaletinin adli başkenti oldu. konsey sarayı 1771'de tamamlandı ve bugün ilk derece mahkemesi'ne ev sahipliği yapıyor. 1753-1754 yılları arasında colmar'da on üç ay kalan voltaire, kenti “yarı alman yarı fransız ve tamamen irokoyalı bir şehir” olarak tanımladı.

2 şubat 1945, şehrin tarihinde önemli bir tarihtir. bu tarih, colmar halkı için ikinci dünya savaşı'nın sonunu, son fransız toprağı olan ve son derece ağır kayıplar veren "colmar pocket" muharebesi işaret eder.

ona göre gereksiz, oldukça sıkıcı bir muhabbeti baştan bitiren insandır.

çok alttan aldığım için hep kendini haklı sanması ve bir gün alttan almadığımda benden kötüsü olmadığı andı ve kalbimin kırıldığını resmen duyduğum andı.

müziğin, kehanetlerin, sanat ve bilginin tanrısı olarak bilen, artemis'in ikizi olan tanrıdır. zeus ve leto'nun oğludur.

apollo veya apollon ismi, homeros'un ilyadasında anadolu'dan geldi şeklinde tabir edilmektedir. daphne ile aşkı dillere destandır.


god of light by charles meynier

edit: imla.

özellikle 17 ağustos 1999 gölcük depreminden sonra sıkça ismi duyulan jeofizik mühendisi. deprem dede adıyla meşhur olmuştu.

ışıkara yer bilimleri kadar gök bilimine de meraklıydı. dünyanın manyetik alanı ve iyonosferi konusunda çalışmaları bulunmaktadır.

ışıkara, gölcük depreminin ardından bir anda girdi hayatımıza. birçok kanalda sık sık boy gösterir oldu. bir ara işi iyice magazine dökerek kendisini en seksi erkek bile seçtiler. daha sonra kendisi de hızını alamadı ve siyasete atıldı. bu son hamlesiyle de birçok insanın gözünde, eski samimiyetini kaybetmiş oldu.

1941 yılında mersin'de doğan ışıkara, 2013 yılında istanbul'da vefat etti.

hayatı hakkında kısa bilgiler için link

ivanmilinski'den yardım isteyebilirler. zira dinimiz daima paylaşmayı emreder.

hangi muhammed? dedirten, insanların inandığı dinin peygamberinden adıyla bahsederek aslında onun sıradan bir insan olduğunu, islam dininin de ilahi değil uydurma olduğunu iddia eden*, insanların dini inanç özgürlüklerine saygısı olmadığını açıkça ifade eden(yobazmışız!), kendi inandığı şeyin fanatiği haline gelmiş, inancın bir tercih meselesi olduğunu özümseyememiş insan beyanı.
inanmayabilirsiniz bu en doğal hakkınız. ama saygısızlık yapmak zorunda değilsiniz. tabi ben kime neyi anlatıyorum değil mi.