güneşin oğlu filminde haluk bilginer'in oynadığı* ülkü tamer şiiri.

"aman, kendini asmış yüz kiloluk bir zenci,
üstelik gece inmiş, ses gelmiyor kümesten;
ben olsam utanırım, bu ne biçim öğrenci?
hem dersini bilmiyor, hem de şişman herkesten.

iyi nişan alırdı kendini asan zenci,
bira içmez ağlardı, babası değirmenci,
sizden iyi olmasın, boşanmada birinci...
çok canım sıkılıyor, kuş vuralım istersen."



ayrıca olağan mottom.

(bkz: lucifer)

bir ara herkes engelliyordu. hürriyet gazetesinden bile tam sayfa duyuranı vardı. youtube kafa sözlük röportajının yorum kısmında ‘atın o herifi’ yazılı hala.

noldu o iş ya. havaya sıka sıka engelliyordunuz. inşallaa engellemişlerdir. sısısıs

özel hastanelerin adını soyadını sorduğunda bile para alması, devlet hastanelerinin de aylar sonrasına randevular vermesi ve her branşta suriyeli hasta işgaline uğramasından insanımızda yer edinmiş kötü huylardan birisidir. erteleyenlerden birisi de benim. iyi halt yiyorum.

khaled hosseini'nin okuduğum ilk kitabı. kitap sayesinde farklı jenerasyondan iki kadının hayatına girme imkanı bulurken, hayatlarının acımasızlığının da ortak oluşuna şahit oluyoruz.
eserde, afganistan'daki kadınların birey olarak ele alınmadığı, birçok haklarının ellerinden alındığı, türlü şiddete maruz kaldıkları yansıtılıyor.

kapanma yüzünden doğum günüm tam olarak böyle geçecek.

futbolun, özellikle de pas oyunu oynamayı tercih eden takımların sahip olduğu anlayışın katili olan mevsimsel olduğu kadar yönetimsel de olan bir sorundur.

bilen bilir yağmur altında futbol oynamak büyük bir keyiftir. bir yandan yağmurun dokunuşlarıyla ıslanırken bir yandan da topa hagi dokunuşları yaparak ilerlemek. yağmur altında futbol oynamış herkes kaptan tsubasa olma hissini yaşamıştır. çok hızlı ilerlediğini düşünürken aslında uzun usun top sürmeyi gerektirebilir çünkü yağmurun etkisi.

bu kadar keyifli olabilecek bir etkinlik bir futbol maçını televizyondan izlerken sizi delirtebilir. çünkü yağmurun şiddetini artırmasıyla ağırlaşan zemin top sürmeyi imkansız haline gelirken paslaşma konusunda da büyük sorunlar çıkarır. kısa paslar eğer şiddeti doğru ayarlanmazsa zemine saplanıp kalırken uzun paslardan sonra zeminle temas eden top birden hızlanıp oyun alanını sınırlayan çizgilerin dışına çıkabilir ve bu taraftarı olduğunuz takım oyuncularının zekasını sözlük formatına aykırı bir şekilde sorgulamanıza neden olabilir.

bu durumdan kurtulmak isteyen oyuncuların dar alanda kısa paslaşmalarla ilerlemeleri en mantıklı hamle olacaktır. ama zeminin azizliği suyun azizliği ile bir araya gelince işler sarpa sarabilir. çekilen şut çizgi üzerinde kalabilir, onlarca ıska görülebilir, topla çıkarken ani top kayıpları yaşanabilir.

ama güzel yanı da yok değildir. gol attıktan sonra yağmuru şiddetini artırmasıyla ağırlaşan zeminde atıla golü kutlamak için yüz üstü kaymak inanılmaz bir keyiftir. sadece bunun için bile yağmur sevilmeye değerdir.

(... koleksiyonumun tek taşıyla seksek oynarken yirmi ikinci çizgide başladı oyun, tuhaf; seksek aslında tek ayakla oynanmazmış. nüksettiğim aynalarda kendime ilk çarptığımda anladım …)
abidin mutsuzluğun resmini çizse diyorum bu defa
en çok hangimizi
ama en çok hangimizi
…
tanrım… pazarlık yapılamaz mı seninle?

küçüçükken, tavuklarla solucanlar yüzünden kavga ederdim.
onların bulduğu solucanları, alır koparır ağzıma atardım.
annem fark etmezdi.
bir gün hırçın bir tavuk, bir solucan yüzünden gözlerimi oymaya kalktı.
annem yetişmese şimdi kördüm.
hoş görmüyorum*, kör sayılırım ama işte neyse.
o gün bu gün solucanlardan korkarım.
yuttuğum solucanların ahı tuttu beni.
bi tavuk yüzünden, tüm solucanlardan tırsıyorum.

küfür yasak ama başlıklar gayet sapıkça isteyen istediği gibi sapıklık yapıyor bu daha kötü bence.

geyik yapmıyorum; çay içip kavga etmekten başka hiçbir halta yaramayan ülkücü serseri tayfasını sokaklardan uzak tutmaları mhp nin bu topraklarda yaptığı ve yapabileceği tek olumlu şey. artık iplerini salmış gibiler ancak bahçeli bunları iyi tuttu yıllardır.

bunun dışında mhp nin ülkeye ne hayrı dokunabilir ameke.

sözlüğe kitabı ben vereyim, arkadaşım sözlüğe adımını atmasın kampanyası ile kıyasıya yarışacak başlık.

1782-1840 yılları arasında yaşamış italyan keman virtüözü.

tarihin gördüğü en iyi ve en ünlü keman virtüözlerinden biridir. 8 yaşında keman dersleri almaya başlayarak 11 yaşında turnelere çıkacak seviyeye gelmiştir. zamanında keman ile çıkardığı sesleri bir insanın çıkaramayacağı düşünüldüğünden kendisinin ruhunu şeytana sattığı yorumları yapılsa da bu kadar iyi olmasının sebebi marfan sendromu sonucu uzun ve elastik ellere sahip olmasıdır.

iyi bir kemancı olmasının yanında özel hayatı ile de adından tarih boyunca söz ettirmiştir. sapkınlık derecesinde cinselliğe düşkünlüğün yanında kumar tutkusu da bulunmaktadır. öyle ki bir konser öncesi stradivarius kemanını kumarda kaybetmiştir.

şahsım için kemanın maradonasıdır.

hakkında çekilen filmler,
the magic bow - stewart granger (1946),
a song the remember - roxy roth (1945),
kinski paganini - klaus kinski (1989),
the devil's violinist - david garrett(2013).

sizi ıtzhak perlman'ın icra ettiği caprice no. 24 in a minor paganini bestesi ile başbaşa bırakıyorum.

yalnız hırsızlık bu ülkenin her yanını sarmış, sadece bim veya benzeri mağazalarda değil, her kes birbirinden çalıyor, baştan aşağıya kadar hırsızlık dolu memleket, kaliteden, gramaj dan, kullanılan içerikten, işçilikten, malzemeden hep çalıyorlar , bu hırsızlık bu ülkede ezelden beri var , kanımıza işlemiş .
hollanda da 20 yıl önce sine kadar bisikletlerini kilitlemezlerdi , türklerin hırsızlıkları dan biktiklari için kilitliyorlar, inanmayan araştırsın, avrupa'da hırsızlıkta bulgar ve romen leri geçmiş durumdayız, üzülerek yazıyorum.

"coğrafya kaderdir."
bazılarının bu cümleyi kurup hayatları için mücadele etmeyi bırakmasını ve her şeyi kadere yüklemesini cahilce buluyorum.

kafa iznindeki bir yazarın profiline arama kutusunu kullanarak ulaşamama durumunu ortadan kaldırmış sözlüktür.
(bkz: kocaman alkış)

efsaneyi hatırlayalım.
nihal tek seferde solacak bir çiçek peki ya bihter?


maşalı saçlım, tuhaf yürüyüşlüm bihter ziyagilim. ölüm 24 haziran 2010.
doğum gününü de 18 kasım diye yazmışlardı hainler. yine akrep burcu kadınını yaktılar alçaklar.*

kendi ergenliklerini unutanlar tarafından yapılanlardır. biz de ergenken saçma sapan şeyler yapıyorduk, ancak neyse ki sosyal medya bu kadar yaygın değildi. * zamanlar değişiyor, kabullenmek gerek. ve z kuşağı ne yazık ki çok kötü ülkeleri devralacaklar. ben lisedeyken dolar 2 lira bile değildi, rahat rahat teknolojik alet alabiliyorduk harçlıklarımızı biriktirip. hayat daha ucuzdu, ailemizden aldığımız harçlıkla dışarıda rahatça gezip yemek yiyorduk. şimdi maaşımız olduğu halde bunları yapamıyoruz, e ne yapsın bu çocuklar?

bugün dergimizi şereflendiren yazarımız:
sessiz çığlıklar büyüttük yazısı ile tamgüneşlenmeyeçıktımgüneşbattı. bir solukta okunacak bu güzel yazıya buradaki öne çıkanlardan ulaşabilirsiniz.

kategori sınırlaması olmadan her türden yazılarınızı, denemelerinizi, dışavurumlarınızı ve iç dökmelerinizi de [email protected] adresine gönderebilirsiniz. iyi okumalar diliyoruz.

kitaplar.

''bir kitap açık olduğunda konuşan bir beyin, kapalı olduğunda beklemede olan bir arkadaş, unutulduğunda bağışlayan bir ruh, yok edildiğinde ağlayan bir yürektir.''

cumartesi gecesinin karşı konulamaz çekiciliği ile dertlerden uzaklaşmak için mecburen.
dolaptan değil dondurucudan çıkacak.maksimum soğukluk mutlak şart.

bunun eşliğinde.