sheldon cooperın mizah yaparken kullandığı kelime.

önlem olsun diye yaptırdığım covid testimin pozitif çıkması..

amerikada bir grup insan pirelerin 30 cm üzerine sıçrayabidiklerini gördüklerinde bir deney yapmaya karar verirler. zemini metalden geri kalanı camdan bir fanusun içinde pireleri koyarlar ve tabandaki metali ısıtmaya başlarlar. canı yanan pireler ise canları yanarak sıçrayabildikleri kadar sıçrar. tavanı camdan yapılmış fanustan çıkmak na-mümkündür.cama sertçe çarparak geri dönerler.. böylece pireler şunu öğrenir ne kadar sıçrarlarsa sıçrasınlar belirli bir yüksekliğe geldiklerinde bir şeye çarpacaklar ve gerisin gerisiye düşeceklerdir.
daha sonra fanusun tavanındaki cam çıkarılır. ama pireler görünmez şeyin orda olduğunu düşünerek kesinlikle kutunun boyutlarından yükseğe sıçramayacaklardır. artık kanıksamışlarıdır.

işte bu görünmez şey kadınların iş hayatında sadece belirli bir noktaya kadar yükselmelerine izin veren ,belirli bir noktadan sonra yükselme sağlamayacaklarını düşündüren kast sistemide ve cam tavan olarak adlandırılır. bu engelin muhatabı kadınlardır. ve onlara kadın oldukları için uygulanır. ne kadar başarılı, liyakat sahibi olursa olsun görünmeyen ve ifade edilmeyen engeller uygulanır. bu engellerden bazıları;
1-erkek yöneticiler tarafından konulan kurallar: kadınların üst yönetimde başarılı olamayacağını düşünen engeller. (kadından olmaz abicim)
2-kadın yöneticiler tarafından engeller: kraliçe arı sendromu.. iş yerindeki kadın yönetici adayı rakipleri bertaraf etmek için kullandıkları yöntem..(kadın müdürlerin kadın çalışanlarından hazmetmemesi.)
3-kişinin kendi kendine koyduğu bariyer: hem anne, hem eş ,hem iş gibi bir çok role bürünen kadın için bu bir tercih olabiliyor.(amaan yükselip napıcam çol var çocuk var. )
4-örgüt kültürleri: çalıştıkları kurumlarda , erkek egemen örgütlerin oluşturulması( halı saha maçları)
5-toplumsal cinsiyetçi rol kalıpları: toplumun bazı dayatmalarıdır.nasıl olsa ilerde ailene daha fazla vakit harcayacaksın gibi…

kaşşar

silifke'de doğmuş, 11 çocuklu ailenin en küçük çocuğu.
10 yaşında annesini kaybetmiş,
ilkokulda sarhoş bir iğnecinin sinirine yaptığı iğne yüzünden bir bacağı diğerinden 2.5 cm kısa kalmış,
babasının ortaokuldan sonra onu okutmak istememesi üzerine valizini alıp ankara'ya abisinin yanına gitmiş, liseyi orada okumuş.
lisedeki hocasının sayesinde psikolojiye yönelmiş, istanbul'da üniversitede psikoloji bölümünü bitirmiş.
doktora eğitimi için bursla amerika'ya gittiğinde ingilizceyi pek iyi bilmediğini fark edip çaresiz hissetmiş, intiharı düşünmüş,
intihar edeceği günün sabahında rahmetli annesinin sesini duyup vazgeçmiş ve mücadeleye devam edip, başarılı bir şekilde derslerini vermiş.
amerika'da evlenmiş (eşinin adı emily), çocukları olmuş.
röportajda "annen yok, kimsen yok" derken boğazının düğümlenmesi içime dokundu.
buradan

hayatı bir mücadele hikayesi.
öldüğünü alışverişten dönen eşi yıldız cüceloğlu fark etmiş, allah rahmet eylesin.

'' o da'' yerine ' 'oda' 'yazıyor kimisi. hiç mi fark etmiyor tuhaf olduğunu acaba?
uyarsam kabalık etmekten imtina ediyorum, uyarmasam böyle devam edecek.

2015'ten beri zevkle dinlediğim kıvırcık kardeşim.
kimsenin suçu yok , gitmem gerek favorilerim.
slow parçalarını çok beğeniyorum çünkü anılarımla bağdaşıyor.

keşke herkes bu kadar basit bir olayı anlayabilse ve olayı saçma sapan yerlere çekmese diye katıldığım başlık.

uykunun en tatlı yerinde küfredercesine çalmaya başlayan alarmın sesi.

solo test.
kitapyurdu'nun doğum günü jesti olan ücretsiz kitap. teslim noktalarından alırsanız kargo ücreti de yok.

istanbul: kiiim? ben mi?

önce kısaca anlatalım sonra da türkiye ile olan alakasına bakalım:

1925-1985 tarihleri arasında yaşamış, yakışıklılığı sebebiyle tüm kadınların sevgilisi olmuş bir aktördür. sinemada doris day ile iyi bir ikili olmuşlardır. ancak tüm kadınların hayran olduğu rock hudson eşcinseldir ve bunu uzun bir süre saklamak zorunda kalmıştır, başından eşcinselliğini gizlemek için bir evlilik dahi geçmiş ama kısa sürmüştür.

daha sonra aids e yakalanmış, bunun üzerine eşcinsel olduğunu açıklamak zorunda kalınca tüm dünyanın ağzı açık kalmıştır .2 ekim 1985 de öldüğünde filmlerde birlikte oynadığı rol arkadaşı doris day başucundadır ve son görüşmelerini şöyle anlatır: "çok zayıflamıştı. hatta erimişti. eşcinsel olduğuna hala inanamıyordum. ustaca saklamıştı bizlerden. ellerini omuzuma koydu ‘özür dilerim doris. ama ölüyorum işte’ dedi."

gençlik fotoğrafı ve aidse yakalandıktan sonraki hali şöyle.

geldik türkiye ile olan ilişkisine yani "rock hudson'a benziyorsun" cinayetine:

yaşı yetenler belki olayı hatırlayacaktır. 9 ocak 1995 de 3 arkadaşın oturduğu içki masasından 2 ceset çıkmıştır. konu ile ilgili video :

not: homofobik değilim, tanımdan yanlış manalar çıkartılmasın lütfen.

kendim
kendimi kurtaramazsam kalanları da kurtaramam.
sonra liste
annem kedilerim babam diye uzar gider.

emniyet kemerini bulup her araca girsin diye lisansını almayan marka.
otomobilde güveni her şeyin üzerinde tutan marka.
helal olsun.

geride hiç ölmemiş gibi bir yaşam bırakmak yani bu hayatta güzel izler, birikimler bırakmakla yaşamanın hakkını vermiş olacağımızı düşünüyorum. aksi halde amaçsız bir doludizgin yaşantı geriye dönüp bakıldığında keşkelerle anılmakta olabiliyor.

tabii ki ne kadar yaşarsak yaşayalım, gezelim, yeni tatlar deneyelim, yeni insanlarla tanışalım, bir sürü ilimlerle meşgul olalım fakat yine de ulaşamadığımız yerler, insanlar, ömrümüzün yetmeyeceği derecede ilimler, hala sayısız tatmadığımız tatlar olacaktır.

benim için önemli olan imkanlar dahilinde gelişmek, gezmek, tatmak fakat imkanlarım dahiliyle yetinebilmek, kanaatkar olmak ve bununla birlikte ölümü unutmamak. ölüm büyük bir gerçekliktir ve insanı kendine getiren yegane durumdur. insanı durduran, gerçeklikle yüzleştiren, hiçbir şeyin, kişinin kendisi de dahil kalıcı olmadığını hatırlatan bir olgudur.

bence ölümün varlığını bilerek yaşamak yaşamı daha anlamlı kılıyor.
"yeni ahit" adında bir film vardı ve orda herkesin cep telefonuna ne kadar ömürlerinin kaldığına dair mesaj geliyordu. kimisi 100 yıl sonra kimisi 50 yıl sonra kimisi 24 yıl sonra kimisi 12 gün sonra ve kimisi de 1 dk sonra ölücektir. bir çok insan bu bilişle birlikte yapmak isteyipte ertelediği şeyleri yapmaya başlıyorlar. aslında bu yaşamın değerinin farkındalığını ve kalıcı olmadığını gösteriyor. yani ölümü hatırlamak hayatı yaşanılmaz kılmaz, aksine yaşamı daha değerli kılar.

"yeni ahit" filminin o sahnesini buraya bırakacağım. anlamak için bakmak değil görmek de gerekir. görebilenlerden olabilmek dileğiyle.

buradan

eğer özel bir gün ise kız arkadaşım ile bira içeceksem bomonti filtresiz tercih ediyorum. depresif bir günümde bira içeceksem efes özel seri. birkaç değerli dostum ile bir araya gelmişsem hogarden isimli belçika yapımı buğday birası tercihimdir.

armullah isimli yazarın açtığı başlıklarda kullanılması için açılmış, bkz şeysi. güvenle kullanabilirsiniz.*

üretici firmayı bile şaşkına uğratacak durumdur.
2009'da dell laptop almıştım.
gözüm gibi bakıyorum. *