eteğimdeki taşlar...

1 -

2 -

3-

4-

dünyada kimse yokmuş hissi veren huzurla güneşin doğuşunu izleyebildigin harika yolculuk

zaman algılarımızla tahayyül edebildiğimiz bir evren gerçeği, boyutudur. her canlı türü tarafından farklı algılanabildiği gibi, tahayyülden ziyade kendisini direkt bir boyut olarak değerlendirebilen varlıkların da olabileceği şüphesindeyiz. bilim-kurgu filmlerindeki zamanı eğip bükebilen canlılar bu şüphenin bir sonucu işte.

(bkz: arrival)

öhöm öhöm, sensin lan varoş*

bildiğimiz gibi dünyanın dörtte üçü sularla kaplı fakat dünya ilk oluştuğu milyarlarca yıl önce herhangi bir su kütlesi bulunmuyordu dünyamızda. peki bu su yaşadığımız evimize nereden geldi?

* aslında iki hidrojen bir oksijenin birleşmesi suyu meydana getiriyor. hidrojen, büyük patlama* sırasında ortaya çıkıyor. evrendeki tüm hidrojenin de bu sırada oluştuğu söylenir.

* ilk yıldızlar meydana geldiğinde içerdikleri hidrojen tükeninceye kadar milyarlarca yıl boyunca yandılar. bu noktada yıldızlar çöktü ve helyumları birleşti. bunların çekim gücü ağır atomları birleştirecek kadar güçlü olmadığı için yıldızlar patlayarak söndü. bu patlamalar sonucunda ise oksijen atomları oluştu.

5 milyar yıl önce de hidrojen ve oksijen atomları yıldız kalıntılarında uçuşuyordu. oksijen ve hidrojen atomları birbirine tutunarak su moleküllerini yavaş yavaş meydana getirmeye başladı. yüz binlerce yıl devam bu süreçte her toz taneciği birleşe birleşe taş, kaya ve göktaşı ve gezegen boyutuna ulaştı.

dünyamız ilk oluştuğunda ise yanardağların bulunduğu bir ateş topu gibiydi. dünyanın yüzeyindeki suyun kaynağı ise onu oluşturan kaya ve buz parçalarından gelmişti. fakat atmosfer henüz oluşmadığı için su molekülleri dünyada tutunamıyor ve uzaya uçuyordu. dünyanın içinden dışarı doğru sızan su buharı soğuyup atmosferde yoğunlaştı. bunun sonucunda ise binlerce yıl boyunca yağmurlar yağmaya başladı.

ancak dünya, ortaya çıktıktan bir milyar yıl sonra düzene girmiş atmosferini oluşturmuştu.

-dürtülerini ortak faydaya odakla
-doğru yada kesin olmayan bir şeyi kabul etme
-kendi arzu ve isteklerini kontrol edebileceğin şeylerle sınırla

marcus aurelius

ben hiçbir zaman salt kendimiz olabildiğimizi düşünmüyorum. doğumdan itibaren, yaşadığımız ortama ister istemez uyum sağlıyoruz. bu da belki başka yerde, başka ailede doğsak, başka kişilikte olabileceğimizi düşündürüyor. bu kadar big bang'a gitmeye gerek var mı? zamanı biraz daha yakına çekelim madem, mesela ilk gençlik zamanları. hangimiz tam anlamıyla ben buyum diyebildi. daha kendisinin nasıl olduğunu bile bilmiyordu ki. gel zaman git zaman, geçtiği ortamlardan etkilendi, hoşuna gidenleri rol model aldı ve bir kalıba girdi. bunun bazen farkında oldu, bazen olmadı ama bunu illa yaşadı.
sonuçta hep kabul görme çabası içindeydi. herkeste boyutu değişse de illa yaşadı bunu.
zamanı geldi kişilik tam oturdu. hah işte ondan sonra akıllı olan insan, kendisi olur. girdiği ortamda olmadığı gibi davranmak yerine, ortamın kendisine uymasını bekler. uymazsa da orada bulunmama tercihini kullanabilir.
bunu yapmayan gelişimini tam tamamlayamamış olur.
sizi siz oldugunuz için kabul edecek olgunluğa erişmiş bir çevre, arkadaşlar, aile tadından yenmez. fakat kendin olmayıp, belli kalıplara girmediğin sürece seni kabul etmeyen bir kısım insan varsa da, bu onların gelişimini tamamlamadığını gösterir. hayatında tutmaya gerek yok.
olayı, bir iki arkadaş değil, toplumda kabul görme şeklinde düşünüyorsan da, toplum dediğin nedir, ben, sen, o. yani takma, kendin ol.

dinlediğim en ilginç şarkılardan norra el norra'yı da çaldığına göre şahane bir kıvam tutturmuş yayındır, ufak tefek kesintilere bakılmasın. zor zamanlarda yayın yapmanın farkında olan duyarlı yayıncımız acaba doksanlara da el atacak mıdır, neden doksanlardır diye bir soru da soralım. *

en troll adamların bile ortam uludağ'a dönmeye başladıkça "nerede o yazarlar" diye arayacağı kişiler. şu an sözlükte aşırı büyük bir sıkıntı olmadığından ciddi yazarlarla dalga geçmek tatlı geliyor ama bir gün burası da milletin şeyinin fotoğrafını atacağı bir hale gelirse görürüm o dalga geçmeleri...

gerçi görmem. öyle ortamlarda durmuyorum çok şükür.

ben.. ben olmazsam hiç bir şeyin tadı olmaz ki..

insanı olduğu konuma ya da etiketine göre değil kendisiyle olan dialoguna göre değerlendirir.

yataktan çıkamıyorsan, uyumaktan yorulup tekrar uyuyorsan depresyondasın karşim.

i.
mağrur bir yağmur yağdı bu gece
uykumda eski bir dostumun ölümünü seyrettim,
sen yanımda sakin bir deniz gibi uzanırken
ve
bütün ölümlülüklere meydan okurken
sabahın aheste güneşi bile kirpiklerine doğuyordu
benim yanaklarıma bir yağmur yağıyormuş meğer

ii.
göğsüm bir körük, ateşine yürüyor
bütün şüphelerin ve merakların arenasında
bir matador ölümü gibi gurursuz
ve çizgilerinde sanat yeniden doğuyor
aşk farklı bedenlerde ve yüzyıllarda ölüp
aynı prangalarda tekrar doğmaktır

iii.
yıllar evvel, sevdiğim bulutları bavuluma koyup
şehirleri ardımda bıraka bıraka
kendimi bulmaya gelmiştim
kendimi en çok kaybettiğim yere
yıllar sonra
nefes nefese kaldığım bir aşkta
tanıdım kendimi, buldum, işte orada
dikiliyorum, sallanıyorum, buluyorum

iv.
bunaltıcı bir sıcağın serin günbatımında
elbiselerimi çıkarmış, kan ter içinde kalıyorum
yollar çiziyorum kendime
hepsi bir şekilde kollarına çıkıyor
kiminde koşuyor, kiminde yüzüyorum
dudakların beni boğan dalgalar oluveriyor

v.
işte gölgeler nihayet bizimle birlikteler
şimdi her şey çok daha güzel
sesinin buğusuna resimler yapıyorum
tanrının en sevdiği boyalarla,
gökyüzünü ve ormanları resmeder gibi,
resmedip birer birer canlandırır gibi
doğaya ve tüm varlıklara sevgiyle
aşkı besliyorum, şefkatle

- post mortem, 2021

- sevgili normal sözlük çok teşekkür ederim. sanırım hayatımdaki hiç bir mutluluk gelen bir kitap kargosu ve onun arasından sızan kokusu kadar mutlu etmiyor beni. vakit oblomovluk vakti..

çamurun dibinden bildiriyorum, sen yoksun ya da kendi çamurundasın, bilmiyorum?
dönmem diyen birisin sonuçta, nerden bileyim di mi?

akşam yemeği olarak nutella ve beyaz şarap tükettim, güzel saçmalarım bak şimdi.
gittiğinden beri yazacağım, olmuyor.
tamam yazmayayım, goygoy yapayım sadece diyorum o da olmuyor.

niye bir yaşar şarkısı bıraktın sen bana ya, anlamıyorum. masal demişti yaşar, sen bana beni yollamıştın, sondaki dörtlük çok güzel ambalajındaydı, inanmıştım.
...

varsay ki, rüzgar...

yazamıyorum çünkü, olmuyor..

probiyotik açısından bolca zengin bir içecek olduğu için kendi florasını seven kişidir.
candır o candır.

dehşet yorgun ve yoğun geçen bi günün ardından hemmen yatıp dinlenmem gerektiği halde yüzüme buzzz gibi su çarpıp dinlemeye geldiğim yayındır.
severek dinliyoruz gençler; sohbetiniz ve neşeniz boool, daiiiim olsuuuun!

hayatımın hangi yaşında olursam olayım her koşulda bıkmadan, usanmadan dinleyeceğim şarkı.

vazgeçilmez depresyon şarkım olur aynı zamanda.

bir de bunun uykusunda konuşan eş versiyonu var. sabah uyanıp gece sayıkladıklarının hesabı sorulduğunda bahanesi hazırdır 'rüyamda entry giriyordum yea'. yemezler koçum.

bir kere şunu kendinize kabul ettirin. '' ben diyet yapmıyorum ! ben düzgün besleniyorum, zararlı gıdaları hayatımdan çıkarıyorum.
*acıkınca yemek yiyin
* günde en az 45 dk civarı yürüyüş yapın. haftada 4-5 gün yeterlidir.
* ruh halinizi daha stabil tutmaya çalışın, mutlu olmaya, neşeli olmaya çalışın. böylece sıkılınca, sinirlenince, üzülünce atıştırma alışkanlığınız azalır.
*ve en önemli, kolay ama uygulaması zor olan şey; dedektif gibi olacaksınız. satın aldığınız her ürünün içeriğine bakacaksınız. içinde şeker, glikoz şurubu, mısır şurubu, aspartan bulunan hiç bir gıdayı yemeyin. hiç bir gıdaya şeker atmayın.

bu düzene 3 hafta inatla uyarsanız işin büyük bir kısmını başardınız demektir.

not: 40 kilo veren kardeşiniz olarak yazdım bunları.