bazı yazarları tanımasam da tanıyorum hissi veren başlıktır.

ben aşırı sevdim valla. daha işlevsel.

aslen 1959 tarihli bir broadway müzikali olup aynı zamanda julie andrews'un başrolünde yer aldığı 1965 yapımı bir müzikal filmdir ve türkçe'ye 'neşeli günler' ismiyle çevrilmiştir. kısaca 'huzurun ve saf sevginin filmi' olmakla beraber çocukluğumuzdan beri kulağımıza çalınmakta olan nice melodinin de kaynağıdır bu film. hem de gerçek bir yaşam öyküsünden esinlenilmiştir. barones maria von trapp , georges ludwig van trapp ve tüm trapp ailesi çocukları gerçekten yaşamıştır bir zamanlar. hatta the trapp family ve the trapp family in america isimli 1956 ve 1958 tarihli başka müzikal filmler dahi mevcuttur.
öyle pek derin bir senaryosu yoktur ama tüm saf duyguları hissettirir size neşeli günler.

filmin adını aldığı giriş şarkısı 'the sound of music';


bu şarkının ismini söylemeye dahi gerek yoktur;

marikaki bak, el yazım*

pazarlık, insan sarraflığı ile alakalı bir durum. sadece yaşı büyük ve tecrübeli insanların kazana bileceği bir savaş.

karşınızdaki esnaf sizi küçük gördüğü anda zaten kâle bile almıyor.
- bu ne kadar?
- 50 tl
- 40 'a olur mu? öğrenciyim abi kırka ver alim.
- tamam hadi sana 60 a olur...
(cen pazarlık mı yapıyosun cen)

hemen, annemden bir pazarlık örneği bırakıyorum:

-ne kadar bu ?
-50 lira abla
- (ürünü eline alır, inceler inceler) ... neyse kalsın
-gel ablam elimde son bir tane kaldı ondan sana 30'a olur.

nee!

akihabara, tokyo.

yönetmenliğini lorcan finnegan'ın yaptığı 2019'da yayınlanan film dünya prömiyerini 72. cannes film festivali'nde yapmış.



film aynı zamanda yönetmenin foxes isimli kısa filminin genişletilmiş ve uzatılmış haliymiş.

filmin sitelerde görebileceğiniz konusu ise şu şekilde;


şimdi filmi taze izlemiş biri olarak içinde spoiler da barındıran kendi yorumlarıma geçmek istiyorum çünkü film 98 dklık , ne oluyor yahu dedirten fazla tekdüze ama fazla düşündüren güzel bir film.

--spoiler--

film ilk başta bir kuş yuvası ile başlıyor. farklı bir yumurta, ve burdan çıkan kuş diğerlerini yuvadan atıyor, bas bas bağırıyor ve annesinin getirdiği yiyecekleri yiyince susuyor. filmin ise vermek istediği esas mesaj zaten burda gizli. film boyunca bazı sahnelerde bunu anlıyoruz.

ama önce filmin adını aldığı vivarium kelimesinin anlamına bakalım.vivarium’un anlamı; “bilimsel amaçlarla hayvanların doğal davranışlarını gözlemlemek ve araştırmak için doğal hayat şartlarının oluşturularak muhafaza edildiği yer”dir.

film de aslında tam olarak bu. ana okul öğretmeni olan gemma ve bahçıvan olan tom bir ev tutmak istiyorlar ve "younder" isimli evlerin satıldığı emlakçıya gidiyorlar. garip biri olan emlakçı martin bir şekilde çiftimizi ikna edip evlere bakmaya götürüyor. banliyö şeklindeki bu evlerin hepsi aynı, düzenli.. 9 numaralı eve gidiyorlar evi geziyor ve aslında bu düzenden rahatsız olan çiftimiz gitmek istersen emlakçının onları bırakıp gittiğini fark ediyor. evlerine dönmek isteyen çift labirent gibi olan bu yerden asla çıkamıyorlar. o gece kapıya bir kutu geliyor ve kutuda bir bebek. "eğer büyütürseniz kurtulursunuz" yazıyor üzerinde. sonrasında da hayatları başlıyor.

tekdüze sıkıcı bir hayat, yemeği verilene kadar bas bas bağıran bir erkek çocuğu.
gemma bu durumda her şeyi kabulleniyor, çocuğa bakıyor onu besliyor, yatağına yatırıyor, ona öğretiyor ve "anne"ligi yapıyor. (çocuk her anne dediğinde 'ben senin annen değilim' dese de )

tom ise sabrının sonuna geldiğinde artık bu olanlara dayanamıyor ve bahçeyi kazanmaya başlıyor, tek bildiği şeyi yaparak. günler geceler boyunca bununla uğraşıyor ve sonunda sağlığını kaybediyor.

bu süreçte çocuk büyüyor ve her şey yine tek düze devam ediyor aynı bulutların bile birbirinin aynısı olması gibi.

bu filmle gemma ve tom bize orta sınıf bir aileyi tüm gerçekliği ile anlatıyor. düzenli bir evi olsun isteyen bir çift, toplumsal gereklilikle evlenince çocuk doğuyor, her şeyle sorgusuz sualsiz anne ilgileniyor ve evde otorite olarak görülen baba dayanamadığı yerde bir çabaya başlıyor. çalışıyor didininiyor gecesini gündüzüne katıyor ve sonunda da hastalanıp ölüyor.

gerçekten sorgulamak lazım aslında "aile" dediğimiz kavram bu şekilde mi olmalı? biz kimiz? rolümüz ne bu hayatta?

işte gemma da son kısımda çocuğun peşinden diğer evrendeki evleri mutsuz aileleri aslında diğer denekleri görünce ölmeden önce çocuğa soruyor:

-ben kimim?
-sen annesin.
-anneler ne yapar?
-cocuklarını büyütür ve ölür.

--spoiler--

velhasıl kelam bu tekdüze filmi izleyin. pişman olmayacak bir bilimkurgu.

gıcık ve tuhaf bir tiptir. eminem o kadar hızlı okuyamaz fatihayı.

ekşi sözlüğün eski halini özleyenlerin bulunduğu sözlük.

trabzonlu sinderella.

damat bey olarak sizin, istenilecek kıza yani sevdiceğinize dünya ahiret bacı gözüyle bakmanız bunlardan biridir. daha evvel seviştiğiniz hissedilirse bir miktar soğuk rüzgarlar esebilir.

uzun zaman önce ayaklar baş başlar ayak olmamışken, okyanus ötesindeki hain henüz hocaefendi iken, malum yönetimdeki siyasiler ayaklarını öperken, ablalar oluşumu her ilde vardı. bunlar okullarda okuyan aynı zamanda yurtlarda ve malum cemaatin evlerinde kalan genç ve taze beyinleri zehirliyorlardı. ablalar diyince benim aklıma malum oluşum geliyor.

sayın yazarımız lan bırak ‘ın da rütbe zamanı gelmiş*.

kendisine afili bir rütbe yakışacaktır. sözlüğe emeği ve katkısı çoktur. sabırsızlıkla bekliyoruz efendim.

l ile şehir: lüleburgaz.

sahne adı phosphorescent olan amerikalı indie rock şarkıcısı-söz yazarı matthew houck 'un 2013 tarihli muchacho adlı albümünde 2. sırada yer alan ve albümden önce de bir single halinde yayımlanmış olan muhteşem şarkıdır. aynı zamanda gençlik filmlerinin ayrılmaz çifti shailene woodley ve miles tailor'ın başrolü paylaştığı drama filmi olan the spectacular now (şu an muhteşem) ve the amazing spiderman:2 filminin soundtrack'idir.

*epey hüzünlü bir şarkıdır, mutlu olanın dinlemesini tavsiye etmem*.

radyoculardan önce girdiğim kulüp. çekirdek odası falan var ya, enteresan bi’ yer. tavsiye edilir.

arkadaşlar kullanmadığımız eşyaları (kitap, beyaz eşya, kıyafet vesaire) bu başlığın altına yazıp, ihtiyacı olan arkadaşlarımızla
paylaşabiliriz. ( herhangi bir para alışverişi söz konusu değildir. kafa sözlük format kurallarına aykırıdır.)

genelde "tamam haberleşelim" diyip yalana yalanla karşılık verilerek konuşma sonlandırılır.