nahif

naif ile çok karıştırılan bir kelimedir.

genelde kibar insanlara naif denir ama naif "tecrübesi olmayan, toy, deneyimsiz" anlamlarına gelmektedir.

nahif, "hassas, ince, kibar" manalarını taşır.

bir kişiye sıfat şeklinde kibar demek amaçlı nahif kelimesini kullanmak daha doğru olur.

osmanlıca sözlükler konusunda en yetkin makam saydığım kubbealtı'na göre:

nahif

(ﻧﺤﻴﻒ) sıf. (ar. neḥāfet “zayıf olmak”tan naḥіf) zayıf, çelimsiz, arık: kısa boylu, nahif endamlı, saz benizli, iri siyah gözlü, ufak tefek bir hanım… (hüseyin r. gürpınar). râhibenin nahif vücûdunu kollarımla kaldırdım (reşat n. güntekin). hasta bir fidan gibi nahifti, son derece halimdi. lâkin o nisbette terbiyeli ve vakurdu (yahyâ kemal).
ѻ nahîfü’l-bünye: bünyesi, vücut yapısı zayıf olan (kimse): esâsen nahîfü’l-bünye olan senîha’nın nâil’den müfârakatı, sonra zâbitin şehit olduğuna kanâat peydâ etmesi üzerine bütün bütün zayıflayıp… (hüseyin c. yalçın).

ben bu iki sözcüğü; "naifve nahif", birbirlerinden çok uzak bulmuyorum. ingilizcede, hayatın içinde ya da okuduğum yazılarda ve izlediğim filmlerde 'naive'in (naif), feleğin çemberinden geçmemiş, saf, duru, hassas, kırılgan......anlamlarında kullanıldığına çok şahit oldum ve bizim arapçasını kullandığımız 'nahif'den pek de farklı değil bu yazdıklarım. bu nedenle karıştıranları ve birbirinin yerine kullananları anlayışla karşılıyorum.