gastronomi

yunanca "gastros" (mide) ve "namos" (yasa-kural) kelimelerinin birleşiminden oluşmuş bir kelimedir.

kısaca yemek sanatı diye tanımlanabilir.

(bkz: yunanca)

bir gaziantep şehri ünvanı. *

mc donalds, burger king, kfc gibi restoranların da girdiği alan. ne kadar sanatsal ve sağlıklı tartışılır.

abi gastronomi okuyan insanların yaptıkları her yemeği paylaşmalarına sinir oluyorum. tamam, kabul ben de bir yemeği güzel yaptığımda heyecanlanıyorum ama çekip 4 sosyal medya platformumda paylaşmiyorum hani. adam kuru fasülye pilav yapmış, insta storyde paylaşıyor. dönüp "bizde de patlıcan var yen mi?" diye sorası geliyor insanın.

son yılların en iyi pazarlanmış bölümüdür. ambalajı başka, içeriği çok başkadır. yemek yapmak için ilk 1000e girenler var siz düşünün gerisini.
not: mezun olduğum bölüm.

gelecekte şef olacağım meslek.

çoğunlukla "astronomi" bilimi ile karıştırılır. meslek erbabına gastronot diyince hafiften kızıyorlar. bilginiz olsun.

benim için gastronominin sınırı marketin peynir reyonunda bitiyor. lüks çünkü.

bütün yiyecek içecek alanını ilgilendiren, kaliteli besin ürünlerini kapsayan bir terim, bunun yanında "iyi yemek yeme, pişirme, yemekten anlama sanatı" olarak da tanımlanan bir terimdir. sosyalleşme yönünü de işin içine katarsak, gastronomi turizmin de bir parçası olarak sunulmaktadır.

güzel bir bölümdür. ancak bu bölümden mezun biri olsam ya dünyayı gezerdim ve mesleğimi o esnada geçim kaynağı olarak kullanırdım ya da kendi işimin patronu olurdum.

beni derin düşüncelere gark eden sanat dalı. amacı beni doyurmaktan fazlası gastronominin. öncelikle birinin ötekisini doyuruşu aslında insanın varoluşuna dayanıyor. alma mater / besleyici ana kültürü veya fizyolojik olarak ilk besinlerimizi sahiden de emerek ediniyor oluşumuz ve bu besnin direkt olarak anneden geliyor oluşu düşündürücü. demek ki beslenmek, içerisinde bir ikram taşıyor. bu ikram sadece yemeği yapan ve yiyen arasında değil, toprak ve doğanın insan vücuduna olan bir ikramı söz konusu. dolayısıyla beslenmek olağanüstü edilgen bir mesele. yani işin doymak ve doyurulmakla alakalı kısmı bu edilgenliğe sahip. ancak gastronomi bir biçim katmak işi. her kim eti çiğ yemek yerine pişirdi, tüm medeniyetimizi ona borçluyuz. zira beyin gelişimimizde maillard reaksiyonunun önemi emsalsiz. doğada pişirmek diye bir şey yok ama insan zihnine muazzam iyi geliyor bu.

ama iş artık faydanın ötesinde bir şeye evriliyor; yediğimiz şeyler bir "ifade"ye dönüşüyor. bir çeşit "ifade" gibi geliyor önüme gelen tabak. "sen buna layıksın" gibi bir alt metni var. czn burak'ın veya nusret'in getirdiği yanarlı dönerli tabağa layık olmak kimisi için ziyadesiyle onore edici olabilir ama bana insanlık altı geliyor mesela. veya evine gelen burger king'e layık olmak öyle küçültücü ve avam ki. kim olduğunu seçmeye falan varan derinlikli bir şey bu gastronomi. masterchef jürilerinin ansızın bir köşeden çıkarak ilgili ürünü tanıttıkları reklamlarda nasıl da "eşşeğe" hitap eder gibi hitap ediyorlar; o somer şef'in gözlerindeki hafif kısılma ve gülümsemeyi veya ne halt olduğu belli olmayan danilo diye bir lavuğun fırlayıp (ki bu herif 3-4 sene önce atvde dandik yarışmalarda oynayan bir cast'tı ve şimdi cilalanıp dünya şefi gibi lanse ediliyor) eşşeğe güler gibi gülüp bağıra bağıra sosisli sandviçi gösterip yemesini düşünün. mmmmm leziz. tadına bir şey diyemem, ancak öyle insanlık altı bir hal ki. yani sen avam bir pleb olarak git patsonu ye, biz de poşe yumurtalı ahtapot yiyelim zest sos ile. bu iki tabak arasındaki fark doymak ve doymamakın ötesi; insan ve hayvan olmakla ilgili.

sosyal medya ile birlikte marka yapıp paylaşanların bile kendilerine verdileri unvandır.

güneyin gsmh'ya katkısıdır. trabzon'dan eşimin ailesinin ilk gelişi....veriyoruz mehteri, veriyoruz mehteri... tantuni, kebap, künefe, içli köfte, kerebiç, ciğer, acı, humus, fındık lahmacun, en son babam; yeter bülent, ya öleceğim yada 100 kilo olacağım demişti...

γαστήρ -τρός mide/ kuralları sözcüğünden türetilmiş olup, yemek bilimi/ yemek yapma sanatı olarak ifade edilir.
salt karın doyurmaktan ziyade yemek ve kültür arasındaki ilişkiyi de konu edinir, bölgeden bölge yemeklerin ve pişirme stillerinin değişimini yakından inceler.
bu alandaki uzman kişi ise gastronom adını alır.
gastroloji ise mide hastalıkları olarak benzerlik gösterir.


gastronomi ve mutfak teriminin ilk kez 1801 yılında joseph berchoux kullanmıştır.