ölen kişinin ardında bıraktığı yürek burkan şeyler
başlık "streptococcuspneumoniae" tarafından 29.12.2020 20:25 tarihinde açılmıştır.
161.
çorap.
o kişi ile bir anın olmasa dahi bıraktığı eşya yürek burkar. yiten bir hayattır çünkü.
dedem vefat ettikten sonra bir çorabını görüp aldım. sarı-lacivert ve armalı bir çoraptı. paramparça olana kadar giydim o çorabı. hep üzülerek hatırladım dedemi. hiç tanımıyorum onu, tanışsaydık belki çok eğlenirdik, kim bilir.
o kişi ile bir anın olmasa dahi bıraktığı eşya yürek burkar. yiten bir hayattır çünkü.
dedem vefat ettikten sonra bir çorabını görüp aldım. sarı-lacivert ve armalı bir çoraptı. paramparça olana kadar giydim o çorabı. hep üzülerek hatırladım dedemi. hiç tanımıyorum onu, tanışsaydık belki çok eğlenirdik, kim bilir.
devamını gör...
162.
fotoğrafları, videoları telefonu , yemek masasında sürekli oturduğu yer
devamını gör...
163.
telefon numarası. unuttuğunu sandığın anda rehberine girersin bir bakarsın onun ismi anılar gelir gözünün önüne. artık olmadığını fark edersin silmek istesen de yüreğin el vermez.
devamını gör...
164.
sosyal medya hesapları, kıyafetleri, kitapları.. ona dair olan her şey.
devamını gör...
165.
ayakkabıları tek geçerim.
devamını gör...
166.
ölüm haberini öğrendiğim gazete sayfası...
devamını gör...
167.
işiniz gücünüz yok kendi kendinize işkence ediyorsunuz, böyle boş çöp şeylerle.
devamını gör...
168.
169.
lise hatıra defterine bir arkadaşı eger böyle olmaya devam edersek çok da yasayamayiz diyip gülücük koymuştu. olanlar oldu ama ben hala o gülücüğü hayal edip duruyorum
devamını gör...
170.
dedemin askıda ki ceketi düşündükçe kokusu gelir
devamını gör...
171.
bana bıraktığı dolarları ağlayarak harcayacağım bir büyüğüm olsun isterdim.
devamını gör...
172.
babaannemin taburağıdır (evet tabure değil taburak) küçük tahta bir şeydi. koltukta müge anlı izlerken ona yaslardı ayaklarını, yetişemediği yerlere uzanırken ona basar öyle alırdı alacağını, bahçede domat ekerken ona oturur öyle yapardı işini. hâlâ duruyor bir köşede. her köye gidişimde ilk gözüme çarpan ve bana uzun uzun eskileri hatırlatan eşyadır kendisi. nur içinde uyusun. güzel kalpli kadın.
devamını gör...
173.
bir kuru gül,taziye için evindeyken elime aldığım yasin’in içinde karşılaştım.genç yaşta ölümüne mi üzülsem,çocuklarına mı üzülsem bilememiştim.bu gülü görünce öyle ağladım ki günler haftalar aylar geçti hala kendime tam olarak gelebilmiş değilim.gerçekten hayat ummadık anda bitiyor.
devamını gör...
174.
sesi..
devamını gör...
175.
bir gelenek olarak, kapı önüne bırakılan ayakkabıları.
devamını gör...
176.
annemin kitapları. içlerine notlar almış. bir alınacaklar listesi yapmış. masaya bırakmış.hiç alınamayan şeyler. bir de en son diyalizden çıkarken üzerindeki gecelik. kan lekeli.
devamını gör...
177.
doğum günü.
ayakkabıları.
bu ikisi çok ayrı.
ayakkabıları.
bu ikisi çok ayrı.
devamını gör...
178.
yaşarken duyuramadığı, kaydını aldığı her türlü şey. bir şiir, bir video klip, bir fotoğraf, bir çetele tablosu...
devamını gör...
179.
ardından isminin yerini " rahmetli" sözcüğünün alması derim. ismini bile alıp gitmiş olması kalbime çok ağır gelmişti.
devamını gör...
180.
en az 40-45 yıllık bir sarkaçlı saat cevabını verdiğim anket.
küçükken çok garipserdim. eski tip sarkaçlı saatlerde saniyeyi gösteren ok* olmazdı. saniyeyi bile göstermeyen dandirik bir saati neden hala kullandığını merak ederdim. kendisinin durumu da fena değildi, istese saniyeyi gösteren modern bir duvar saati alabilirdi.
neden almadığını şimdi anlıyorum.
küçükken çok garipserdim. eski tip sarkaçlı saatlerde saniyeyi gösteren ok* olmazdı. saniyeyi bile göstermeyen dandirik bir saati neden hala kullandığını merak ederdim. kendisinin durumu da fena değildi, istese saniyeyi gösteren modern bir duvar saati alabilirdi.
neden almadığını şimdi anlıyorum.
devamını gör...