sivas katliamı

es kaza bir yaz şenliğinde sivaslı yobaz bir herifin standına es kaza denk gelmiştim. kendince el sanatları falan yapıyordu bu yavşağın evladı. konu nasıl bu olaylara geldiyse onlar kendi kendilerini yaktılar, ezan okunurken dansöz oynatıyorlardı gibisinden bir şeyler pislemişti bu herif, bu yaşam formunu elimden zor almışlardı, öyle bir vurmuştuk ki bu herife mart kedisi gibi ciyaklıyordu. onu bunu bırakın da hiçbir suçu, günahı olmayan, bağlama çalıp sakin sakin türkü söyleyen hasret gültekin'e üzülürüm en çok.

osmanlı'dan beri süregelen, özellikle 16. yydan itibaren ebussuud efendi fetvasıyla birlikte devlet geleneğinde köklü bir yer edinen sistematik alevi imhası politikasının türkiye cumhuriyeti'ndeki bir tezahürü.

insana ve insana dair her şeye düşman dincilerin yaptığı bu katliam, tarihe kara bir leke olarak geçmiştir. bu dinciler hep insan katlediyor, ne sevgiden ne de insanlıktan anlamıyorlar. varsa yoksa katletmek, yıkmak, yok etmek. hiç barışçıl olmadılar, hep sevgiye düşman oldular. kalpleri gibi zihinleri de her zaman pis. dünden bugüne hiç değişmediler.

kişisel görüşüm tarih duygusal bağlarla hatırlanmaktansa dersler alınması gereken bir durum.
ha tabi ki de adaletin sağlanamamış olması ayrı bir utanç kaynağı o başka.

saygıyla…

gün tutuşur canım gece tutuşur
yangınlarda tutsak canlar tutuşur
külüm toprak olur yele karışır
yürür gelir canlar yollar tutuşur.......

aydınlığın özgürlüğün yakıldığı gün....

ben o dönemi hatırlıyorum. chpliler sürekli çarpıtma yapmasın. shp hükümet ortağıydı.
ıbb başkanı nurettin sozende sivaslıydı.
bizim solcu medya o kadar ucuz yaratıklardan oluşan rezil kiralık bir propaganda makinesi ki.
sivasta o zamana kadar chpnin kalesi gibiydi.
nurettin belediye başkanı olunca solcu medya abuk subuk laflar etmeye başladı. yok sivas şoyle komunistmiş, yok sivas boyle aleviymiş, yok istanbulun yarısi sivaslıymış yok turkiyenin onda dokuzu sivaslıymış. sivaslılar şöyle komünistmis boyle dinsizmiş diye abuk subuk yazılar çıkıp duruyordu.
militanın tekiydi ama aziz nesin chpli değildi, olay aziz nesinin başına patladı. asıl bizim medyadaki solcuların toplanıp 100 sene ceza verilmesi gerekirdi. olayın asıl sebebi medyadaki ateist grup. kaos ortamı yaratmak için, ayaklanma çıkarmak için insanları tahrik et sonrada hebele hübülü.

oysaki chp hükümetteydi, kendileri tahrik etmişlerdi ve kendi suçlarını bastırmak için hiç utanmadan yoldaki insanları toplayıp olmadık cezalar verdiler.

güle yel değdi

üzerinden 31 yıl geçmiş olmasına rağmen unutulmayan ve unutulmayacak olandır.

allah allah nidaları arasında diri diri yakılan 33 can, içerden gelen çığlıklara aldırmadan sevinebilen gözü dönmüş caniler nasıl unutulur?

bu yapılanların müslümanlık adına, din adına yapılmış olması da ayrı bir çelişki. 'cumhuriyet sivas'ta kuruldu sivas'ta yıkılacak', 'kahrolsun laiklik, yaşasın şeriat' diyerek bu kadar vahşileşebilenler ne müslüman ne de insan olabilir.

bir günde o kadar insanın sivas'ta nasıl toplandığı, geçen onca zamana rağmen devletin neden bu olayı bastıramadığı hala açıklığa kavuşmadı. kaç kişi yargılandı, kaç kişi ne kadar ceza aldı?

yapılanlar sadece türkiye tarihinde kara bir leke olarak kaldı. ne yargılamalar ne de verilen cezalar tatmin ediciydi. olan 37 insana ve yakınlarına oldu. o zamandan bu güne ne değişti türkiye'de? hiç bir şey.

'barış güvercini uçsun dünyada,dostluklar kurulsun insanlar gülsün, son bulsun savaşlar kimse ölmesin' diyen nesimi çimen'i,

'bağırsam neye yarar, nasılsa duymazlar
ben bir kömür ocağının onulmaz göçüğüyüm,
içimde cesetler ve daha ölmemişler var' diyen metin altıok'u,

hasan hüseyin korkmazgil'in dizeleriyle;
'hor baktık mi karıncaya
kırdık mı kanadını serçenin
vurduk karacanın yavrusunu
ya nasıl kıyarız insana' diyen hasret gültekin'i ve sivas'ta diri diri yanan diğer aydınlarımız muhlis akarsu, muhibe akarsu, gülender akça, mehmet atay, sehergül ateş, behçet sefa aysan, erdal ayrancı, asım bezirci, belkıs çakır, serpil canik, muammer çiçek, carina cuanna thuijs, serkan doğan, murat gündüz, gülsüm karababa, uğur kaynar, asaf koçak, koray kaya, menekşe kaya, handan metin, sait metin, huriye özkan, yeşim özkan, ahmet özyurt, nurcan şahin, özlem şahin, asuman sivri, yasemin sivri, edibe sulari, inci türk'ü unutmayacağız...

hiç bir zaman unutulmayacak bu katliam. unutmayacağız, unutturmayacağız ki bir daha yaşanmasın bu tür olaylar.

alevilerin katledildiği utanç verici olaydır. aziz nesin de bu olaydan yaralı olarak kurtulmuştur. islamın nasıl bir zehir olduğunun binlerce kanıtından biridir.

bir grup yobaz sürüsünün;

"yanıyorlar işte, cehennem ateşinde yanıyorlar" diyerek izlediği, yangını söndürmeye giden araçların, "bırakın yansınlar .... çocukları" diyerek engellenmeye çalışıldığı katliam...

hiç bitmediler ve o gün otelin dışında öfkeyle insan yakabilecek kadar aşağılık olan yaratıklar hâlâ aramızda dolaşıyorlar..


bu güzel insanlar ise, bu ağır dünyadan göçüp gittiler...

31 yıldır hesabını soramadığımız bir katliamı gülle çiçekle anmamalıydık. instagram’da siyah beyaz filtreli bir fotoğraf paylaşıp unutmadımaklımda heştegiyle vicdan rahatlatmamalıydık. utançtan yerin dibine girmeliydik. bu da bizim kendi kapımıza attığımız çarpımız olsun.

belimizde parabellum
kimi kurtardık canım?

halâ katliamı galeyana gelen şeriatçıların yaptığı yolundaki devlet yalanına inanan ve bunu tekrarlayanlar var. devlet size "cambaza bak cambaza" diyor, sizler de cambaza bakıyorsunuz.
katliamı adıyla sanıyla türkiye cumhuriyeti hükumeti planlamış, örgütlemiş ve uygulamaya koymuştur. o otelin önünde gördükleriniz tetikçi sadece. işin sonunda ateşe atılacak maşalar.
buyrun hürriyet gazetesi

hürriyet böyle yazıyorsa bilin ki arkada devlet vardır.
halâ mı ayılmadınız.
buyrun 6-7 eylül olayları, 1mayıs 1977 katliamı, suruç katliamı, gazi katliamı... saymakla bitmiyor.
he babam beş tane şeriatçı dümbük bir araya geldi ve 35 kişiyi yakarak katletti.

katliamdan 6 gün sonra yaşar kemal'in sivas'ta yaptığı konuşma. bu kısa konuşmada bana göre söylediği en önemli şey "bu kara lekeyi sileceğiz." kesinlikle, bu saatten sonra yapılabilecek tek şey bu zaten. tabii bu silme işi unutmak olarak algılanmamalı, asla da unutmak olmamalı zaten.

bu kara leke laikliğe dört elle sarılarak, inancı yurttaş ile yurttaş'ın inandığı ilah arasındaki bir vicdan meselesi olarak görerek ve bir yurttaş olarak başka bir yurttaş'ın inancına saygı duyarak silinir. bizim tarihimizde de; menemen'de olanlar, çorum ve maraş'ta olanlar; çevremizde de; lübnan'da olanlar; laikliğin önemini bize defalarca hatırlatmış olaylar varken hâlâ bu değerli ilkeye saldırılması türkiye'yi tehlikeli durumlara koymuştur ve koyacaktır.

bunun dışında vakti zamanında yapılan bir yargılamayla katillerin layıklarını bulması da bu kara lekenin silinmesini hızlandırırdı ancak ol(-durul)madı.

"sabahın bir sahibi var
sorarlar bir gün sorarlar.."
unutmadık, unutmayacağız.. biz bir ölüp bin dirilen ozanlar yaratan halkın evlatlarıyız..

unutmadımaklımda diyeceksin bugün çünkü sünniysen aleviye, aleviysen sünniye karşı seni kışkırtan politik iklime maruz kalmadın. kalanlarınsa üzerinden 31 yıl geçti ve "yakanlardan olanları" tükakalamak moda olan şimdi. sermayedar huzur içinde emekçinin boğazına çöksün diye ikilik yaratacak çorum'u, maraş'ı da onlar örgütlemişti; sivas'tan 3 gün sonra yine onlarca sivili de aynı karanlık güçler kurşuna dizdi. devlet davasını bile el ucuyla gördürüp alelacele kapattı dosyayı da yıllar sonra hakimi dayanamayıp itiraf etmek, yapmayın etmeyin, gerçek suçluları yargılayın demek zorunda kaldı... değil unutmamak haberin bile yok değil mi başbağlar köylülerinden? aaa ne kadar enteresan, niye öyle oldu ki o acaba?

şimdiyse "ırkçı değilsin ama enayi de değilsin" değil mi? o şahane ülken emperyalistlerin yayılmacı politikaları sebebiyle dağıtılmaya zorlanan suriye topraklarında işgalci konumunda falan da değil? mesela neden kuzey suriye'de ptt var lan diye sormak da hiç aklına gelmiyor? ya da silahlandırılan, eğitilen cihatçı öso çetelerine dün değil bugün kızıyor olmanda da bir tutarsızlık yok? dün yapmayın, bu savaş bile olmayan "bana da bir şey düşer mi" politikası en çok türkiye'ye zarar verir diye uyaranları vatan haini -hadi en iyi ihtimalle ülkenin bekasını istemeyenler- olarak suçladığın için de vicdani sorumluluk hissetmiyorsun? göçmen sorunu bilerek, istenerek yaratılıyor, savaş çığırtkanlığı en çok buna yarıyor, siyaseten, toplumu kutuplaştırmak için kullanmak üzere yeni zemin yaratılıyor diyen bu ülkenin gerçek yurtseverlerini, suriye bizim şahsi meselemiz diyerek susturmaya çalışıyordun ya hani, şimdi ne değişti şimdi?!

ne güzel dünya ya... hiçbir şey senin ya da devletinin suçu değil! nasıl olsa tahrik olursan yeterince, hak görürsün kendine her şeyi. türksün neticede! hep sen haklısın, en çok sen! alışıksın!

aynaya bak, gerçeklerinle yüzleş, ölülülerimizi de rahat bırak!

yananları ikiyüzlüce "andığın" bugün yakanların tarafındasın çünkü! o ateş tüm dehşetiyle tutuşsun diye bugün en çok uğraşansın!

insanları içeride cayır cayır yaktılar... onca canımız gitti. hala yüreğimi sızlatan bir hadise. buradan hepsini saygıyla anıyorum

unutmadığım, aklımda olandır.

o zamanlar, yani o 2 temmuz günü yaşananları televizyonda izlediğim zamanlar daha yeni yeni aziz nesin okumaya başlamıştım. bana hediye edilen gözüne gözlük kitabını bitirmiş, diğer kitapları için de annemin gözünün içine bakmaya başlamıştım.

ne yalan söyleyeyim övünürdüm de aziz nesin ile akraba olmaktan. o gün otelden aziz nesin'i çıkartırlarken gördüğüm görüntü hep aklımda kaldı.

metin altıok'u tanımıyordum o zamanlar. küçük bir çocuktum ama bu yine de benim ayıbım olsun. ben metin abimi okumaya başladığım da geride kalanlar onun için şiirler yazmaya başlamıştı bile çoktan.

dermanın bizde olduğunu da bu katliamdan çok sonra öğrendim. sakallı bir delikanlı söylüyordu şarkıyı. gümbür gümbür sesiyle. bu genç adamın benden büyük olduğunu, olması gerektiğini ise daha sonradan öğrenecektim. hasret, ömrünü neye verdi?

o zaman da anlamamıştım, şimdi de anlamıyorum. insanların, başka insanları diri diri yakacak kadar nasıl gözleri döner? bakmayın siz anlamıyorum dediğime, son yirmi yılda çok şey öğrendim.

güllerimiz yandı, yüreğimiz dayandı. orada katledilen insanları yakan ateşe inat içimdeki devrim ateşinin olanca sıcağıyla kucaklıyorum hepsini.

unutmadımaklımda!