sivas katliamı

üzerinden 31 sene geçmiş olan ve asla unutulmayacak bir insanlık suçu.

büyük utanç.

dunya durdukca yanacak bir ates bu cunku faillerini cezalandiramadik

yarattığı ve kaderini çizdiği kulları için sanki sürpriz olmuş gibi şöyle giyinenini döv, böyle yapanını kırbaçla, beni sevmeyeniyle muhatap olma, karşı gelenini öldür diye emreden dinin yegane şövalyeleri tarafından onlarca insanın diri diri yakılarak davası ahirete kalmadan burada cehennemi yaşamaları olayı. soran olursa tanrı sonsuz merhametli, kitap kusursuz. neyse bu bambaşka bir konu.

maalesef ülkemiz tarihinde kara bir leke olarak duruyor olsa da, hiçte ders çıkardığımız bir olay değildir. o gün orada bu insanları yakanlar, gezide sokağa çıkan eli palalılardır, hilafet bayrağıyla adliye koridorlarını basanlardır, geçmişte izmir'de kubilay'ı katledenlerdir. türkiye bağırsaklarını bir türlü temizleyemedi, yılanın başını bir türlü ezemedi. çorap kokan ortamlarda birinin yanına bile oturamayıp ayaklarının dibine kapanıp mendilini emcükleyen, elinden dilinden bedevi billurunu düşüremeyen zihniyeti kesip atamadıkça ne ilk ne de son olacaktır.

aziz nesinin madımak basın açıklaması
tarih tekerrür eder. zamanında ateist,kürt, alevi diye yazarları yakan aynı soysuzlar şimdi masum insanların evini yağmalıyorlar. bu kadar çabuk galeyana gelen bu kadar çabuk saçma sepeblerle insan öldürmeyi meşru kılan bir ülke yok. suçlar bireyseldir. (bkz: aziz nesin)ateist diye bahane gösterip o kadar canı yakmak ne kadar korkunç ve ahlaka sığmaz ise şimdi de kız çocuğunun canını acıtan bir cani yüzünden masum göçmenin evini işini başına yıkmak oların canını acıtmak da aynı şeydir. asla toplumumuza yakışmaz. asıl karşı çıkılması gereken o zaman da mevcut hükumettir bu zaman da mevcut hükumettir. allah sonumuzu hayır etsin.

cumhuriyet tarihinin en acı olaylarından biri.

devlet içindeki anglosaksonlar tarafından tezgahlanmıştır.

katiller ve azmettiriciler aramızda dolaşıyor.hem de önemli makamlarda.

birbirinden değerli; gazeteci ,şair, yazar, masum, yalın ve güzel insanın katliamıdır...
o gün kurtulup 8 yıl sonra vefat eden (gazeteci, şair) babam ve herkesi saygıyla anıyorum..ve tesadüf..yıllar sonra askerliğim, sivas 5.piyade er eğitim tugay komutanlığına çıksa da, acemi birliğimi oradan; yine sürgün yeri olan toydemir (temeltepe) kışlasında yapmıştım.

2 temmuz 1993,
utanç tarihi..
insanlığa karşı işlenmiş suçlar

polisler ve askerler şeriat sloganları atan saldırganlara müdahale etmedi. devletin gözü önünde (katliamı korkakça izleyenler), herkesin gözü önünde 35 insan katledildi..
bugün biraz daha sıcak.. içimiz yanarken güneş yakmaz bizi...
zaman aşımına giren umutlarımız, hasret kaldıklarımız var..
ve hiçbir şey değişmedi.. bunu bir daha tekrarla,
hiçbir şey değişmedi. en çok bu canımı yakıyor. daha dün taksim' de şeriat sloganları atıp yine yakmak isteyen saldırgan vahşileri izledik. beyin nöronları yanan, ağzı kan kokan zihniyetlerin showları devam etmekte.. lanet olsun size! vicdan ve hukuktan yoksun sözde adalet sistemini kınıyorum.. dilerim ki, bize bu acıyı yaşatanlar ve bu acı ile baş başa bırakanlar bin beter olsunlar..

hasret kaldıklarımız..

benim içim yanıyor..

hasret kaldıklarımız..
muhlis akarsu (45) muhibe akarsu (44) gülender akça (25) metin altıok (53) mehmet atay (25)
sehergül ateş (30) behçet sefa aysan (44) erdal ayrancı (35) asım bezirci (66) belkıs çakır (18)
serpil canik (19) muammer çiçek (26) nesimi çimen (62) carina cuanna thuijs (23)
serkan doğan (19) hasret gültekin (22) murat gündüz (22) gülsüm karababa (22)
uğur kaynar (37) asaf koçak (35) koray kaya (12) menekşe kaya (15) handan metin (20)
sait metin (23) huriye özkan (22) yeşim özkan (20) ahmet özyurt (21) nurcan şahin (18)
özlem şahin (17) asuman sivri (16) yasemin sivri (19) edibe sulari (40) inci türk (22)

öldürülen otel çalışanları:
ahmet öztürk (21) kenan yılmaz (21)

unutmadık, unutturmayacağız!

unutmadım aklimda.

“şairler şiirler yazıyor. ressamlar resimler yapıyor ve biz ozanlar türküler söylüyoruz. peki bütün bunları niçin yapıyoruz? dünya alışkanlıktan değilde, sevgi ve mutluluktan dönsün diye."
hasret gültekin

böyle güzel insanları katlettiler. nasıl unutulur ki :(

dünya güzellikten dönsün isterdik ama insanın kötülüğü bu güzel gezegenin en büyük yükü olmaktan kurtulamadı.

unutmadık. unutmayacağız.
"yeryüzü aşkın yüzü oluncaya dek."

32 sene önce diri diri yakılan insanlarımızın, çocuklarınızın, umutlarımızın, inancımızın, fikirlerimizin hesabını soramadık. bugün; gülle çiçekle anmanın, instagram’da siyah beyaz filtreli bir fotoğraf paylaşıp unutmadımaklımda heştegiyle vicdan rahatlatmanın günü olmamalı. utanmalıyız. hem de çok utanmalıyız. ülkemizin dününden, bugününden, soramadığımız yüzlerce hesaptan, toprağa verdiğimiz yiğitlerimizden, en çok da kendimizden utanmalıyız.

unutmayın, yakanlar bugün bile sırıtıyor yüzümüze. onların ateşi hepimizin evini yakıyor.

ülke tarihinin utanç kaynağı olan olaylardan biri...
daha dün leman dergisi önünde de karikatür için adam yakacak kitleyi gördük.
kimse bu olaydan ders almadı nasılsa yananlar filanca mezheptendi.
maalesef bu motivasyon daha da güçlenerek aramızda dolaşıyor.

bazılarını bu başlıklarda görmeyeceğimiz, bazılarının da rol yaparak üzüleceği ama bizim her zaman yüreğimize düşen o ateş gerçeği...
yapanların, yaptıranların abv.
yaşattığınız acıları, yaşamadan ölmemeniz dileğiyle...

o günden bugüne
batı cephesinde değişen bir şey yok.
hala insan yakmak isteyen bir topluluk barınıyor içimizde.

insanlık tarihinin en alçak katliamlarından biridir madımak,
madımak sadece bir otel yangını değil, aynı zamanda türkiye'deki farklı inanç ve düşüncelere sahip kesimler arasındaki kutuplaşmanın ve hoşgörüsüzlüğün en kanlı sembollerinden biridir. bu olay, alevi toplumunun yaşadığı acıları ve ayrımcılığı derinden hissettirmiş, laik ve demokratik değerlere inanan herkesin yüreğini dağlamıştır.
yangının üzerinden geçen yıllara rağmen, madımak'ın acısı hiç bitmeyecek .
işin komik yanı ise, davanın zaman aşımına uğraması...


"ekilir ekin geliriz
ezilir un geliriz
bir gider bin geliriz
bizi yakmak kurtuluş mu?"

unutmadımaklımda....

kara bir leke, korkunç bir olay.

beyni yıkanmış toplulukların ne denli canileşebileceğinin ispatıdır bu, maalesef bugün bile bir arpa boyu yol kat edebilmiş değiliz.

ben bu ülkede yaşanan hiçbir olayın spontane gelişen olaylar olduğuna inanmıyorum, aramıza sızmış etki ajanlarının bu işte parmağı olduğuna da adım gibi eminim ama ispatlayamam.

söyleyecek söz yok, allah tüm masum insanları korusun zira hükümetimizin böyle bir endişesi yok.

utançtır. kara lekedir. insanlık suçlarında zaman aşımı olmaz!

nasıl kıydınız hasret'e ve gül gibi çocuklara..