sözlük yazarlarının bugün hissettikleri

güvensizlik boşluk nasıl kurtulurum nasıl kendimi temize çekerim diye düşünüp kahroluyorum.

içimde birikmiş hatta zaman zaman taşmış ve bu da gözyaşlarımla akıp gittiğini sandığım olaylara karşı hislerim, düşüncelerim bulunuyor. bunu betimlemem gerekirse şunu derim: vücudunuzda bir yerde bir yara var ve siz ağladıkça o yara iyleşir sanıyorsunuz ama aksine gözyaşları aktıkça o yarayı daha da eşeliyorsunuz ve iyleşmiyor. ilkinden daha da canınızı acıtır olmuş. ama bu acıya alışıyorsunuz. böyle bir şey işte.

bazen o kadar karamsar oluyorum ki ruhumu kasvet ele geçiriyor bazen de güneşli günlerle çiçek gibi oluyorum.
içimdekileri haykırsam, saatlerce kendimle ya da bir başkasıyla konuşsam atabilir miyim bilmiyorum. insanlar arasındaki dengeyi hala kuramadım. anlaşılmam o kadar zor mu cidden?
sevdiğim bir arkadaşım var onun beni anladığını, anlamasa da hep yanımda olduğunu bilmem beni mutlu ediyor. o da değişik bir duygu durumunda ve uzakta. iyi ki varsın canım arkadaşım.

yaptıklarımı, yapacaklarımı, düşündüklerimi süzgeçten geçirmek istiyorum, bunu defalarca yaptım ve kendimi törpülediğim zamanlar oldu, sonra kişiler ayrı bir kulp taktı bu duruma.
herkes farklıdır, değişir. değişimin içinde değişmemek için direnmek bize zarar verir. bazı şeyler değişmez o ayrı tabi.

hayata bakışımız mı hayatımızı oluşturuyor o zaman ben ya düşündüklerimi yok etmem gerekli yani beynimdeki düşünme merkezimi ya da gözlerimi yok etmeliyim ki bunları görmeyeyim ya da kalbim ortadan yok olsun hislerim de böylece düşünmeni engeller.
ne zaman düzelir bu durum hiçbir fikrim yok, yaptığım şey bu durumu izlemek ve sakin kalmak.

uykusuz hissediyorum ve sıcak bir türlü ayılamadım gitti.

süper.bomba gibiyim.sicak ama işimizin başındayız modumuz düşmemeli.

baygınlık geçiren mahmut tuncer gibiyim.

(bkz: gidiyoruz işte kiminin hoşuna kiminin zoruna)

daha iyisi olamazdı. kahvaltıda cevizli baklava vardı.

gülümsemek, neşelenmek, huzur, mutluluk, sevinç, sevmek, sevilmek gibi duygular kaf dağının ardındaymış.
ben de toprağın altında debeleniyorum.
işte böyle bir durumdayım...

yalnızca karşısındakini gerçekten ciddiye alanların ve doktorların sorabileceği bir sorudur.

bugün çoook mutluyum!*
çok güzel bir haber aldım, okullar kesin olarak açılıyor veeee sürekli gidip gelip baktığım avakadolu pijama takımını aldım yeeey!*

harikulade diyerek alay ettiğim sorudur

içimdeki tükenmez libidoyu yaklaşık 1 km yüzerek akıttığım için harika hissediyorum diye cevap verebileceğim sorudur.

... insanoğlu her şeyden şikayetçi, memnuniyetsiz, bir iki hafta önce sıcak yetti derken şimdi abooow kış geliyor bu hava da ne böyle tribi... eylül ayı gibiyim...

evde kına gecesi varmış. wtf. böyle bir bildirim nerden geldi bilmiyorum ama eve giremiyorum. odama çıkmamışlardır inş. akrabaların buna hazır olduğunu düşünmüyorum.

yan ofisteki kızla gözgöze gelmeye çalışıyorum sürekli yere bakıyor ve sigara içiyor ponçikim. bana baksa keşke...

sözlüğe girince bu başlığı aradım, sanırım yazıp rahatlamak istedim bilmiyorum. dün gece yıllar önce, resmen biz çocukken aramızın bozulduğu arkadaş grubumdan birinin mesajıyla afalladım.
merhaba, nasılsın ve arkasından gelen, beni anlık olarak sinirlendiren “nerelerdesin?” sorusu. insan onca yıl kendisi yazmayıp etmedikten sonra karşısındakine bu şekilde neyin sitemini eder anlamıyorum. ki ben ilk hatadan insanların üstünü çizdiğim için seni hiç aramamışım ki, senin için bir yerlerde olayım ya da bıraktığın yerde beni bulasın. öncelikle bir soru soracak sanırım ve naber nasılsın faslıyla giriş yaptı diye düşündüm. sonrasında nasılsın sorusunu ben ona yönelttiğimde “idare ediyorum işte” tarzı bir şeyler söyleyince derdinin sadece eskilerden biriyle konuşmak olduğunu anladım.
ama bir sorun vardı ki o da, benim ona karşı tamamen bir yabancıymış gibi hissetmem. bilmiyorum sizde insanları benim gibi ilk hatalarında kesip atıyor musunuz ? bu özelliğim hep bana iyi geldi ama kesip attığım kimse bu kadar uzun zaman sonra karşıma çıkmadı, değişik hissettim. sinirlenerek başladığım konuşmaya da buluşma tarihiyle son verdim. o zaman yaşanan yaşandı*, çocuktuk, yazdan yaza bir şeyler paylaşıyorduk hatta sadece oyun oynuyorduk. ona da şimdiki haliyle tanışmak istediğimi söyledim, konuşmadığımız yıllar için şimdiden üzüldüğümü gördüğümü de ekledim.
içimde heyecanla beraber biraz burukluk var, bilmem anlatabildim mi sözlük.

bebek gibi hissediyorum. kahvemi içtikten sonra pop mix eşliğinde hazırlanacağım. oooh bugün ve bundan sonraki günler benim çünküüüü kurtuluyorum burdann!

aşırı mutluyum. sebebini biliyorsunuz.

tek kelimeyle süppper

fevkaledenin fevkinde.