yaşamanın amacı

hayat biz insanların sürekli bir arayış içinde olmasıdır, hemde bu yolun sonunun nereye varacağını kestirmeden, düşünmeden, bilmeden öylece hayatın, sürekli değişen yaşam ideallerine, duyguların hezeyanına, insanların koşuşturmasına ya da duraklamasına eşlik etmektir. yaşam amacını genç yaşta aramaya başlarız sanki bu bizde bilerek eksiltilmiş bir özellikmiş gibi. onu bazen aşkta arayanlar, bazen arkadaşlıkta, bazen iş hayatlarında, bazen inandıkları dinde, bazen de sadece öylece akışına göre yaşamakta arayanlarımız var.. peki öyleyse nedir bu amaç nedir bu herkesten yoksun olan şey? neden sürekli bir devinim içindeyiz, neden sürekli varmak istediğimiz yere varamıyormuşuz gibi hissediyoruz, neden sürekli başlangıç ve bitişi birleşik bir trendeymişiz gibi hep başa sarıyoruz, yanlış soruları mı soruyoruz? yoksa bir sahneden farksız olan bu dünyada bazen başrol, bazen de yan rollere girerek bize biçilen o rolleri, yapmamız gereken o görevleri tamamlayıp bu dünyadan göç edenler gibi derin bir uykuya mı dalacağız?
ben bu sorunun cevabını şöyle tanımlıyorum; bu dünya, uzay, evren, gördüklerimiz, yaşadıklarımız ve yaşayacağımız her şey birbiri ile bağlantılı yani hepimiz birbirimizle bağlantılıyız ve birmbirmizi etkiliyoruz. bu yüzden bütün bunları bir yapboz tahtasına, hepimiz için biçilmiş, ölmeden önce kesinlikle bi şekilde bilinçsizce yerine getireceğimiz o görevi de yapboz parçalarına benzetiyorum ve bir gün bugüne kadar herkesin büyük bir yaşanmışlıkla beraber yerine koyduğu o parçaların birleştiği büyük resmi göreceğiz.. kim bilir belki kıyamette belki de öbür almede..
özetle yaşamın amacı hep birlikte tamamalyacağımız o büyük resmin parçalarını eksiksiz yerine koymak diyebiliriz:)
sonuçta ne demişler "hayat bir inkisarın mutlu karanlığıdır. " diye. karanlıktaki o büyük resmi görme merakıyla, iyi geceler:)

dna mızda yazılı hayatta kalma dürtüsü.
özet geçtim bu konuda kitao doldurabilirim...

küresel ısınmayı engellemek ve nesli tükenmekte olan hayvanları kurtarmaktır.

(bkz: aysi)

yaşamamaktır.

herkesin bir amacı olmalı. amacı olmayan insanların hayatını sürdürebilmesi çok zordur. hayat hergün acı verir.

sen kendince hangi anlamı uydurduysan odur (şimdilik).

hakk'a, hakkiyla ibadet etmek.

sürekli içimde büyüyen bu hüzün neyden?
gördüğüm anlamlı şeyler karşısındaki bu zayıflığım neyden?
ne olduğunu bilmeden içimde büyüyen bu özlem neyden?
yaşanmış olana değil, yaşanacak olana olan merakım neyden?
güneşi önemsemeden geceye olan düşkünlüğüm neyden?
yaşamadan ölme isteğim neyden?
ne olduğunu bilmezken aşkı aramam neyden?
yaşamadan göçüp gitmeye olan bu acelem neyden?
derin bir okyanusun içindeyken gökyüzüne açılma isteğim neyden?
düşünülmeyene, hissedilmeyene, görülemeyene olan bu hislerim neyden?

şu müziği okurken arka fonda dinleyin olur mu?
judah earl_they fell down but got back up again

her gün türlü acılarla yoğrulduğunuz şu dünya'da, bir yaşama amacın yok ise fazla uzağa gidemezsin. bir amacın olmadan uzağa gidebildiğini düşünüyorsan, muhtemelen tanrı sana yukarıdan gülüyor olacaktır.

bu soruyu kendine sor, cevabı mutlaka sende saklıdır. eğer bir cevap alamıyorsan, nasıl sorman gerektiğini bilmiyorsun demektir.

"hakikat" olmalıyken, hakikatsizlik bu çağın yaşama amacı olmuştur.

evrimsel acidan uremek olsa bile gunumuzdeki kapitalist anlayisla para kazanmak olandir. kapitalizme karsi degilim ancak duzen boyle. para yeri geldiginde polisi, adaleti satin aliyor…

edit: ulkeden bagimsizdir. siz hic bir amerikan milyarderinin polis tarafindan vuruldugunu gordunuz mu? ya da milyonerinin?

kendi namıma sağolsunlar her şeyi yok ettiler. artık sadece sevdiklerimin bir kere olsun gülümsemesi için yaşıyorum.

daha fazla yaşayabilmek için dünyalık biriktirmek.

(bkz: insanın ölümü yenmek amacıyla sürekli doğması)

geceden biriktirip sabaha felsefeye vuruyorsunuz kendinizi üzülüyorum.

yaşamanın amacı nedir bunu asırlarca tartışmışlar çünkü bir anlam bulamamışlar.

her insanın yaşam amacı farklı ama neden dünyaya geliyoruz, bu hayatta neden varız diyorsanız, bu düşünce yapısına göre değişiyor.

ben çıkıp desem ki, allah bizi yarattı onun emirlerine göre yaşayıp cennete gideceğiz. eğer ademle havva elmayı yemeseydi cennette yaşayıp gidecektik diye, ateistler holooğ o ne be der.

evrim süreciyle geldik ve doğanın bir parçasıyız. dengenin bütünüyüz desem, e hani amaç diyeceksiniz.

yani çok da şey yapmamak lazım.

varmış da ben bulamıyormuşum gibi geliyordu eskiden fakat şükür ki öyle hususi tek bir *şey yokmuş

şeytan ile allah'ın girdiği iddidanın piyonu olmak.

not: bu hususta tarafsızım.

yaşayan sayısınca belki sonsuz amaç olabilir. tek bir yaşam tek bir amaç yok ki.. peki hepsinin ortak bir amaç ve hedefi var mı, olabilir mi diyorsanız ona kısaca felsefe deniliyor. bir evren gerçeği var ve bunu bilimle anlamaya çalışıyoruz. her gün daha fazla ve yeni bilgiler ediniyoruz. hepsi bu..(ama tabii masallar da var.)

#3689113

insanların ruhuna dokunmak istiyorum, onlara iyi gelmek ve bu amacımı gerçekleştirirken bir şeyler üretmek,bir fikir veya bir ürün, durağan olmamak istiyorum.