yaşamanın amacı

daha çok içmek ve daha çok çikolata yiyebilmektir.

ne güzel demiş baki: avâzeyi bu âleme dâvûd gibi sal bâkî kalan bu kubbede bir hoş sada imiş

herkes için değişir, şahsım adına konuşmam gerekirse doğa ile iç içe yaşamak, bilim okyanusuna 1 damla dahi olsa katkı sağlamak, insanlara yardım etmek, geriye dönüp baktığımda pişman olmayacağım bir hayat çizgisine sahip olmak, farklı kültürleri,insanları tanımak, farklı mutfakları denemek. aslında temel olarak dünyayı gezmek,tanımak ve insanlara yardım etmek, bunun yanında kendi keyfi zevklerimi yaşamak.

hayat biz insanların sürekli bir arayış içinde olmasıdır, hemde bu yolun sonunun nereye varacağını kestirmeden, düşünmeden, bilmeden öylece hayatın, sürekli değişen yaşam ideallerine, duyguların hezeyanına, insanların koşuşturmasına ya da duraklamasına eşlik etmektir. yaşam amacını genç yaşta aramaya başlarız sanki bu bizde bilerek eksiltilmiş bir özellikmiş gibi. onu bazen aşkta arayanlar, bazen arkadaşlıkta, bazen iş hayatlarında, bazen inandıkları dinde, bazen de sadece öylece akışına göre yaşamakta arayanlarımız var.. peki öyleyse nedir bu amaç nedir bu herkesten yoksun olan şey? neden sürekli bir devinim içindeyiz, neden sürekli varmak istediğimiz yere varamıyormuşuz gibi hissediyoruz, neden sürekli başlangıç ve bitişi birleşik bir trendeymişiz gibi hep başa sarıyoruz, yanlış soruları mı soruyoruz? yoksa bir sahneden farksız olan bu dünyada bazen başrol, bazen de yan rollere girerek bize biçilen o rolleri, yapmamız gereken o görevleri tamamlayıp bu dünyadan göç edenler gibi derin bir uykuya mı dalacağız?
ben bu sorunun cevabını şöyle tanımlıyorum; bu dünya, uzay, evren, gördüklerimiz, yaşadıklarımız ve yaşayacağımız her şey birbiri ile bağlantılı yani hepimiz birbirimizle bağlantılıyız ve birmbirmizi etkiliyoruz. bu yüzden bütün bunları bir yapboz tahtasına, hepimiz için biçilmiş, ölmeden önce kesinlikle bi şekilde bilinçsizce yerine getireceğimiz o görevi de yapboz parçalarına benzetiyorum ve bir gün bugüne kadar herkesin büyük bir yaşanmışlıkla beraber yerine koyduğu o parçaların birleştiği büyük resmi göreceğiz.. kim bilir belki kıyamette belki de öbür almede..
özetle yaşamın amacı hep birlikte tamamalyacağımız o büyük resmin parçalarını eksiksiz yerine koymak diyebiliriz:)
sonuçta ne demişler "hayat bir inkisarın mutlu karanlığıdır. " diye. karanlıktaki o büyük resmi görme merakıyla, iyi geceler:)

dna mızda yazılı hayatta kalma dürtüsü.
özet geçtim bu konuda kitao doldurabilirim...

küresel ısınmayı engellemek ve nesli tükenmekte olan hayvanları kurtarmaktır.

(bkz: aysi)

yaşamamaktır.

herkesin bir amacı olmalı. amacı olmayan insanların hayatını sürdürebilmesi çok zordur. hayat hergün acı verir.

sen kendince hangi anlamı uydurduysan odur (şimdilik).