ankara'nın en güzel yanı

yağmurlarda altgeçitlerinde su kayağı yapabilirsiniz mesela.
melih başkan yaptı mı böyle çok amaçlı işler yapardı.her biri birer inşaat şahaseri. ey gidi günler.

yollarını seviyorum geniş ve güzel

hayalimin şehri olması. sadece bir kere bulunabildim. hakkında çok şey bilmiyor olsam da o benim ilk gençlik ve gençlik ve halen de aşkım. nedir bende onu bu kadar harika yapan? inan bilmiyorum. hayalimin üniversitesine ev sahipliği yapması dışında bir özelliği olmalı. mistik bir bağ var belki de.

anıtkabir,tunalı hilmi,abay kunanbay caddesi, karum, halk sokak yakınlarındaki kıbrıs türk kültür derneği,kızılay,real, kıtır meyhanesi.

en sevdiğinle aynı şehirde olmak.

atatürk cumhuriyetinin eserleri.

kültür sanat faaliyeti bolluğu.

deprem sonrası bozsa da nizami yaşam, sosyal yapı.

ankara'dan başka bir şehire gitme ihtimali.

bahçeli binalar. memurların çok olması dolayısıyla okumuş nitelikli insanın çok olması. yüksek insan profili (göreceli)

o kadar düşünüp anıtkabir'i ziyaret dışında bir şey bulamadım.

vardı da sonra izmir'e taşındı*
hiç öyle ouuuvv falan yapmayın ekran başında.
şimdi kocasıyla birlikte mutlu bir hayatı var(yani umarım)

istediğin kitabı rahatlıkla bulup inceleyebilirsin.

güzel bir insanı tanımama vesile olması.

ankara'nın kendisi. her bakımdan güzel, sevilesi, yaşanılası.

istanbul'a dönüşü eheueheue (bu tanım bu başlıkta 5. kez yapılmaktadır.)
istanbul'a dönen salakları izlemek eheueheue (bu tanım bu başlıkta 3. kez yapılmaktadır.)

i. melihsiz olması yeter. abartmayalım.

tunalı hilmi, hele süleyman bağcıoğlu dinliyorsam. sırf bu yüzden ankara'daki ex ile tekrar deneyebilirim. o derece.

öğrenciliği... ankara da öğrencilik güzeldir. kültür-sanat şehridir. tek eksiği denizi yok.

deniz'i olmaması.*

çok farklı bir şehir . çok kalabalık , her kültürden , her ülkeden bir insan bulabiliyorsun ama kimse seni takmıyor herkes kendi halinde. insanlar farklı bir evrene girmişler gibi davranıyorlar ama öyle de hissettiriyor.

ben ankara'da küçükken doktar kontrolleri için falan zaman geçirmiştim. o zamanlardan hatırladığım, iskender yediğimiz mük ötesi bir mekan vardı. şimdi kaldı mı bilmem ama o iskenderin tadı hala damağımda. sonrasında 1 ay mamak mebs'te acemi askerlik yaptım. onu sayma. sonrasında da kaymakamlık sınavına girmek için çoook eski bir dostumun yanına gitmiştim. küçük esat'ta kalıyordu. ordan kuğulu park'a yürümüştük. sanırım tunalı hilmi'den geçmiştik. o yürüyüş esnasında da kuğulu'da da çok güzel sohbet ettik. hepsi aklımda. ancak vega ankara şarkısının "tunalı'da gezinirken bizde bir kahvaltının tutkusu" sözleri dolanıyordu aklımda.

vega'nın ankara'sı bir kış şarkısı ancak ben temmuz ayında tunalı'da dolaşırken deneyimlemiştim falan. umarım kışın da yaşarım o deneyimi. ben seviyorum ankara'yı. küçükken çok sık gelirdik. hep aklımda kalan o uçakların sergilendiği açık hava müzesi gibi olan yer ve o iskender yediğimiz yer. bir de işte kaymakamlık sınavına geldiğim zaman, iş için bi kaç kere çekim yaptığım yerler falan. bu kadarı yetti bana.

burada doğdum, burada büyüdüm. nefret ettim, iki kere kaçtım. sonra ne olduysa burada sevdim, burada evlendim. canımın içi yanımda. daha sebep mi arayayım?