çocuk sahibi olmamak için sebepler

mesela ben baba olmak konusunda çok kararsız biriyim, çocuğum olsa onu iyi yetiştirmeyi bilmeliyim, saygılı biri olmasını sağlamalıyım. her zaman ilk önce kendini sevmesini öğretmeliyim. ama işin zor kısmı ben bile bunları tamamen yapamıyorken babasını rol model alacak bir çocuğu yetiştirebilmek... zor geliyor. umarım nasip eder isteyen herkese.

hayal kırıklıkları...

insanlığın ta kendisi.

ben ne kadar adamım ki,
çocuğumu ne kadar adam edeceğim?..

varlığını araştırmanın anlamsız olduğu sebepler dizisi.

başlıktaki "e tabii çocuk yapıcaz kardeş, yapmamak için ne sebebimiz olabilir" varsayımı bile ruhumu daralttı.

halbuki mantıklı olan çocuk sahibi olmak için sebep aramaktır. o sebepler ancak bir arama sonucunda bulunursa ve iki kişi de bu sorgulamadan tatmin olursa motivasyona dönüşür. anlamı hak edilmiş bir motivasyonla gerçekleşen "üreme" eylemi de neden doğduğunu sorgulama ihtimali nispeten düşük, sağlıklı ve başarılı bireyler meydana getirir.

nüfus artış hızı düşük olan (ve düşme trendine devam eden) ülkelerdeki bu hayati karar verme mekanizmasının verimli olup olmadığını, o ülkelerin refah seviyesi ile; çocuk yapmanın bilgisayara kurulan programlarda "next, next..." diye tıklanarak geçilen menülerdekinden farksız bir varsayımla körüklendiği, "olması gerektiğine inanıldığı için olan" bir olgu haline geldiği ülkelerdeki refah seviyesini kıyaslayarak öğrenmek mümkün.

#1035004 çocuk istemeyen yoktur kimse kimseyi kandırmasın demiş, kendi bakışını kesin doğru kabul etmiş. yanlış yapmış.
ben de bir kadın olarak çocuk istemiyorum miko.
bunun birçok sebebi var ama en önemlisi çocuk sevmiyor olmam. sevmiyorum. sevilecek herhangi bir tarafları olduğunu düşünmüyorum. ben çocuk sevmezken nasıl anne olabilirim? anne olunca değişir diyorlar, bu riske atılacak bir konu mu yahu? bunu diyen insanları boğasım geliyor cidden. bebeğini çöpe atan annelere neden gelmemiş o kutsal annelik hissi? demek ki doğurunca her şey bir anda toz pembe olmuyor.
düşündüğüm diğer konu da dünya tabiki. dünyanın git gide boka battığı bu dönemde şuan iyiyiz diye çocuk yapmak sadece kendini tatmin etmektir ve bencilliktir. su krizi bile boy gösterdi, dünyanın kötüye gittiğini görmemek için cahil olmak lazım. yazık değil mi o sabiye? ben anne olcam diye neden bir insanın hayatını karartayım? bunun farkında olmayıp çocuk yapanlara bir şey diyemem ama bunun farkında olup çocuk yapmak bildiğin bencilliktir.
çocuk isteyenlere karşı bir nefretim yok aksine saygı duyarım. ama dediklerimde de herhangi bir yanlış yok, bu çok bariz.

soyumun en azından benim tarafımdan devam etmesini kesinlikle istemiyorum. böyle bir ortama çocuk mu getirilir.

- bu çiftlerin hayatı bitiyor. çok mutluyuz görüntüsü vermek için çırpınıp duruyorlar ama biliyorsun ne muhabbet kalmış, ne sosyal hayat, ne uyku.

- devlet okullarının hali ortada. iyi kazanan çift olsan birinizin maaşı kreşe, bakıcıya, sonra da allah korusun özel okul ücretine gidecek.

- 1. maddedeki hayatını yaşayamama gerginliği çocuğa yansıyor. neneye dedeye kaktırıyorlar arsızlıkta dünya lideri, youtube, tv . karşısında semirmiş o yaştan bağımlı çocuklar çıkıyor.

- bir de "aileye gerek yok, ben tek başıma büyütürüm" tayfası var az da olsa. tek ebeveynle büyüyüen çocuğun suça karışma ihtimali misliyle büyük. zorunluluk başka, tercihen yapan topluma zararlı.

- çooooooook insan olduk. bu kadar sıkış tepiş şehirlerde, trafiğin, pisliğin içinde salgınlarla uğraşmamız, tepeleme dandik binalarda ezilip ölmemiz bundan.

bir varlığın sıçtığı boku temizlemek istememek gayet makul bir sebep..

çocuk 24 25 yaşlarına geldiğinde ona bir ev bile bırakamayacağınızı düşünüyorsanız yapmayın
(kendi oturduğunuz hariç)

geleceğe yönelik ümidi olmamak çocuk sahibi olmamak için çok önemli bir sebeptir.
insanların geleceğe yönelik ümitlerini kıranların dünyaları başlarına yıkılsın edebiyatını bir tarafa bırakalım.
gerçekten ümidi yoksa çocuk yapanların da dünyaları daha önce başlarına yıkılsın.
yok eğer biraz olsun ümitleri varsa o zaman da evlenmeden önce ve çocuk yapmadan önce iyi düşünüp araştırma ve hazırlık yapmak lazım.
her durumda da çocuk doğduktan sonra "ben aslında bu çocuğu istemiyordum" diyenlerin dünyaları başlarına yıkılsın.
acaba deprem bilinç altıma işlediği için mi "dünyaları başlarına yıkılsın" takıntısı yaptım bilmiyorum ama özellikle çocukları mağdur edenlerin dünyaları başlarına yıkılsın.

daha fazla insan üretimi daha ciddi tüketim demek. ayrıca doğum ağrısı hamilelikte ağrı svşrken zevk almadan yapma etme. özetle fazla masraflı. bir de ben neyim ki çocuk yapayım ben daha travmalarımdan kurtulamamışım hayattaki adaptem zor bir de çocuk pırtlatamam

çocuklarınızın sermaye sahiplerine, zenginlere köle olmasını istiyorsanız buyrun yapın çocuk.

(bkz: gerek duymamak)
(bkz: bu toksik toplumun dayattığı hiç bir şeyi tiklememek)
çocuk ciddi bir sorumluluktur, onun ileride yapacağı yanlış işlerden de sen sorumlusun
ama ama beenn naapiim le kurtaramazsıııııııııınnn. (buraya by by recep efekti rica ediciim)

türkiye'de yaşamak

çocuğunuzu okutacak okul bulamamak.
ya her mahallede en az iki tane bulunan imam hatip "mektep"lerinden birine yollayarak çoğunuzun kafasının ortaçağ hurafeleri, arap mitolojileriyle doldurulmasına izin verecek, sonuçta hiçbir boka yaramayan bir insan olarak yetişmesine neden olacaksınız;
ya da yıllığı en az 6 bin usd olan, bir apartman katında öğrenim yapan, çocuğun öğrenciliğini yaşayamadığı, öğretmeni yarınından endişeli bir özel okula yollayıp, bu kez kafasının kemalist zırvalarıyla doldurulmasına izin vererek hiçbir boka yaramayan bir insan olarak yetişmesine neden olacaksınız.
böyle bir sorumluluk alınabilinir mi?

ölme vaadi ile bilmem kaç saniyelik orgazm için dünyaya getirip yıllarca depresyonla yaşamasına sebep olmamak için.
hem ne demiş allah dostu cioran;
dünyaya getirmek istemediğim çocuklar, bana borçlu oldukları mutluluğu bir bilseler.

çevre faktörü (siz ne kadar özenirseniz özenin çocuk sizin onu koruduğunuz her şeye bir şekilde maruz kalacak yeri gelicek özenecek)
eğitim
sağlık (kalıtsal bir hastalığım var yüksek ihtimal cocuklarımda görünmez ama yine de genlerini bozmak gereksiz)
çocuk yapmak aslında ucu bucağı olmayan kumar gibi yatırdığın her şeyi kaybetmesi var korkunç.
aklıma ilk gelenler bunlar.

hindistan* türevi ekonomisi kötü, adaleti çökmüş, eğitim sistemi rezalet, enflasyonu uçmuş, liyakatin olmadığı bir ülkede yaşamak, tek başına yeterli bir sebeptir.

sorumluluktan kaçmak olabilir mesela.