çocuk sahibi olmamak için sebepler

eğer ona refah bir hayat verilemeyecekse, üzülecek ve mutsuz olduğu bir yerde yıllarca didinip bir yere gelemeyecekse, sırf torpilli olduğu için başkaları önüne geçecekse, iyi niyeti suistimal edilecekse, ailesinde gördüğü sevgiyi, mutluluğu gerçek hayatta bulamayacaksa neden 1 kişi daha bu hayatta fazla olsun denerek çocuk sahibi olmaktan vazgeçilebilir.

kısır olmak

çocuk yapmak için geç kalmış olmak.
bir hafta kadar önce 28 yaşıma girmiş bulunmaktayım. her ne kadar biriyle dünya evine girmeye yönelik birtakım çalışma içine girmiş bulunsam da onunla 1 seneye kadar evlenecek olmam ondan bir de çocuk yapma fikrimi desteklemiyor. çocuk için daha çok tanımak gerek. kedi yavrusu değil nihayetinde. gün be gün büyüyüp birey olacak, konuşacak, sorgulayacak ve hakkını arayacak eli kolu olan bir şeyden bahsediyoruz. bu da yaklaşık beni 33 34lü yaşlarımda yakalar herhalde. o yaştan sonra çocuk yapsam??? atıyorum 35te anne oldum. o çocuk 20li yaşlar gibi en deli çağlarındayken ben 55 yaşında olacağım. ne yaptığını kontrol etme gibi bir lüksüm olmayacak çünkü yaşımı başımı almış olurum. bu yaştan sonra o stresi asla kaldıramam.

çocuk sahibi olmamak için bir sebep düşünemiyorum. tek sebebi tıbbi gereklilikler olabilir. öyle küresel ısınma falan çok mantıklı gelmiyor. bu bahsedilen kötü senaryolar çocuklarınızın veya torunlarınızın göreceği şeyler değil. çiçek yetiştirmenin bile verdiği haz düşünülürse evlat yetiştirmek, onunla beraber dünyayı keşfetmek bu ömürde tadabileceğimiz sınırlı olağanüstü şeylerden biridir.

maddi durumlar. neden içinde battığım bir bataklığa onu da sürükleyeyim ki? ilerde demez mi beni neden dünyaya getirdiniz diye?

dünyada fazlaca var olması yeterli bir sebep. herkes dünyanın kalabalık olduğundan, kaynakların yetersiz olduğundan bahsediyor fakat kimse bunu değiştirmek için elini taşın altına koymuyor. ben çocuk yapmayarak dünyanın sürdürülebilirliğine katkı sağlıyorum.

üzgünüm yavrum, sana bakıcak yeterliliği hiçbir zaman kendimde göremiyorum, prezervatife devamke...

kendini yeterli hissetmemek.

gerek duymamak

yetersizlik. eğer çocuk yapmak istiyorsanız maddi ve manevi yeterlilik gerekir. kendinizi ebeveyn olacak kadar yetiştirmediyseniz ya da çocuğunuzun mental/fiziksel ihtiyaçlarını giderecek gücünüz yoksa çocuk sahibi olmamalısınız.

1-dünyaya daha fazla insan gelmesini gereksiz bulmak.
2- toksik ebeveyn olma korkusu

çocuk sahibi olmayı ya da olmamayı tercih etmek bencillik gibi gözüküyor. ancak, hayatın devamlılığı için çocuk yapmaktan başka yol da yok.

gerek olmayan sebeplerdir.

istemezsiniz ve çocuk sahibi olmazsınız, bu kadar basit.

çocuk sahibi olmamak bencillik gibi görünüyor diyen olmuş. aslında tam tersine, çocuk yetiştirmek dünyanın en bencil eylemidir. özellikle de ebeveynlerin bir çoğunun çocuğunun inancı ve yaşam tarzı gibi şeyleri belirleme hakkını kendinde gördüğünü düşünecek olursak.

artık günümüz dünyasında hayatta kalmanın, hayatını olması gerektiği gibi idame ettirmenin tek yolu para ! dır. eskiden de bu böyleydi ancak eskiden bir işe ulaşıp parayı kazanmak bu kadar zor değildi.
bunları aşıp eline geçen paranın hiçbir işe yaramaması da olaya son darbeyi vuran durum.
yıllarca okuyor, zar zor bir iş buluyor, kendi hayatını bile insan gibi yaşayamıyorken, ortaya , içinde bulunduğun o sefilliğe bir de hiçbir seyden haberi olmayan bir çocuğu alet etmek, onu da bu sorunlar yumağının içine sokmak, bana göre bu dünyada yapılabilecek en büyük kötülük olur.

1. eğitimsizsen ve bilgi birikimi evlat yetiştirmeye yetmiyorsa;
2. çiftin ekonomik düzeyi, evlatlar için yeterli kaynak sağlamıyorsa (bunun içine sosyal ortam da dahil oluyor)
3. sevgi ile büyütülmeyecekse,
çocuk sahibi olunmaması gerekiyor. başta evlada yazık, sonra insanlığa yazık. çift yetersizken bile bile yapıyorsa, anne babaya gram yazık değil. kendi düşen ağlamaz. smile.

hala kendini bile çocuk hissetmek.

fakir avuntusu olan başlıktır.

zenginliğim bana yeter.

antinatalizm görüşünü benimsemek. bir çok argümanı olan bu görüş çocuk yapmanın doğru olmadığı düşüncesini savunur. argümanlardan bazıları insan varoluşunun bir paradoks olması (öleceğini nbilincinde olarak yaşamak), rıza almanın imkansız oluşu ve ölümle sonuçlanacak belki ızdıraplarla dolu olacak bir hayatı zorla diretmenin etik olmayacağı düşüncesi.

türkiye'deki bozuk toplum yapısı.