çocuk sahibi olmamak için sebepler

ekonomik buhran.

pasha fencer'da 300 milyon güç puanına sahip olmamak

yoktur. inat etmeyin çocuk yapın biran önce. yalnız bayramlarınız olmasın.

daha kendime bakamıyor olmam fazlasıyla yeterli bir sebep

madem ihtiyaçlarımı karşılayamayacaktınız
beni neden doğurdunuz
sorusuyla muhatap olma korkusu.

kendi hayatınızı değilde, çocuğunuzun hayatını yaşamak istiyorsanız hiç düşünmeden çocuk sahibi olabilirsiniz.

flüt alamam alkolik olurum diye.

çocuğumun zenginlerin kölesi olmasını istemediğimden. birgün çocuğumun çalışmasına gerek kalmayacak kadar çok param olursa o zaman 1 tane yaparım.

neredeyse her şey.
çocuk sahibi olmamak için binlerce neden sayılabilir.bu ülkede yaşıyor olmak bile başlı başına bir sebep.gece uyanmak istememek de bir sebep.keyfinden fedakarlık yapmak istememek de bir sebep.dizini kimse bölmeden izlemek istemek bile bir sebep.binlerce sebep sayılabilir.
ama nedenini cozemedigim bir şekilde çocuk sahibi olmayı,annelik hissini hep çok merak ettim ve hala da ediyorum.merakımı her şeyi göze alıp yaşayıp gidermek mi daha iyi yoksa aklı başında her insan gibi bazı şeylerin merak olarak kalmasına izin vermek mi bilemiyorum.

ille de sevmek için benim çocuğum olsun! bencilliğine sahip olmamak...
benden dünyaya gelmese de sevilesi nice güzel varlık var bu alemde.
ha benim çocuğum, ha sevdiğim insanların güzel evlatları.
hepsi candır. ne fark eder.

çocukluk travmaları, ortadoğu... herkes bu büyük sorumluluğu almak zorunda değil. o şirin ve küçük bebekler öyle kalmıyor, büyüyüp travmaları ile yetişkin, mutsuz, umutsuz bireyler oluyorlar.

(bkz: potansiyel evlat acısı) bile tek başına yeterlidir.

zenginler yüzünden her geçen gün daha da boktanlaşan dünyada ileride zenginlerin seks kölesi ya da hizmetçisi olacak olmaları.

kişinin kendi varlığını gerçekleştirme durumu.

hiçbir hayal ve kalp kırıklığınız olmazsa emin olun çocuk sahibi olmak için hiçbir sebebiniz yok demektir.
insan kendi yapamadıklarını çocuğu aracılığıyla tamam etmek istiyor çoğu zaman. hatta bazen bunu unutup çocuğu ile yarışa girip çocuğu sabote ediyor.
kimsenin ruhuna varolma acısı tattırmanın alemi yok durduk yere.

onu birlikte yetiştirecek olgunluk ve karakterde bir eş adayının olmamasıdır.

kendi adıma söylemeliyim ki şahsen bir kadınla çocuk sahibi olacak şekilde bir cinsel ilişkiye girmek istemediğim için. benim için en en önemli sebebi bu. normal şartlarda elbette ki daha birçok sebep de sayılabilir fakat ben zaten baştan bunu ilişki anlamında istemediğim için diğer sebeplerin pek önemi yok.

zaten bir sürü ailesi olmayan çocuk var. herhangi birisine bu ortamı sunabilecekken tekrar bir çocuk getirmek sadece bencillik. koruyucu aile ol, bir kaç çocuğa burs ver, imkanın varsa evlatlık al.

istediğim kadar çocuğum var zaten, fazlası şova girer.

kendinizi ve partnerinizi tanımanın bu konuda çok önemli bir eşik olduğunu düşünüyorum. çünkü ebeveynlik tek başınıza sırtlanacağınız bir durum değil. elbette hayat bambaşka durumlarla karşı karşıya bırakabilir sizi (partnerin ölümü gibi) fakat bunun gibi istisnalar dışında dünyaya getireceğiniz çocuğa iyi bir ebeveyn seçmek zorundasınız. dolayısıyla çocuk sahibi olmamak için ilk sebep iyi bir ebeveyn olmayacağınıza emin olmak * ya da ebeveynlik anlamında yanlış partner seçimi yapmış olmaktır bence. bu ikiliden birine sahipseniz -bakınız, ikisine birden değil, sadece birine sahip olmak yeterli- çocuk yapmayın, rica ediyorum. hiçbir canlı istenmeyen olmak istemez. ayrıca kimse kendi ebeveynini seçemez. dolayısıyla dünyaya getireceğiniz her çocuk için onun ebeveynini seçme zorunluluğu size ait. kendiniz için değil, çocuğunuz için bunu seçmek zorundasınız. bazı insanlar şahane insan olmakla birlikte mükemmel partnerlerdir, fakat iyi ebeveyn olmakta eksiklerdir. (ki böyle çok sayıda insan tanıyorum. az sayıda da değiller.)

ikinci sebep yeterli maddi olanağa sahip olmamaktır. tek başınıza bir çocuğun yaşam standardını sağlama gücünüz yoksa ebeveyn olmayın. sokakta yabancı bir çocuk çikolata yerken sizin yanınızdaki çocuk o çikolatanın tadını merak etmemelidir.

kimi insanlar kariyerlerine odaklanmak, özgürlüklerini korumak veya finansal sorumlulukları düşünmek isteyebilir. bazıları ise çocuk sahibi olmanın getirdiği sorumluluklardan kaçınmayı tercih eder. ancak, çocuk sahibi olmanın da birçok faydası vardır. çocuk sahibi olmak, hayatınıza anlam katar, büyümenizi ve gelişmenizi sağlar. ayrıca, bir çocuğun yetiştirilmesi, sevgi ve sorumluluk duygularını geliştirmenize yardımcı olur. hayatınıza yeni bir perspektif kazandırır ve sizi daha empatik bir insan yapar. sonuç olarak, çocuk sahibi olmak büyük bir sorumluluktur ancak aynı zamanda büyük bir mutluluk kaynağı da olabilir. herkesin bu konuda kendi tercihleri ve yaşam tarzı bulunur ve bu tercihlere saygı duyulmalıdır.