çocukken sahip olmak isteyip sahip olamadığınız şeyler

pisiklet.

cicciobello bebek
şimşek mcqueen'li yatak
laura'nın yıldızındaki toz
caillou'nun yeni spor ayakkabı aldığı bölümdeki ayakkabılar
çizgifilmlerdeki yiyecekler
damla'nın dolabındaki havuç kafa figürü
tekerlekli çanta
nerf tabancası
ve daha aklıma gelmeyen ama düşünsem sabaha kadar liste yapabileceğim şeyler...

tekerlekli barbie baskılı canta.

anlaşılmak, oradan oraya sürüklenmemek, sevmediğim şeylerin bu kadar zorlanmaması, ailem tarafından zorbalanmamak, mükemmelliyetçiliklerini kendilerine kullanmalarını anlatmak, bir de söz verilip yapılamayan o pasta savaşı. bir tek o sözü hiç unutamadım. çocuğuma yapacağıma söz vermiştim ben de. ailemin soyu tükensin diye midir bilinmez ne babamın iki ablası ne ben çocuğumuz yok, olmuyor. bu kaderi yaşamasınlar zaten. yoksa eşyada para pulda gözüm yoktu benim. artık var. bana işledikleri her şey için, sahip olamadığım duygusal her şey adına büyük bir özür ve vicdan azabı çekmelerine,uykularının kaçmalarına oldukları yerde bile rahatsız hissetmelerine ihtiyacım var.
bu içimdeki küçük ben tabii ki.
yoksa hayatımı intikam ateşiyle yanı tutuşarak geçirmiyorum.
herkesin hayatı kendine.
yetişkin olduğumda bile hak vermediğim insanlar ama. bu da böyle bilinsin.
ve şunu da eklemek isterim
annemle genç haliyle dahil karşılaşsam yine aynı yapmacıklık yine aynı mıymıy halinden dolayı asla sevmezdim.

barbie evi. bir de winx clublı nevresim takımı. kuzenimde vardı çok imrenirdim…

bir akülü arabam bile olmadı. anlıyor musun?

tam otomatik tüfek ya da bolt action tüfek.

(bkz: sanal bebek)

minnoş kalbimi kırdılar.
öyle gereksiz şeyler isteme dediler.
millet hamster’ına ev alıyordu ev.
oyuncak ev.

neyse.

barbie evi
oyuncak mutfak tezgahı
my little ponnyler
trambolin (evet)

pisiknat. mikasa fitbol topu.

bilgisayar ve atari. 

koca kafalı , sadece kafa kısmından ibaret olan ve kuaförcülük oynayabileceğimiz oyuncak.
sahip olamadım demeyelim de bana alınan bu doğum günü hediyesini abim o zamanki sevgilisine hediye etti diyelim.

birincisi; 12 yaşındayken birisine ne kadar aşık olabilirsin de kardeşinin hediye olan oyuncağını onun için çalarsın?

ikincisi; hadi çalacaksın diyelim, bari hediyenin paketini ben açsaydım da bir kere oynayabilseydim.

hüzünlü bir hikaye benim için.
o günden beri abim olan vatandaşa güvenmiyorum.

adidas krampon.
kariyerim boyunca sportaç ile maçlara çıktım. nasip olmadı. şimdi param var halı sahada bile vidalı adidas kramponla oynuyorum.
şaka la şaka. 10 yıldır top oynamiyorum.

tereyağlı iskender

barbie evi çok istiyordum. hiç de söylemedim istediğimi ama istesem alırlardı belki. kendi kendime onun çok pahalı ve alınamayacak bir şey olduğunu düşünüyordum.

kendime ait bir oda. çok kardeş olmanın kötü yanlarından biri evde asla yalnız kalamamak ve kendime ait bir alanımın olmamasıydı tabi ergenliğimde öyle düşünüyordum. şimdi yalnız kalınca tribe giriyorum.*

gta 5 cdsi. evet.

para. evet, genel olarak paramız olmadı hiçbir zaman. her şeye iç çekerek baktım. almanya'dan halamın torunlarının kıyafetlerini giydim, 23 nisan gösterilerine katılmadım, etkinliklerden uzak durdum. ben çocukken popüler olan çoğu yiyeceği yemedim, çoğu oyunu oynamadım, arkadaşlarımla gezmeye gidemedim. hep paramız olsun da istediğimi özgürce yapayım istedim. olmadı.

ağlıcam ulan, bu ne fakir edebiyatı. rezil karı.