her şeye ve herkese rağmen yalnız hissetmek

olur öyle arada. bazı seyler çok komik. çünkü "içinde debelendiğini" hissettiğin şey aslında o kadar eften puften bir şey ki. zor olan ne hayatta? hayatta zor olan şey, başımıza gelen kötülükler, sevgisizlik, sevgi eksikliği. sevgi olunca her şey düzelecek düşüncesi.

ve artık ne dizlerde, ne ruhta takat kalmaması sorunsalı.

yine de onur ve gurur verici bir şey var, düzeltmek, ilerlemek, değişmek, dönüşmek için yine de, yine de, yine de gayret sarf ediyorsun. bu güzel. birilerinin bunu görmesine ihtiyacın var ama değil mi? "aa bak başına neler gelmiş ama hâlâ ilerliyor wow!" bir de bunu demelerini istiyorsun. bunlar hep insanın içinde olan şeyler.

birine kendimi göstereyim. varlığım bilinsin. özelliklerimi keşfetsin. ve sırf bu keşif bile ona heyecan ve mutluluk/haz versin. ve onda "iyi olma duyguları" uyandırayım.

belki de bebekken "doğal bir şekilde" sevilmesi, sarmalanmasi gereken kişiler bundan mahrum kaldıkları için bunun açlığını daha çok çekiyor olabilirler.

bu hayatta başa türlü türlü şeyler geliyorsa her biri için de türlü türlü çıkış yolları mevcut olmalı.

insana ve yoluna saygı duymak gerek.

kendi uyumsuzluğumdan, derdinin kendinle olmasından. beklentinin yüksek, karşındaki insanların beklentisinin minimum olmasından.

son bir aydır içinde bulunduğum çıkmaz. bazen konumum ve yaptıklarım sebebi ile utansam, bencillik ettiğimi düşünsem de aslında yalnız değil yapayalnız olduğumu görünce diyorum ki ben değil, kuru kalabalık utansın.

denemek denemek ve bu hissi eninde sonunda kabullenmek..

ağır depresyonu beraberinde getirir devamında intihara kadar gider. evet.

bir noktaya kadar iyi hissettiren fakat ilerleyen durumlarda insanlarla otururken 'burda ne arıyorum ben ' yabancılaşması büyük çıkmaza sokar hayat çekilmez gibi gelir ...

istediğiniz kadar çok iyi arkadaşlar edinin kendinize çok yakın sizi anlayan biri olsun sevdiğiniz biri ile evli/sevgili olun ailenizle vakit geçirin vs vs.. yalnızlığın çaresi yok gibi her ne yaparsanız yapın geçmiyor geçmeyecek de sanırım

hoşgeldin depresif mod.

ağlayanınız var mı diye etrafa bakınmanızı gerektirebilecek durum.

olur öyle arada. bu durumda insanın kendini dinlemeyi öğrenmesi gerekiyor.

bilmiyorum hangi evrenin alternatifinde gerçekte hangi yıldayım ilgilenmiyorum ama beni bu kadar yalnız ve çaresiz hissettiren herkesin kıçına uzay canavarları girsin paralel evrende sıkışıp yüzyıllarca aynı döngüde kalsınlar umarım.

birey olmanın tabi sonucu. her şeye kendin karar veriyorsun sonuçta. hangi işi yapacağına, hangi kişiyle ilişki kuracağına, hobilerine, varsa tatiline... gerçek şu ki özgür irade ve benlik insan için yüktür. bazı insanlardan duymuştum* . askerlikte huzurluydum diyorlardı.*. birileri senin yerine karar veriyor çünkü. her kararı kendin vermek bir nimet olduğu kadar da yoran bir durum. her şeye rağmen yalnız hissetmek bazen işe yarar. yalnız olmasam bu kadar düşünme imkânım olur muydu sanmıyorum.

ey insanoğlu;
yaşamın ve ölümün budur.
dogarsin yalnız ve ölürsün yalnız.
arasını neden dert edesin....

hiç bir şey ve hiç kimse yok demek.

yani sen herkes var sanıyorsun ya yok aslında kimse.
yapay, sahte, samimiyetsiz, çıkarcı, bencil her şey ve herkes .

çok büyük bir sorunsa gidin tedavi olun derim. şahsım için kendimi yalnız hissetmedim hissetmiyorum. birilerimin fiziksel olarakl benle olup olmaması sorun değil ihtiyacım olduğunda yanımda olacaklarını bilmem yeterli.

t: en çok yazım yanlışı yapılan kelimelerin bir arada kullanıldığı anlamlı cümle.*

hiçbir şeyin hiç kimseye anlatmak istenmediği durumdur. anlatsanız da anlamayacakları düşünülür. her şeyden çabucak yorulunur. neden bunu yapıyorum hissi ile birlikte neden bunu yapamıyorum hissi tüm ruhu kaplar. refleks olarak derin derin nefes alıp verilir. kimseye açıklama yapmak istenmediğinden soru sorulmasından korkulur.

kurtulmanın çeşitli yolları vardır fakat o andayken hiç kurtuluş yokmuş gibi gelir. dünyadaki tüm her şey boş ve gereksiz gelir. hiçbir yemek tat vermez hiçbir koku güzel gelmez. bol bol efkarlı şarkılar dinlenir. iyi geldiği, şarkıların kendini anlattığı düşünülse de aslında bu dönemin süresini uzatır. iyi gelmez. uyuşturucu gibidir müzikler.

iş, okul, ev, yolculuklar... hepsi zor gelir. hiçbirine gitmek istenmez. zor bir dönemdir. geçer ama ne zaman bilinmez. ara sıra gelebilir. gidince gittiğini fark etmezsiniz ama geldiğinde kapıyı kırarak içeri girdiğinden fark edilmemesi imkansızdır.

bunları okurken bu hislerde olan yazarlara sevgilerle. allah sabır ve kolaylık versin.

yalnız doğdum yalnız yaşadım yalnız da öleceğim durumu bu kadar çok edebiyatlaştırmaya gerek olduğunu düşünmüyorum

aynadaki sen'e sığınıp oyalanmakla son bulur.
tanrı'ya sığınmak yanlızlığın gerçekliği ile koyun koyunadır çünkü...

bu bir his değil bu bir gerçek.

yalnız öleceksin.
bunun ayrımına varıldığı gün hayatı karşına alıyorsun.