ilkokuldan akılda kalanlar

ilkokulu hiç sevmezdim. öğretmenimizin tayini çıktı diye ağlamaktan helak olmuş bir düzüne kızı ve vedalaşmak için okula gelmemesine kızan minnos beni unutamam.

sınıftaki arkadaşlara hoca yokken ders anlatıyordum. öğretmenlik kariyerime başladığımı o yıllarda öngörememişim.

toplu beslenme vardi bizim zamanimizda liseliler pek bilmez. neyse toplu beslenmenin aylik listesi olurdu, lahmacun yazilan gunler cok mutlu olurdum. bi de yumurtali patates salatasi yapip getirenler olurdu cok mutsuz olurdum. lakin o zamanki cocuk akli iste nerden bilsin kimin durumu nedir ne degildir.

8inci sınıftayım kardeşim o zaman 1.sınıfa başladı. bir gün dersteyken kapı çaldı bir baktım hocayla kardeşim. bu akıllı 5 kuruş mu 10 kuruş mu ne yutmuş nasıl yuttuysa artık. esma dedi kardeşini al götür hastaneye falan gidin. bir yandan yutkunmaya çalışıyor korkmuş da biraz. çantayı falan topladım aldım eve götürdüm. eve geçip dinlenince hiçbir şeyi kalmadı serserinin.

annem iki ekmeğe çikolata sürer birbirine kapak yapar öyle koyardı çantama.önümde de mustafa diye, sürekli lacivert hırka giyen, bir çocuk vardı.istisnasiz her gün ben ekmeğimi ayırdığımda arkasını döner o dirsegini ekmeğime yapıştırdı.
ah küçük!

kutu kola ustunde ziplayip ezdikten sonra koseleri sivri metal kutuyla ayak ici goller atmak, o zamanlarda boy uzundu ama kafaya cikmak got ister tabii.

bir senede tam 4 defa sınıf öğretmenimizin değişmesiydi.
birine alışıyorduk, hoop gidiyordu.
diğerine alışıyorduk, hooop gidiyordu.

ilk öğretmenim gs taraftarıydı bize gs'li olalım diye, ciddi baskı yapardı hala gs'lilere mesafeli yaklaşıyorum onun yüzünden
2-3. sınıflarda da bir giderdik okula, okulda grev var holleey diye döner hunharca bisiklet sürerdik.

ilkokulda hocanın eli okkalıydı. kafama bir vurmuştu. ben ilkokulda bir defa okul değiştirdim diğer okulda da hoca yanaklarımı çok çekerdi.

bence herşey sıkıcı

ooo çok eski.
mahmut vardı yanımda oturan. gammazlamıştı beni hocaya ödev yapmadım diye. tokat yemiştim.
bir de aşık olduğum çocuk. 23 nisanda yürüyüşte yanında olmak istemiştim de öğretmen izin vermemişti.
sonra nasıl çatal bıçak tutulur öğrenişim...
çok eski çok...

okul numaram hala aklımda 516 ydı.

hiç aklımda kalmadı bir şey.
keşke altıma sıçaydım 2-3 kere de bi anı kalsaydı beynimde.
sağda solda sürekli ilkokulda sıçma anısı dinliyorum.
senin yok mu dediklerinde utanarak yok diyorum.

sürekli gri okul eteğime ayran döker, günün tamamını peteğin yanında oturarak geçirirdim. şimdiyse halen ayran açmaya korkuyorum.

belki o beni unutmuştur ama ilk dostum ve bende baki kalacak tek dostum...hasna...hep yorgun bakardı.saçlarını dağınık şekilde at kuyruğu yapardı,çok güzeldi.lacivert önlüğünün üzerine hep mor veya yeşil süveter giyerdi,garip bir şekilde çok yakışırdı ona.çok cesurdu,adildi,asla kötülüğe tahammül edemezdi.birinci sınıftaydık ve birbirimizden ayrılmazdık.okumayı öğrendiğimiz gibi sınıf kitaplığından kitap kapar teneffüslerde bahçenin menekşe döşeli kısmına oturur,okurduk.sonra değiştire değiştire hep okurduk.bazen sesli olarak birbirimize okurduk.çok güzeldik.dostluğumuz çok güzeldi...ikinci sınıfta aniden gitti.veda edemedik birbirimize.sarılamadık,sevdiğimizi söyleyemedik.o gitti ve kimse onun gibi güzel,masum sevmedi beni.o gitti ve ben hiçbir dost için yüreğimi açmadım.o gitti ve bende sadece adı kaldı,anılarımız kaldı...güzel kal hasna,güzelliklerle kal...

felaket dayak yemiştim birinden..ölene kadar unutmam gibi. ?? o günden sonra hayatım boyunca yüksek sesten, kavgadan korktum ben.

neden dayak yedin diye merak edecek olursanız; kırmızı kurdelem vardı benim onu istedi vermedim. dayak yedim gene vermedim. bugün hala dualarım da arkadaş. hep anıyorum seni en güzel dileklerimle.

üst sınıflar beni tehditle fenerbahçeli yapmışlardı. o günden bu yana yüzümüz gülmedi.

doğru bildiğim matematik sorusuna verdiğim cevabı başta yanlış sanan hocadan dayak yemek

o kadar çok sıkışmıştım ki fotograf cekimi vardi bide o gun. yan yana tum ögrenciler arkadaslarim falan dizilmişiz. sol tarafimda bi kiz arkadasim vardi el ele tutusuyoduk onunla. kendimi altima yapmamak icin o kadar sıkmışım ki diger yanimda duran cocugun elinide tutmaya başladım. ama cocuk surekli elini elimden çekmeye çalışıyodu ve bende sülük gibi yapışmıştım. allah bilir ne anlamıştı cocuk o zamanlar.. bide son olarak altimada kaçırmıştım. berbat bi gündü.

ankara güven ilkokulu zeynep isminde sık kıvırcık sıyah saçlı bir arkadaşım vardı. haftasonları beraber tiyatroya gider çıkışta ulus ta döner ekmek yerdik. sonra ailesi taşındı başka ülkeye umarım hala seviliyor ve hala ogünki gibi mutlusundur