ilkokuldan akılda kalanlar

okumayı çok geç sökmüştüm ailem gerizekalı olabileceğimi düşünüyordu muhtemelen.

sinirli sınıf öğretmenimiz tuvalete gitmek isteyen öğrenciye “ altına yap gidemezsin tuvalete. “ demişti. benim de tuvaletim gelmişti ama soracak cesaretim yoktu ( aşırı korkak ve utangaçtım ). ben de dediği gibi yaptım. gri pantolon koyu gri olmuştu.

bir çocuğun yangın ziline bastı diye öğretmeni tarafından neredeyse krize girecek kadar dövülmesini izlemek. tahta cetveli şah damarına dayayıp tehdit etmesi.
yaş:7
7
7 yaşındaki bir çocuk böyle zulüm gördü 40 kişilik yaşıtlarının olduğu sınıfta. kim bedel ödedi? kimse.
şimdi o öğretmen(!) hala maaş alıyor, kadrolu.

tahtaya tebeşirle yuvarlak çizmek için dev pergel.

sedanın ceme bisküvi vermesi, ben isteyince bana vermemesi. neden diye sorduğumda ise o öğretmenin oğlu çünkü demesi.
bütün sınıfın ceme cem abi demesi, ilkokul bitene kadar çocuktan nefret etmem ve sürekli kavga ediyor oluşumuz.
babasindan çok tokat yedim ama yine de en sevdiği öğrencilerinden biriydim. cemin diş izini hala elimde taşıyorum ama ortaokula geçince o abi diyenler çocuğu dövmeye çalıştı. bense yakın arkadaş oldum muhtemelen onun da en sevdiği ilkokul arkadaşlarından biriyim.

ilkokulda bile insanların çok şerefsiz olduğuna dair dersler aldım, o zamanlarda büyükmüşüm ben. hala büyük bir çocuğum.

panoda asılı olan mevsimler tablosu.

64 kişilik sınıfım..üçerli otururduk nasıl sığdık sınıfa,nasıl ders işlemişiz hala hayret ederim

öğretmenimin derste maç dinlemesi, gazete okuması en unutulmaz olanlarıdır. adamın şahsi zevkleri sebebiyle neredeyse bir ömür kendimi sayısal özürlü sandım.

ekleme: bir de sınıfta sigara içmesi.

kız öğrencilere bile tokat atan ruh hastası öğretmen bozması sezai d...
numaramın 1092 olması.
mezun olunan gün herkesin ağlaması.
dersin sonuna doğru çişini tutamayıp ağlamaya başlayan sınıf arkadaşımız.
öğretmenimizin bir erkek arkadaşı soyup iç çamaşırlı olarak sıraya çıkarması(iç organların yerini göstermek için)kızların kıkırdamaları.
kızlardan birinin sözlükte çük kelimesini bulup gülerek bize göstermesi.
fikri isimli sınıf sonuncusu olan tipsiz çocuğun boyalı direk şarkısını çok güzel söylemesi.

iki şarkıdır.

hep mavidir elbiselerim
ben bu rengi pek çok severim
gökyüzünü cicim çok sevdiğim için
hep mavidir elbiselerim.
mavi bir etekli takım da almıştık gökyüzü renginde, okuma bayramında giyebilmem için.

dön dön dönelim
dön dön dönelim
el ele verelim
dans edelim.
çift şeklinde dans edilen ve 23 nisan gösterisindeki şarkıydı bu da. öğretmen benim istediğim çocuğu eşim yapmadı diye oyundan çıkmış, kenardan şarkısını söylemiştim.*

- resim dersinde yaptığımız patates baskılar
- önlüğe taktığımız beyaz yakalıklar
- okul sıralarına geçirilen lastikli örtüler

çantamın altına aşk mektubu bırakan osman, benim mektubu bulunca zırıl zırıl ağlamam, ağladığımı gören müdürün osman'ı deli gibi dövmesi , benim ise bundan korkunç bir haz almam.

dışarda lapa lapa kar yağdığında öğretmenin “ hadi çocuklar dersi bırakıp kar topu oynamaya dışarı çıkıyoruz” demesiyle koşarak sınıftan çıkmamızı hiç unutmuyorum.o zamanlar a takımı dizisi vardı ve bizde kendi a takımımızı kurmuştuk,sınıfı kar topu oynamaya çıkaran öğretmen bu a takımının çemberinde kalarak kar toplarından koşarak içeri kaçmıştı halen aklımdadır...

skandal hatıraya buyrun.

ilkokuldayım sabahçıyız 4 ya da 5. sınıf. bu skandal olana kadar hiç dikkat etmediğimi farkettim. pazartesi sabahı istiklâl marşı okunacak ve bana bayrak çekme görevi verilmiş. lan olum bana niye veriyorsunuz saçma.

muazzam bir heyecanım var. o anda türkiye'de ki tek bayrak o ve onu ben çekiyorum. bir ülkenin onuru buna bağlı. lan altıma işeyeceğim öyle saçma bir heyecan.

istiklâl marşı başladı ve ben hızlı şekilde bayrağı çekmeye başladım. ve sonrasında marşımız bitmeden indirmeye başladım. e öbür pazartesi tekrar çekilecek sonuçta? bence indirmem çok mantıklı. istiklâl marşı bittiğinde derin bir sessizlik. peki sessizliğin sebebi bayrağın inmesi mi? yo dostum yo. benim heyecandan gerçekten işemem.

kalın sağlıcakla.

çöpün etrafında kalem açarken ki o koyu muhabbet.
o gün o çöpün etrafındaki tüm arkadaşlarım bugünde yanımda. ( yaş 25)

kola kutularını ezip maç yapmaktır. dikenli tellere tırmanarak okuldan kaçmaktır. kız kuşak oyununu oynamaktır.

sene 1997 ilkokul 5. sınıfta iken okulumuza tansu çiller ve necmettin erbakan'ın gelip yanağımı okşaması.
ikisi de dahil siyasi düzenbazlardan nefret ediyorum.

tarafımca proje ödevi verilmiş teknoloji ve tasarım dersidir. şu anda sanıyorum ortaokul dersine ait ama zamanında ilokul sayılıyordu. ödevim ise gazeteden geri dönüşüm yapmaktı. elbise yapmıştım hem de mankene giydirip babama ağlayarak okula götürmesi için yalvarmıştım ama 70 vermişti zalim. o zamandan başladı emeklerim boşa çıkmaya.

mandalina kabuklarının üstüne basıp bahçede kaymak. çok anlamsız gelecek ama çok eğlenceli bir aktiviteydi, hep yapardık.

okula en sevdiğim elbisem ile gitmiştim. son ders yerde gördüğüm bir kalemi öğretmenime vermek için hareket ettiğim anda nasıl olduğunu anlamadan kendimi yüz üstü yere yapışmış halde buldum ve burnum feci halde kanamıştı. ama ben acıdan değil elbisem kan oldu diye ağlamıştım :(