intihar etmek

mezarları başında ceket iliklenmesi gerektiğini düşünüyorum. intihar eden insan umutsuz/çaresiz değilde cesurdur benim gözümde.

karın boşluğundan vurmak suretiyle intihar edip amacına ulaşamayan bir arkadaşım hastane ziyaretimiz esnasında intihar etmenin çok kötü olduğunu şu sözlerle anlatmıştı. “sakın intihar etmeyin, çok kötü olum. kan akıyo bayılmıyorum. ambulans gelsin, aksiyon olsun istiyorum ama zaman yavaşlıyor bi anda, her şeyin farkındayım ama kilitlenmiş haldeyim”

tabi bu muhabbeti kıkırdayıp gülerken kurşun yarası acıya acıya kahkahalar eşliğinde yapıyorduk. böyle de manyağın tekiydi kendisi.

onca entry arasından böyle bir durum karşısında kimse öteki dünyasının ne olacağından bahsetmemiş. ben söyleyeyim : müslüman olarak intihar etmesi takdirinde , diğer günahkar müslümanlardan hem daha çetin hem de daha uzun süre azap çekip, cehennemde binlerce yılını geçirip en son cennete ayak basacak insanlardan biri olur.
ama eğer müslüman değilseniz : bir daha çıkmamak üzere zincirlerle birlikte o derin cehennemin dibini boylamış olacaksınız.
yapmayın , değmez. şurada yaşayacağımız en fazla kaç yılımız olabilir ki ?

cesur insan eylemidir. intihar edilecekse en acısız yoldan edilmelidir.

yapmayın efendim, eğer sorun varsa çözüm de vardır. bu dünyaya bir kere geliyoruz, sonuna kadar gitmeliyiz bence. hem belki de seni intihara sürükleyen sorunun ardından senin düşlediğin yaşam bekliyor. sözün özü yaşamadan çözülemez bu sorunlar.

çözümü olmayan şeyler için çözüm ararken kaybolmaktır intihar sadece fiziken olmaz bazen duygularını asar insan...

insanın yaşamadığını fark ettiğinde yapmak istediği şeydir.
antoin artaud, intihar üzerine 1 adlı yazısında söyle der :
buradan intihar durumuna geçmem için benliğimin bana geri dönmesini beklemeliyim, varlığımın tüm eklemlerini özgürce oynatabilmeliyim. tanrı beni, umutsuzluğun içine bıraktı, sanki ışıkları bana ulaşan çıkmazlar burcunun ortasına bıraktı .ben artık ne ölebiliyorum ne yaşayabiliyorum, ne de ölümü ya da yaşamı istememezlik edebiliyorum. insanların tümü de benim gibi

bu akşam ölürüm
beni kimse tutamaz...
bir zamanlar intihar furyasında dinlenilip sonra da ebedi istirahate geçerlerdi....
allah akıl sağlığı versin herkese...

zamanında çok zor zamanlar geçirdiğimde denediğim fakat sonuca ulaşamadığım eylem.
seneler geçtikçe o ağır sınavı verdim, vermeye de devam ediyorum, size şunu söyleyebilirim bu hayat yaşamaya da değmez ölmeye de!

sağlıklı birisi için intiharın arka planında 2 temel düşünce vardır. suçlamak ve cezalandırmak, var olan sorundan kurtulmaya çalışmak.

eğer birilerini suçlamak, cezalandırmak ya da gerçeği göstermek için bunu düşünüyorsanız şöyle düşünün furkan celep ve tuğrul erüklü'nün intiharları sadece maddi zorluk ve yaşam standardı olarak yorumlandı. bunu da "kafası daha çok" çalışan saydığımız muhalif kesim yaptı ve her örgüt her düşünce her parti bunları sömürdü sömürüyor. furkan celep'in de tuğrul erüklü'nün de notlarında maddi bunalımdan çok daha fazlasını görebilirsiniz. emin olun sizin değerinizi veya söylemek istediğinizi hiçbir şekilde anlamayacaklar.

eğer kurtulmak için yapacaksanız. hayatta her zaman ikinci bir yol vardır. gerçekten zor durumdaysanız çantanızı alın ve çıkın en azından bunu denemediyseniz deneyin.

intihar düşüncesi tatlıdır, insan kendine acır, değer verir ve üzülür. bu da iyi hissettirir. ama intiharı ne kadar çok düşünürseniz o kadar hayatınızda yer eder ve yapmak basitleşir.

intihar sizin "büyük kapı"nız olsun ve her şeyi tamamen denemeden ve tüketmeden o kapıyı açmayın.

zamaninda sylvia plath okuyup , psikolojimi kendim bozmustum resmen. sürekli sirca fanus‘u ve siirlerini okuyordum. onunla konusur gibi günlük yaziyordum, sanki o benmis gibiydi. 20 yasindaydim. daha sonra babaannemi kaybetmemle dayanamamistim bu aciya ve intihar etmistim 3 gun hastanede kaldim, böbreklerim %80 etkilenmisti, o 3 gun o kadar pisman oldum ki yaptigima. aci cekiyordum, cikartmiyorlardi bir türlü beni, cok kötüydü cidden. bir tek ev arkadasim biliyordu durumu, hep gelip ziyaret ediyordu beni canim arkadasim.

simdi sorsalar bir daha yapar misin, hayir. o aciyi cekmek istemem. hayatta yapilacak o kadarcok sey var ki. 24 saatim buna yetmiyor bile. her seyi yapmak, mutlu olmak, eglenmek, asik olmak, basarili olmak istiyorum.

ınsan kendi psikolojisini duzeltebilir. cidden destek isteyen varsa, sonuna kadar destek olurum.

hayat yasamak icin cok kisa. :)

lütfen böyle düşünceleriniz varsa vakit kaybetmeden bir psikiyatriste gidiniz. "amaan ne gerek var geçer nasıl olsa" demeyiniz zira kendimden biliyorum, intihar düşüncesine sahip olmak asla normal bir şey değildir. ara sıra geldiği gibi geri gidebilir ama mutlaka geri gelir. hayatınızda bir sorun olduğunun en basit göstergesidir.lütfen destek alınız.

yapmak istediğim eylem. ama yapacak yürek yok. korkağım.

ağlayamıyorum bile. boğuluyorum sessizliğimde.

"esir miyiz para ya da c(m)addelerin?" sorusuna "değiliz' diyenlerin kalkıştığı kalkışma.

(bkz: bıraksalar çok radikal kararlar alacağız)

intihar etmeyi ciddi ciddi düşünen arkadaşlarımız varsa lütfen ama lütfen kendinize bir iyilik yapın ve yakınınızdaki bir psikiyatrist veya psikologdan yardım alın. "ilaç kullanmak istemiyorum doğal yollardan üstümdeki ağırlıktan kurtulayım/bana deli derler" tribine girmeyin lütfen. kendimden biliyorum, o intihar düşüncesi ciddi ciddi bir kere geldi mi gitmez arkadaşlar. ve asla hafife alınmamalı. lütfen yakınınızda intihar etmekle alakalı konuşan birileri varsa "amaaan geçer üzülme" gibi boş teselliler verip ciddiye almamazlık yapmayın. ona yardımcı olmaya çalışın, anladığınızı belli edin ve endişelendiğinizi gösterin."yediğim önünde yemediğin arkanda her şey çok iyi ne intiharı, senin yerinde olmak isteyenler de var" gibi konuşmayın zira o kişinin intihar sebebi siz olabilirsiniz bu sözlerle. yargılamayın, sadece ona bir uzmana görünmesi gerektiğini söyleyin ve terapi alması için cesaretlendirin. emin olun o kişi sizi asla unutamayacak.

kendini duygu ve düşünceleriyle özdeşleştirmiş olan insanın eylemidir. insanın aslında kurtulmak istediği o zorlayıcı duygu ve düşüncelerdir. duygu ve düşünceler, bedene gelen enerjilerdir, insan o enerjilerden ibaret değildir. yani insan, aslında duygu ve düşüncelerini yönetebilen bir varlıktır. mesela bir otobüs düşünün, onun sürücüsü ruhu ise, otobüse inip binenler ise bedene gelen enerjilerdir yani duygu ve düşüncelerdir. hiçbir otobüs şoförü, arıza çıkaran bıdı bıdı yapan yolcular yüzünden yolunu değiştirmez. seyir eden ile seyredenin farklı olduğunu çözdüğünde insan büyük bir aydınlanma yaşar, bunun için youtube'da sedona yöntemi kanalındaki buradanuygulamaları ve şu videodaki buradanmindfulness uygulamalarını öneririm.

en kötü hayatın bile ölümden iyi olduğunu düşünmek lazım. ayrıca intiharı düşündürecek ne yaşayabilirsin ki? emin ol çok daha kötülerin yaşayan milyonlarca hatta milyarlarca insan vardır dünyada. eğer bu kadar sıkıldınsa bırak git herşeyi bu bile kendi kendini öldürmekten iyidir. git evsiz sokaklarda yaşa biraz da gör ne hayatlar var. taşa koy kafanı biraz belki anlarsın toprak olmanın soğukluğunu.

intihar edenler ölünce her şeyin unutalacağını nereden biliyorlar? diye sormama sebep olmuş eylem.

bir dönem düşündüğüm bugün birdenbire bunu düşündüğüm zamanları anımsadığım ve üstüne kafasözlüğü youtubeda görüp kayıt olduktan sonra girdi olarak ilk karşıma çıkan başlık. tesadüf şaşırtsa da bu konuda diyebilirim ki eğer intihar etmeyi düşünüyorsan yapma. çok yakın olmadığım biri intihar ederek hayatına son verdiğinde çok şaşırmış ve bir insanın nasıl böyle düşünebileceğini anlayamamıştım. çok değil 2 sene sonra nedenini anladım maalesef. eğer hayattaki amacın olan ve o ana kadar emek verdiğin her şey elinden alınınca, bir şekilde kaybedince intihar etmeyi düşünüyorsun çünkü artık yaşaman için bir neden yok. bundan sonra yaşamak senin için sadece eziyet veya utanç oluyorsa düşünüyorsun. ama hayır yapma, çünkü nefes alıyorsun ve hala hayattasın klişe ama hayattaysan umut vardır, asla düzelmez dediğin her şey düzelir, o bir anda nasıl tepetaklak olduğuna inanamadığın her şey inanamayacağın hızda düzelebilir veya hayat boyu mücadele ettiğin elinden alınan kaybettiğin o hayat amacın varya onsuz da yaşayabiliyorsun. kendine yeni amaçlar bulabilirsin, o buhrandayken olmaz gibi gelse de emin ol olur. ne demişler britney 2007 den kurtuldu sende başarabilirsin. bunu düşünmek bile acı ama tecrübe.