intihar etmek

yapamayanların burda tanım girdigi hede.

(bkz: eric harris)
(bkz: dylan klebold)

yapmayın , etmeyin değmez. işe dini açıdan bakmayı hiç istemiyorum yani azap o kadar çetin olur ki düşünmek bile istemiyorum.
ayriyeten intihar etmek isteyip de bazı sebeplerden intihar edemeyen binlerce kişi varken. hiç bir sebep kalmamasına rağmen bile öleceği için aşina olmadığı , daha doğrusu bilmediği bir aleme geçeceği için yine buna cesaret edemeyen yüzlerce insan varken intihara korkaklık demek oldukça saçma olur.

yapayalnız olduğunun farkına varıp bununla baş edemeyen insan eylemi.
*
abd'de milton adında yaşlı bir adam, bürosunda yolda birisi bana gülümserse intihar etmeyeceğim notunu bırakır, iki kilometre boyunca yürüyüp köprüden atlayarak intihar eder.

kaçmaktır. ha bunu kötü anlamda söylemiyorum. insan zaman zaman kaçmalı bazen de mücadele etmelidir. yaşamak gibi ölmek de bir haktır bana göre. insan ölmeyi tercih edebilir. ama bu hiçbir şeye çözüm değildir.

bazı arkadaşlar hayattaki sorunların artık çözüme ulaşmasının imkansız olduğu kanaatine varıp intihar ediyor, bazıları ise yalnızlıktan, anlaşılamamaktan ya da artık katlanamamaktan. aslında bütün bu durumların bir çıkışı ve çözümü var ancak kişi bunları bulabilecek iradeyi çoktan yitirmiş oluyor. bu durumda destek alması, yardım çağrısında bulunması gerekiyor. başlarda bu çağrı duyulmayabilir, o zaman da bunun şeklini değiştirmek gerekiyor.

şimdi artan intihar vakalarına gelecek olursak, aslında bu insanların tercihi değil. mecburiyeti. yaşadıkları coğrafyanın, toplumun vb. unsurların artık onlara açık kapı bırakmaması ve buna yönelik gözlerin görmemeyi tercih etmesi. bu yüzden her intihar aslında birer intihar değil, bilinçli bir şekilde insanların ölüme mahkum edilmesi.

en basit tanımıyla kişinin kendi yaşamına son vermesidir.

insanların içinde neler yaşadığını bilmeden onları korkak ya da aciz diye adlandırmak doğru gelmiyor bana. kimseyle aynı şeyleri yaşamıyoruz. yaşasak bile benim dayanamayacağım şeylere başkaları umursamaz davranabilir. her neyse. çevrenizde intihara meyilli insanlar varsa kelimelerinizi seçerek konuşun.

dünyada ne kadar intihar eden varsa o kadar da intihar çeşidi-sebebi vardır. üzerine ahkam kesilecek en son konulardan.

bazen oturup intihar etmek mi etmemek mi daha büyük cesaret isi diye düsünürüm. kisiden kisiye bunun cevabı degisebilir sanırım.
intihar eden insanlar hayatlarını yola sokabilirdi, sokamasa bile hayata tutunabilirdi... arkalarından üzülmek dısında yapılabilecek bir sey yok. *
intihar edenleri asagilamaya da gerek yok, zaten dünyayı sevmedikleri icin gitmisler. *

çaresizlik

yapıyorsaniz adam gibi yapın benim gibi başarısız denemeler sonucu daha çok depresyona giriyorsunuz hahahaha çaresizliktir boskuktur

yaşam tarzı değiştirmek, hayatla ve insanlarla mücadele etmek sanıldığı kadar kolay olmadığı için başvurulan yol. pembe dizide yaşamıyoruz sonuçta. bireyin zaten hayattayken sırtına binen yük binmiştir, öldükten sonra bile ardında bıraktıklarını düşünmesi gerektiğini söylemek acımasızlıktır.

umudunun bittigi an..

evdeki malzemelerle yapılabilen bir şey. düşündüm acaba hangi ilaçla edilir diye evde talcid buldum tek, olmaz.

malzemeler: makarna, su, tuz.
metot: kaynar suya önce tuzu sonra makarnamızı atıyoruz. hamır olmadan ocaktan alıyoruz. biraz yiyor birazını buzdolabına kaldırıyoruz. ondan sonra bir ay elleşmiyoruz dolaptaki makarnaya. makarna küfleniyor. kendi ürettiğimiz küfü yiyerekten ölmeyi bekliyoruz. tercihen ilk makarna bolonez pesto falan fıstık soslu olabilir. limon, ekmek ya da peynir de denenebilir ben küflü makarna bulmuştum bir kere hâlâ okula giden bir öğrenciyken dolapta. gönül isterdi ki hastaneden güzel bir randövü alayım ama adamlar bir cipralex için ruhunu teslim etmiş olmanı istiyor.

sartre'ye göre kaçış değil reddediştir.
uyarı: şakası olmaz. ölüm uykusuna yattı, gibi cümlelerle intiharı romantikleştirmeyin. herhangi bir intihar yöntemiyle ilgili detaylar vermeyin.

"intihar can alıcı bir konudur dedim, güldüler." ((bkz: ibrahim tenekeci )

ilk okunuşta, ne var ki bunda denildiğinden fazlasını taşıyan, gülünmeyecek denli ironik bir cümle.

artık sevilemeyecek derinlikte bir yalnızlık ve bu yalnızlığa dokunabilen kimse olmamasıdır,
öyle ki nilgün marmara'nın intiharından sonra eşi; ‘şiir yazdığını bile bilmezdim, bir kenarda pıtır pıtır bir şeyler yazardı’ demiş.

bana göre 'içindeki bir yer' den kurtulmak istemeyi 'kendinden kurtulmak' istemekle karıştıranların başvurduğu yol/yöntem.

bayağıdır aklıma gelen düşünce. intihar etmeye kalkışır mıyım, kalkışırsam bu ne zaman olur bilinmez ama intiharı düşünmemin temel sebebi, dünya ben gittiğimde varlığından ne kaybedecek sorusu. cevap hiçbir şey.

yaşama umudu kalmamış canlıların yapmış oldukları korkunç bir eylem. sakın yapmayın! bir şans daha verin kendinize, ailenize, sevdiklerinize. gerçekten intihar etmeyi düşünen varsa intiharın eşiğinden dönmüş bir yazar olarak buradan iletişime geçin benimle ya da kendinize yakın hissettiğiniz bir yazar ile. lütfen bu kararınızdan vazgeçin.

intihar etmek çok boyutlu bir eylemdir. önemli bir halk sağlığı sorunudur. sosyal, psikolojik ve bireysel anlamda ele alınması gereken karmaşık bir problemdir. bazen ekonomik, bazen psikolojik, bazen sosyolojik bir dar boğazdan, bir çıkmazdan tek çıkış yoluymuş gibi görünen bir yanılsamadır intihar. intihar, bir çözüm değildir. çünkü ölümden sonra ne olduğunu kimse bilemez. ama bu dünyada, intihara sürükleyen şeylerden çoğunun çözümü vardır. insan bazen kendini çözülmesi imkansız sıkıntıların arasındaymış gibi hissedebilir. bu durum bazen sadece depresyonun kendisinden kaynaklanabilir. bazen geçici bir his olabilir. bu tanımı okuyan herkese sesleniyorum. intihar düşünebilirsin, planlayabilirsin. bu senin için varoluşsal bir duruma dönüşmüş olabilir. mutlaka yakınındaki kişilere, bir dosta, uzak bir arkadaşa bahset, danış. mutlaka profesyonel birine bu düşüncelerini aç. bu kendi tercihin mi, yoksa sürüklendiğin bir şey mi ayırdına var. çünkü emin olduğum bir şey varsa, o da herkesin bu dünyada bir anlamı olduğudur. sadece bu anlamı bazılarımız daha geç fark ediyor, daha geç buluyor, hepsi bu.

pes etmek, vazgeçmek.