1.
yaş otuz beş şiiri ile tanıdığımız türk şair cahit sıtkı tarancı'nın
1933 yılında yayınlanan şiir kitabı olup kendisinin ilk kitabı olarak da bilinir.
kitabımı az önce bitirdim, 62 sayfa olduğu için bitirmesi fazla zamanımı almadı.
şiirler hakkında konuşmak gerekirse keder duygusu şiirlerde yoğun olarak hissediliyordu;
ömrünün bir sükunet olma ihtimâli, anlaşılamadan ölmek, yokluğunu kimselerin bilmeyecek oluşuna emin olması,
sabretmek, acı çekmek, sabrı gel bana sor deyişi, umutsuz olması, hayatın getirdiği zorluklar, şiirlerin ortak özelliğiydi denilebilir.
sevdiklerinden uzakta yaşamak, sevdiklerinin anısının ise hayallerinde yaşamaya devam etmesi, çaresizlik, acıdan dolayı yok olma isteği, kişinin acı karşısında değişimi, sabırlı olmayı kaybetmekten öğrenmesi, şairin anlatmak istediği konulardan gibiydi.
kişinin hayatta yaşadığı duyguları sağaltması gerektiği, yaşamın bir şekilde akmaya devam ettiği, acının sonunun olmasa da bize bir şey öğretme ihtimali belki de şairin tek avuntusuydu.
her şeye rağmen ömrünün devam ediyor olması...
şiirleri çok iyi bulmadım ama kötü de denilemez.
birkaç pasaj bırakıp tanımı burada bitiriyorum.
fena bir kitap olmadı diyebilirim.
benim mi, onların mı, atan kimin kalbidir?
sabır nedir bana sor.
gece bir sebep değil, belki bir neticedir.
bütün sevdiklerim hülyamı paylaşır.
1933 yılında yayınlanan şiir kitabı olup kendisinin ilk kitabı olarak da bilinir.
kitabımı az önce bitirdim, 62 sayfa olduğu için bitirmesi fazla zamanımı almadı.
şiirler hakkında konuşmak gerekirse keder duygusu şiirlerde yoğun olarak hissediliyordu;
ömrünün bir sükunet olma ihtimâli, anlaşılamadan ölmek, yokluğunu kimselerin bilmeyecek oluşuna emin olması,
sabretmek, acı çekmek, sabrı gel bana sor deyişi, umutsuz olması, hayatın getirdiği zorluklar, şiirlerin ortak özelliğiydi denilebilir.
sevdiklerinden uzakta yaşamak, sevdiklerinin anısının ise hayallerinde yaşamaya devam etmesi, çaresizlik, acıdan dolayı yok olma isteği, kişinin acı karşısında değişimi, sabırlı olmayı kaybetmekten öğrenmesi, şairin anlatmak istediği konulardan gibiydi.
kişinin hayatta yaşadığı duyguları sağaltması gerektiği, yaşamın bir şekilde akmaya devam ettiği, acının sonunun olmasa da bize bir şey öğretme ihtimali belki de şairin tek avuntusuydu.
her şeye rağmen ömrünün devam ediyor olması...
şiirleri çok iyi bulmadım ama kötü de denilemez.
birkaç pasaj bırakıp tanımı burada bitiriyorum.
fena bir kitap olmadı diyebilirim.
benim mi, onların mı, atan kimin kalbidir?
sabır nedir bana sor.
gece bir sebep değil, belki bir neticedir.
bütün sevdiklerim hülyamı paylaşır.
devamını gör...