özlemek

özlenenden, mahrum kalmaktır. sahip değilsinizdir. yoksunluk çekersiniz.
bazen siz bırakırsınız özlem içinde bazen de siz bırakılırsınız.

başa çıkması zor duygulardan bir tanesi.

özlem, özlemek, berbat şeyler bunlar. özlemek zayifliktir, insani duyguların en zararlısıdır. nefretten bile daha zararlıdır. hüzne, kedere boğar insanı.
güçsüzlüktür özlemek, özledikce de güçsüzleşirsiniz. geçmişe gömer insanı. ilerlemesini yavaşlatır. belki de durdurur.
belki diyeceksiniz şimdi, özlem, keder, hüzün, bunlar bizi biz yapan duygular diye. fakat duygu dediğiniz nedir ki; amigdaladan salgılanan kimyasalların oranlarındaki değişiklikler sadece.
en güzelini stoacilar yapar.
onların gözünde hayat her dakikası göz yaşı gerektiren bir dramadir ve bu yüzden sadece belirli sahneler de ağlamanın bir mantığı yoktur.
zaten insani duygularınız körelmeye başlamadıyla eğer, bilin ki hayati easy modda yaşıyorsunuz.
hardcor a da bekleriz.

bu özlem sadece tek taraflıysa uzunca düşünmenize sebep olacak bir yalnızlığa sürükler.

boğazında bir yumruyla yaşamak.

uzakta olanı yanında istemektir. bencilcedir. yaralar yorar. kavuşma ile sonlanmalıdır, sonlanmazsa yıllarca insanın kalbinde ukte kalır.

ne gariptir ki sen onu görmek için delirirken onu sokakta yürürken gören rastgele gören başka insanların varlığı, bir köpeğin ona havlaması hatta eğilip köpeği sevmesi.
peki ya özlenen kişi o delice özleyen kişiye ne yapar?

koca bir hiç.

hiç sözcüğünün sadece burada anlam kazandığı başka bir yer yoktur.

''sadece 5 harften oluşan 'özlem' kavramı tüm dünya dillerinde en derin anlamı ve en derin kederi içeren kelimedir.''

öznel'dir de aynı zamanda.
her insanda başka bir anlam bulan eşsiz bir kelimedir.

aşağıda bahsi geçen bazı dillerde bir kaç kelimeyle karşılığını bulmuşsa da; özleyen için sayfalarca anlam kazanabilecek kadar okyanus derinliğindedir...

mesela;

ingilizce karşılığı ''missing: eksik, kayıp''...

fransızca karşılığı ''qui manque: bulunamayan, bulunması imkansız'' ...

rusça karşılığı ''tosca: hiçbir nedeni olmadan, kalbinizin derinliklerinde büyük bir ruhani ızdırap hissetmek''...

türkçe karşılığı ''özlem: bir kimseyi, bir yeri veya bir şeyi görme, ona kavuşma isteği, hasret, tahassür...


''bende ise, öznel manifesto kıvamında.''

son günlerimin meşhur lafzı bu.
tekrarlanıyor kafamda, boğazımda, gözlerimin neminde.

sonunun olamayacağını bildiğin bir -yokluğu özlemek; ruhumdan tuğla tuğa eksiltti hissediyorum. sığınağım, barakadan hallice epeydir. en ufak rüzgara dayanıksız, yağmurlar sızıyor ince ince. ruhum üşüyor, titriyorum.

gençliğim.
güzelliğim.
kahkahalarım.
dondu kaldı 30'lu yaşlarımda.

cümleler durmuyor bu ara. tırnaklarını hissediyorum her bir harfin, göğsümü yırtarak doğuruyorum canavar misali her bir cümleyi...

bunlar benim kendime manifestolarım, hiçbir aşkıma değil.
evrim geçiriyor düşüncelerim, değişiyorum, dönüşüyorum; bilmediğim bir forma...
çığlıklarla kabuk değiştiriyorum.

kendime sorularım, cevap arayışlarım.

sevmeyi mi özledin?
sevilmeyi mi?
sen misin özlediğim?
deli divane kendim mi?

sen miydin tüm aşklarının yaratan?
sen güzel sevdin diye mi hepsi yaşanılmaya değerdi?

kendine mi bu özlem? söylesene?

nerede kaybettin kendini?

gelse de ,gelmese de bir şeyi umut etmektir.

en sevdiğini kaybedince en derinden hissedilen duygudur.
çünkü özlem duyduğumuz insanları görme şansımız varsa bir kenarda bekleyen umut taneleri mevcuttur.
ya bir daha görme şansımız yoksa ?
işte o zaman iç hesaplaşmamız ile başbaşa kalırız.
hep bir " keşke " ile başlayan cümleler,sorular, pişmanlıklar...

bir yerde yazı okumuştum özlemek ile alakalı.
geçmişte, yaşadığımız olaylara, aşık olduğumuz kişilere, mutlu olduğumuz anlara özlem duymuyoruz aslında, özlem duyduğumuz şey bunları yaşarken, içimizde yaşadığımız hislerdir, temalı bir yazıydı. herkes için farklı bir tanımı vardır gerçi.

tanım olarak anlamı oldukça basittir;
bir kimseyi veya bir şeyi görmeyi, kavuşmayı istemek, göreceği gelmek...

his olarak bunu yaşamak ve tarif etmek dünyanın en zor şeylerinden birisi olsa gerek;

özledim.
söyleyeceklerim bu kadar, kısa ve derin...*

bende özledim ya da hayırdır diyebilir. birden neden diye sorabilir.

güzel şeydir aslında...
bazen insana acı versede kavuşmak adına hayata tutunmaktır.
sevgiliye duyulan tutkudur, yanarcasına!..
bazen de sözlerin bitmediği, zamanın yetmediği, hatıraların dillendirildiği, sırılsıklam bir bakış da onu aramaktır...
hiç tatmadığın duygulara, hiç bilmediğin dünyalara, hiç görmediğin diyarlara, çocukluğa, sevgiliye, dosta, geçmişe hatta geleceğe duyulan hasrettir!..

yakıcıdır, ama yine de sevilir bir şekilde hissedilir o hoş duygu…

özlem , örneğin işitmeyeceğini bildiğin birisine
yalnızca ona ,
ama kendi kendine " nerdesin ? "
diye seslenmendir .
( oruç aruoba )

özlemek karşılıksız şefkat duymaktır.
manasız davranmaktır özlemenin can yakan bir davranış his olduğunu bile bile hareket etmektir.
bir söz geçirememe durumudur veya söz geçirmemektir.
bir baş kaldırıdır özlemek.
cidden lan öyledir.
çünkü bazen sevdiğin insanlar senin yanında olmaz olamaz sana zarar verir seni çok üzerler sen ve çevrendeki insanlar bunun zehirli zararlı olduğunu bilirler özleme derler unut derler.
en kötüsü de sen kendine özleme dersin.
ama o tarif edilemez his baş kaldırır isyan eder.
eyleme çıkar insan tek başına tek başına eylem olur mu hiç oluyor işte
tek yol özlem diye bağırırsın çırpınırsın isyan edersin ama kimse duymaz
lan baş kaldırıyorum isyan ediyorum polis bari duysun dersin kimse gelmez
şairler ile sevenler ile aynı hasreti çekip ayrı eylemler yaparsın
özlemek çiçek satılmayan çiçek dükkanı gibidir.

güzel şey aslında. ona kavuşacağın anın hayallerini kurmak falan.

onunla geçirdiğim her saniyeyi hatırladıkça paramparça oluyorum. onunla konuşmayı özledim, sarılmayı özledim, bana gülmesini özledim, onu özledim.

kişileri değil de anıları özledim.

gelmeyecek geriye o güzel günler. anarım seni o en güzel halinle.