181.
herşeyi özlüyorum.
devamını gör...
182.
her şeyini özlüyorum ama her şeyini.
devamını gör...
183.
özlenmek kadar güzel olmayan şey.
devamını gör...
184.
yazmak hic kolay degil cunku guvenmiyorum hayal gucume pek. suan jokerin yasamak oldurur dedigi noktadayim. kulakligimi takip yagmurlu havada dilimde rap ile okula yurudugum gunleri ozledim. o gunlerin bu kadar hizli gececegini bilseydim daha erken kalkar okula giderken daha cok sarki dinlerdim. her kose basinda birer sigara daha icerdim.
devamını gör...
185.
her saniye anılarının parçalarıyla tekrar tekrar yaratmak onu.
devamını gör...
186.
pazartesi günlerinde ara verilen eylemdir. pazartesi günleri insanın özlemeye ayıracak vakti olmaz.
devamını gör...
187.
şurama batana özlem demeselerdi; bıçak derdim diyor şair. harbiden ağır bir duyguymuş. bu denli acı vereceğini tahmin edemezdim. zaten ben sana böyle tutulacağımı da tahmin edemezdim. buna bir isim koymayı çok isterdim, biliyor musun? bu özlemeye neden olan duyguya bir isim koymak isterdim. onu bir isimle çağırmak, bir isimle anmak gerek. aşk olmaz, yeterli değil. aşk zayıf bir duygu. bu hisleri karşılayacağını sanmıyorum. bu bir sendrom. sen bende bir sendrom yarattın. birden fazla sistemimde birden fazla bulgu yaratan ve hayat fonksiyonlarımı kesinlikle kısıtlayan bir sendromsun sen. yaşamla bağdaşmıyorsun, tedavin yok. sendromunun ilacı yine sen kendinsin ve yokluğun yoksunluk yaratıyor.
devamını gör...
188.
hissettiklerimi buraya yazamam, o kadar derin bir özlem duyuyorum. ve bu sadece 3 günlük bi özlem. varın gerisini siz düşünün
devamını gör...
189.
bir eriksever olarak fena özledim, durumumuz vahim.
devamını gör...
190.
görmeyi istemektir. bence hayatta olan hiçbir kişi özlenmez. nesneler zaten özlenmez. anılar özlenebilir ama fayda sağlamaz.
devamını gör...
191.
gel ile eve dön aynı bakışlara aynı boğaz düğümlenmesine sahiptir.
özlerken kalbin sıkışır. pişmanlıkla özlemek bir insana büyük zulümdür.
okuduğunuz için tişikkirler.
özlerken kalbin sıkışır. pişmanlıkla özlemek bir insana büyük zulümdür.
okuduğunuz için tişikkirler.
devamını gör...
192.
adı üstünde "öz" lemek... taa içine işlemek, ciğerlerine kadar çekmek, gözlerine hapsetmek, burnunda tütmek, hücrelerinde gezinmek... sende olan her şeydir özlemek.
sonrası ise; sadece yolunu gözlemek...
sonrası ise; sadece yolunu gözlemek...
devamını gör...
193.
ne büyük sabır işidir.
devamını gör...
194.
özlemek,ölmekten sadece iki harf fazla be cocuk!
devamını gör...
195.
en acısı insanın kendisini özlemesidir aslında. başkasını özlemek bir eylem olarak yerine göre hoş bile olabilirken kendini kaybedip de bir daha toparlanamamak, giden her insanla yaşanan her acıyla kendinden bir parça kaybetmek, ruhsuzlaşmak, saklamaya gerek duyacak kadar bile bir şeyler hissedememek acıtır en çok. cüzdanınızdan çıkan bir parça kağıtta yazanlarla bir adamın özgüveninizi, yolda duyduğunuz bir kokuyla bir başkasının en iyi arkadaşınızı götürdüğünü, bir fotografla eskiden gözlerinizin içinin parladığını, aptal bir ses kaydıyla ne kadar çok güldüğünüzü, güldürdüğünüzü hatırlar, en çok ama en çok kendinizi, o eski, masum, hırstan katılaşmamış, insanların gözünün içine bakıp konuşabilen kendinizi özlersiniz.
özlem başkaları için olduğunda güzeldir aslında. kendini özlemeden anlamıyor insan.
özlem başkaları için olduğunda güzeldir aslında. kendini özlemeden anlamıyor insan.
devamını gör...
196.
özlemek ; en uzaktakine duyulan sanilsa da aslında her zaman en yakına duyulandir.
mesafenin hiç bir zaman ölçek olmadigi duygudur.
bunu en iyi yanındakini özleyenler bilir.
mesafenin hiç bir zaman ölçek olmadigi duygudur.
bunu en iyi yanındakini özleyenler bilir.
devamını gör...
197.
hakkında yıllarca bir sürü edebiyat yapılmış kelime.
kimi "özlemek, unutulmak ile hatırlanmak arasında bir ara istasyondur" der. kimi "insan yaşamının olmazsa olmazı" der. kimi kalksın yürürlükten!! diye sitem eder.
ne garip şey, diye adlandırmış cemal süreya. "ölüyorum sanıyorsun ama ölmüyorsun demiş". haklıydı da.
neyse kesiyorum edebiyatı. zaten zamanında yeterince yapmışlar edebiyatını. bir güzel yemişler ekmeğini. bize burdan ekmek çıkmaz.
tanimi yazarken "gelecekse beklenen,beklemek güzeldir, özleyecekse özlenen, özlemek güzeldir ..." diyor asaf'cığım.
özlemek güzeldir sözlük, ben de özledim bazılarınızı. *
kimi "özlemek, unutulmak ile hatırlanmak arasında bir ara istasyondur" der. kimi "insan yaşamının olmazsa olmazı" der. kimi kalksın yürürlükten!! diye sitem eder.
ne garip şey, diye adlandırmış cemal süreya. "ölüyorum sanıyorsun ama ölmüyorsun demiş". haklıydı da.
neyse kesiyorum edebiyatı. zaten zamanında yeterince yapmışlar edebiyatını. bir güzel yemişler ekmeğini. bize burdan ekmek çıkmaz.
tanimi yazarken "gelecekse beklenen,beklemek güzeldir, özleyecekse özlenen, özlemek güzeldir ..." diyor asaf'cığım.
özlemek güzeldir sözlük, ben de özledim bazılarınızı. *
devamını gör...
198.
seni özlemediğim tek bir anım yok. öyle bir özlemek ki içimi yok ediyor. sanki yüreğimi bir taşın altında eziyorlar. sesini, cümlelerini, tenini, varlığını, kahkalarimizi, her bir zerreni her bir hücremle özlüyorum. fotoğrafına bakıyorum uzun uzun belki bir nebze diner diye, dinmiyor. bir yolda yürüyorum kaldığımız otelin önü, özlemeden geçemiyorum. toplantıda bir anda gözlerim doluyor, aklımdan çıkmıyorsun. yapamıyorum allah kahretsin yapamıyorum. seni sevmeden seni özlemeden yapamıyorum. her an yavaş yavaş yok oluyorum sensizligin altında. sadece bizi istiyorum, yanyana ikimizi. koşulsuz, beklentisiz seni istiyorum. beni duy, beni anla, bizi hatirla istiyorum. bizi çok özlüyorum.
devamını gör...
199.
sevdiğimiz kişiyi kilometrelerce uzaktayken mi özleriz?
asıl özlem kalplerin uzaklığı değil midir?
asıl özlem kalplerin uzaklığı değil midir?
devamını gör...
200.
bugün damarlarıma kadar hissettiğim duygudur özlemek.
belki de hiç beklemiyordum olumsuz bir sonuç almayı o hastane koridorunda. annemin de bir insan olduğu, onu kaybetme ihtimalim olduğu fikri hiç yoktu zihnimde. doktorun yanından çıktıktan sonra deli gibi bir boşluk kapladı içimi. o giderse geriye ne kalır ki? ben kendimi bile seviyor muyum ki onun kadar? ya arkadaşlarım, annem olmadan onların kıymeti var mı ki?
keşke çocukluğuma dönsem, annemin bana bakmak için doğum iznine ayrıldığı, benim hala küçücük bir bebek olduğum günler. ben kendimin bile farkında olmasam o ise hala genç ve sıcacık olsa, şimdiki gibi.
hayat zor, büyüdükçe çok zor oluyor...
belki de hiç beklemiyordum olumsuz bir sonuç almayı o hastane koridorunda. annemin de bir insan olduğu, onu kaybetme ihtimalim olduğu fikri hiç yoktu zihnimde. doktorun yanından çıktıktan sonra deli gibi bir boşluk kapladı içimi. o giderse geriye ne kalır ki? ben kendimi bile seviyor muyum ki onun kadar? ya arkadaşlarım, annem olmadan onların kıymeti var mı ki?
keşke çocukluğuma dönsem, annemin bana bakmak için doğum iznine ayrıldığı, benim hala küçücük bir bebek olduğum günler. ben kendimin bile farkında olmasam o ise hala genç ve sıcacık olsa, şimdiki gibi.
hayat zor, büyüdükçe çok zor oluyor...
devamını gör...