unutulmayan lise anıları

yıl olmuş 2021 hala lise anısı anlatanlar var. insan gerçekten hayret ediyor.

sınav kağıdına xxx yazmıştım. hoca küfür ettiğimi sanıp bana takmıştı. bu da böyle bir anım.

doğum günümdü o gün. yakın bir arkadaşım ders arasında koşa koşa pastaneye gidip ders başlamadan bana pasta üfletmişti. o kadar mutlu olmuştum ki... mutluluktan cidden ağlanıyormuş be demiştim.

kız yurdunun bodrumdaki mescidinde telefonla oynarken erkek hocaya yakalanmak (bkz: ironik şeyler neden beni buluyor?)

9. sınıfta hoşlandığım beyefendinin aşağılayarak çirkin demesi.
(bir kaç sene sonra benimle konuşmak için kırk takla atması üzerine içimdeki nefret soğudu)

bizim lisede tırnakları uzun bir eleman vardı. neyse öğle yemeği yiyeceğiz. ben ayran almaya gittim onlarda pide felan alacaklardı. bu uzun tırnaklı eleman ve yanındaki arkadaşımız duvar kenarının en arka sırasına oturmuşlar pideler de önlerinde. ben de ayranı aldım ama nedense ayranları uzaktan atma isteği geldi. kapıdan girer girmez tutun bakayım deyip ilk ayranı attım. bu uzun tırnaklı ayranı tutayım derken ayranı patlattı ama kendisine hiçbir şey olmadı. yanındaki arkadaş bembeyaz olmuştu. yerlere yatıp çıldırmıştık resmen ahshshahshhs.

muhtemelen okul mudur yardımcısıyla gezi yolculuğunda otobüs mola verince benzinlikte beraber sigara içmek ve o esnada kimyacı ve yeni müdür yardımcısının dedikodusunu yapmak .

yüzyüze almadığım eğitimden yüz yüze sınav olmak , sınav için okula giderken otobüste attığım taklalar. unutulmayan bir sınav haftasıydı.

bir arkadaşın sınıfa yeni gelen kıza karşı hepimizi dolduruşa getirip sınıfça kıza cephe almamızı sağlayıp olay rehber öğretmeninin sınıfta konuşma yapmasına vardıktan sonra kıza oldukça samimi ve koruyucu davranması. geçmişten gelen intikamını sinsice herkesi kullanarak aldıktan sonra yoluna devam etti bir nevi. o yaşlarda da anasının gözü olanlar vardı evet.

12 metrelik okul duvarını tırmanıp, telleri yan keski ile kesip okuldan topluca kaçmak. tam anlamı ile operasyona giden komando ekibi gibiydik. neden böyleydik bilmiyorum. ergenlik işte...

aga siz, nasıl bi liselilik böyle? biz en fazla okula paşa dönerden döner sipariş etmiştik* bir lise ne kadar olaysız geçebilirse o kadar olaysız geçti.

kendime not: aslında birkaç tane var ama zamanla editlemeyi düşünüyorum*.

11. sınıftayken sınıfça kendi kendimize bi karar almıştık. herkes çay ve kahve içmeyi çok seviyordu ve okulun kantini bulunduğumuz kattan 5 kat aşağıda bulunuyordu. anlayacağınız tam bir eziyetti kantine gitmek. o yüzden biz de sınıfça kettle almaya karar verdik. normalde yasaktı tabikii ama kendi aramızda para toplayıp lila çok güzel bi kettle almıştık*yaklaşık 6-7 ay boyunca bütün sınıf kullandık. nescafe, çay, bitki çayı ya da normal kahve falan getiriyorduk ve herkes canı istediğinde hazırlıyordu bi şeyler kendine, bisküvilerimiz bile doluydu bittikçe yeniliyorduk. ama bi gün arama yapılacağını öğrendik, onların asıl amaçları telefon varsa toplamaktı tabii. biz de o gün öğrenmiştik yani aramadan beş on dakika önce falan ve unutmuşuz kettle’ı daha düzgün bi yere saklamayı. okulun müdürü, müdür yardımcısı, rehber öğretmeni ve en korktuğumuz hocalardan bir iki tanesi aramaya başladılar ve zaten ilk dolapta buldular güzelim kettle’ımızı. aldılar ve öğretmenler odasında kendileri kullanmaya başladılar daha sonra*çok üzülmüştük ama güzel bi anı oldu yine de bizim için.

çay ocağında tarhana çorbası yapıp içmiştik

endustri meslekten elemanlar benim okula gelip bir tofaşla beni kaçırmaya çalışmışlardi. arabayi emanet almislar galiba. arkadasim yerden parke taşını alıp kaldirinca 7 kisi binip kactilar. o degil arabada benim sigacagim yer yok. geri zekalilar.

valla ben daha lise 1 im okula da tam gidemedik bi anım yok pek. ama yurtta bi kız anlatmıştı 10'lardan:

bizim matematik hocasının gitar dükkanı var. yani geçen sene de onların hocasıymış şu an bizim. gitmiş tüm 9lara zorla gitar aldırmış.

bu kadar

okuldan kaçmaya çalışırken fizik hocamız bizi görmüştü. dışarıda olduğumuzdan sadece bağırmakla kaldı. bizim için onları idareye vereceğim dediğini duymuştum ama inanmamıştım. bir gün boş dersimize nöbetçi olarak gelip bana ve arkadaşıma neden kaçtınız diye sorguya tutmuştu
sadece okuldan kaçmıştık aklunca bizi korkutmaya çalışmıştı

en yakın arkadaşımın kavga etmesi. ve arkadaşımın sinifın kısası olması. fakat kendisinden hem uzun hemde iri olan iki kızı bir temiz dövmesi. hala arkadaşlarla bir araya geldikçe hatırlayıp güleriz.

bol bol dost kazağı

okuldan kaçmaktan değil de uyuyakalmaktan yok yazılıp devamsızlık hakkını bitiren bir öğrenci olarak tarihe geçmeliyim.

deprem tatbikatında bütün okulun bahceye cıkıp bizim sınıfın dersindeki öğretmenin durumdan haderi olmadığı için bizi çıkarmayışı ve asla bize inanmayışı ( bir önceki dersinde 4. kattan aşağı ayakkabı atmışlardı ve derste bir yolunu bulup almaya gidilmiş ama ayakkabı hocaya yakalanmıştı)