unutulmayan lise anıları

siniftaki en arka 3 sıra hepimiz sigara içiyoruz herkes birbirine sigaram bitti diyor.
içeriye 4 tane öğretmen girer arama yapicaz derler 3 öğretmen bizim başımiza dikilir ve herkesten sigara çıkar
bu arada yan siralardan çeşitli cd ve delici kesici aletler camdan uçuyordu

lise 1'de yılbaşı için hediyeleşme etkinliği yapılmıştı. arkamda bir erkek bir de kız arkadaşım oturuyordu. ilk olarak kız arkadaşın hediyesi geldi. başka bi kız, eyfel kulesinin muhteşem bi' maketini hediye etti. süslenmiş, rengarenk, harikaydı. yanımdaki arkadaş dahil üç erkek ağzımız açık makete bakıyor "vay anasını satayım" diyoruz.

tabii bu hediye bizi bayağı bi yükseltti. yanımdaki arkadaşla ben etkinliğe katılmamıştık ama arkamızda oturan arkadaşa gelecek hediyeyi çok merak ediyorduk. kısa bir süre sonra başka bir arkadaş geldi, arkamızdaki arkadaşa hediyesini verdi. dört kişi paketin üstüne eğildik sanki içinde elmas varmış gibi merakla bakmaya başladık. arkadaş paketi açtı, içinden traş kolonyası çıktı.

gülmekten bi yerlere yatmadığımız kalmıştı. aşırı komik, olağanüstü bir olay değildir ama o anki beklentiye karşılık paketin içinden çıkan şeyi görünce o anı unutamaz oldum.

cebine torbayla menemen dolduran ali bunu asumanin masasına kusar gibi döktü, biz de dur ziyan olmasın deyip getirdiğimiz ekmeği bandik. bir kız çocuğu hem de ergen hem de ufak tefek bir şey hem çığlık atıp hem de üzerimize öyle bir kustu ki tarifi yok. petrol kuyusundan fışkıran petrol gibi.

sanat tarihi dersinde kopya çekerken yakalanan cenk sınıfın camını açıp ben bu utançla yaşayamam deyip kendini aşağı bırakınca hocamız bayıldı. cenk gelip kendisini ayiltamayinca ambulans geldi.

okul tiyatrosu çalışması bahanesi ile müzik odasında sigara içerken ali org ile güz gülleri adlı şarkıyı çalıyor asuman da söylüyordu. mikrofona söylemek isteyince tüm okul rezilligimize şahit oldu. oyun çok tuttuğu için ceza almadık.

t: unutulmasi gereken anilardir.

coğrafya sınavındayken sınavı erkenden bitirip kağıdın üstünde uyuyakalmışım.

okulumuzun anadolu kız meslek lisesi olması, 1500 kıza karşı 30 erkek olmamız.
kızların ellerinde tesbih olması.
okula erkek geldi diye cama çıkmaları.
futbol turnuvalarına katılmadığımız zamanlar.
makyaj malzemeleri, ojeler vesair şeyleri ezbere bilmemiz.
bol bol dedikodu ve kız kavgası izlemek.
anılar çok olduğu için kısa özet geçtim.
hey gidi yıllar çok çabuk geçtin.

lise 1, 1 mayıs 2001... ülkücülerden yediğim dayak... mübalağa yapmadan, 20 - 30 kişiden yediğim dayaktır. çene ağrısından, 3 hafta çorba ile beslendim. *

lise 1de iken çok yaramazlık yaptığım bir ingilizce dersinde hoca beni çöpün önüne oturtmuştu oç.

lise sonda önümüzden onlarca sivil öğrenci geçerken müdürün ben ve üç arkadaşımı yoldan çevirip kazak giyiyoruz diye disipline yollaması..

bayrak direğine atlayıp kayıp kavgaya katılmıştım.

meslek lisesi.

ah asiye ah, ben seni neden reddettim ki. tatlı mı tatlı, kıvır kıvır kısa saçları. sadece asiye olsa iyi.

seven insan gözü sevdiğinden başkasını görmüyor. gözüm kör oldu, göremedim nice asiyeleri. seveni seçmek lazım şu 3 günlük dünyada mutlu olmak istiyorsan.

tüm sınıfın okulu ektiği bir gün ben bilerek okula gitmiştim yalnız olup kafa dinlemek için. derse hoca geldi ve dedi ki: bu sınıfın salağı sensin galiba...

lisede çok çalışkan kabaca 'inek' dediğimiz o kişilerdendim pişmanlıkla söylüyorum lise hayatı gerçekten kaçırılmaması gereken bir şey. her ne kadar inek olsam da öğle arasında kaçamak sigara içişler, dersten kaçışlar, okul çıkışları yapılan etkinlikler. sayısı ne kadar az olsa da hepsi benim için çok özel anılardı.

10. sınıftayım ve biyolojide sunum yapmam gereken bir konu var. her şeyimi hazırladım. sınıf zaten ergenden geçilmiyor diye hızlı hızlı okuyup bitirmeyi düşünüyorum.

tam sunumun sonlarına doğru erkek üreme sistemininde spermin ve ürenin çıkış yerinin aynı olduğu ama çıktıkları anın aynı olamayacağını anlatırken sınıfın uçarısı damladı. hocanın zaten umrunda değiliz. herkes bitse de gitsek modunda.

hocam arnella ikisinin çıkış anının aynı olduğunu söyledi ehi ehi..

güzide arkadaşıma aynı olmadığını ve bunu evde denememesi gerektiğini mala anlatır gibi anlatmıştım.

aynısını size de diyorum. aynı anda olması imkansız zorlamayın kendinizi.

bizim okulda çocuğun biri göktürk alfabesi ile kopya çekmişti

sanırım hatırlanacak kadar önemli anım olmadı.

2. tenefüste gelen lahmacun kuyruğuna her seferinde girmeme rağmen sadece iki defa yiyebildim.

kütüphanesi şahaneydi. çoğu zaman okul sonrası kalıp kitap okurdum.
bir keresinde beni kilitleyip gitmişler, farkına varıp dönmüşler ama ben hala içerde okuyordum

drama klübünde sahneye çıkmak çok güzeldi. belki de tiyatrocu olmalıydım. hayatımda bir daha hiç öyle büyük heyecan yaşamadım.

okuldaki hocaların beni sevmeleri ve sahip çıkmaları güzeldi ve halla da okuldaki hocalarla iletişim halinde olmak çok güzel bir duygu.

son sınıfız. hocalar sayısal olmayan derslerde bizi soru çözelim diye serbest bırakıyordu. gözü kör olsun ygs lys nin. en yakın arkadaşımla aynı sırada oturuyoruz. ikimizde de kulaklık var ama en kısık seste dinliyoruz müziklerinizi kimse rahatsız olmasın diye. bir gün yine böyle soru çözerken arkadaşım bi geometri sorusuna delice odaklanmışken aldım telefonunu bir anda ekrandan son sese aldım müziği. nasıl sıçradı yerinden nasıl şaşkınlıkla baktı bana anlatılmaz yaşanır durum yani. herkes soru çözüyor ses de çıkaramıyor tabii. sonunda beni sıradan atıp totomun üzerine düşürdü ama değdi aradaşlar güzel güldük o gün

ayağı kırılan birisi vardı. bir başka birisi ise onun taklidini yaparken ertesi gün topallayarak gelmiştir.

lise 1'deyken ikinci dönemin son edebiyat sınavına girecektik ve ben hiçbir şey bilmiyordum o sıralar yurtta kalıyordum akşam etüt vardı bende biraz bakayım dedim konulara zaten test diye yaparım rahatlığı var . sene başında edebiyat öğretmenimiz bana bir test kitabı hediye etmişti tabi bütün sene kitabın ağzını açmadım . o geceye kısmet oldu böyle birkaç test baktım bizim konulardan sonra aldım kitabı dolaba attım sorular o kadar zordu ki ( bu hiçbir şey bilmediğim içindi tabi ) böyle çıkmaz ya falan diye oturdum not çıkarmaya başladım sabah 6 da yattım ve 7 de kalkıp okula gittim sınava (!)
sınavda o kitaptaki sorular kopyala yapıştır yapılmıştı ve ben o anki pişmanlıktan tabiki sınavı yapamadım. ortalamamı mahvetmişti o sınav .
ama büyük ders oldu bana bir daha bu çıkmaz diye hiçbir konuyu soruyu es geçmedim . bunu unutmuyorum ne zaman bir konuda bazı şeyleri boşver diye geçiştirsem aklıma bu geliyor ve iki kere düşünüyorum.