unutulmayan lise anıları

lise sondayken din hocamız değişmiş yerine bir camiden imam gelmişti. sınav soruları baya zor olur ama kopya çekmemize de izin verirdi sağ olsun ama gel gör ki cevaplar kitapta bile yok, o zamanlar bedava sms hakkımızla arkadaşlarımıza mesaj atar onların cevap vermesini beklerdik. yine böyle bir sınav anı, sınıfta bir kaos ortamı herkes ayakta sınav kağıtları elden ele bizim bi arkadaş da 'son seneyiz yeaa anı olsun' diye videoya çekmiş 3mp kamerasıyla neyse çekmiş yetmemiş facebook'a koymuş o da yetmemiş açıklamasına yazmış xxxx okulu x-x sınıfı xx.xx.xxxx tarihli din dersi sınavı hoca xxxx diye videodaki herkesi bir güzel etiketlemiş hepimiz bi ton goygoy çevirmişiz altında hatta bi arkadaşım 'torunlarıma anlatacağım hikaye' diye de yorum yazmış. ertesi gün nöbetçi öğrenci sınıfa geldi içinde müdürün kızının da olduğu 7-8 kişilik isim listesini okudu müdür odasına bekliyormuş biz de diyoruz ki herhalde yine ödül falan aldık??? müdürün odasına girince dışarıda müdür yardımcısı hoca bekliyordu dedi ki siz ne yaptınız dedik ne yaptık ben hayatımda müdürü hiç böyle sinirli görmedim diyince hepimiz bi tutuştuk tabi.. neyse odaya girdik bir ton azar yedik yarım saat içinde videonun silinmesi karşılığı atılmadık vs vs bunlar normal olan kısım ama bizim esas unutamadığımız nokta ise bir gece hepimize facebook'tan mesaj geldi.. benim mesajımın konusu 'akılsızlık ve ihanet????' hoca neler neler yazmış... imam olmanın verdiği allah'a yakınlık yetkisine dayanarak ne beddualar etti hepimize hatta o torunları ile ilgili yorum yazan arkadaşımıza torunlarını göremezsin inşallah falan demişti. şimdi dönüp bakıyorum harbiden adamın bedduaları tuttu galiba harbiden gün yüzü göremedim o günden sonra..

din hocamızın onunla dalga geçmesine çok sinirlenen, kendisi de zaten hafif sıyrık olan bir arkadaşımızın ders sırasında bir intikam motivasyonuyla çöp kutusuna s*çması.

yer:imam hatip
ders:kur'an
hoca:erkek*
başrol:regl kızımız

kur'an okunmuyor regl iken bilen bilir. tabi o zamanlar şimdiki kadar rahat söylenmiyor,isimleri kağıda yazıp hocanın masasına bırakıyorduk.
kızın ismini söyledi,hadi oku.
kız,ama okuyamıyorum diye mırıldandı.
beş dakika sonra sahne yenilendi,ders sonuna kadar birkaç kere hemde.
hocanın kasten yaptığını düşünmüyorum ama kız çok kötü olmuştu.ders bitiminde ağladığını hatırlıyorum.

hâlâ arkadaşlarla toplanınca o kızı anarız*

meslek lisesinde dışına kablo sarkan kutuyu tuvalete koymak. bomba zannedilip okulun tahliye edilmesi. kim yaptıysa allah razı olsun.

her beden dersi öncesi sınıfın kısa boylu çocuğunu potaya deliğe oturtmak.

bütün okulda sadece 1 oturak ve sıranın eksik olması. bütün sınıfların birbirinden sıra ve oturak çalması. hangi sınıfta patlıyordu bu bilmiyorum ama hiç açıkta kalmadı bizim sınıf. muhtemelen her gün o gün orda olmayan sınıfta kalıyordu ihale.

nereden başlasam, nasıl anlatsam, kaç kişiydik o zaman, kaç kişi kaldık şimdi...

ya son sınıftık ya da okulun yaz tatiline girmelik zamanlarıydı. genelde okuldan kaçıyoduk. buna sınıfça kaçmalar, sınıf defterini de alıp kaçmalar eklendi.
neyse bir gün kaçtık yine sınıfça. ertesi gün öğretmenin birisi
toplumu kaçtınız diye sordu laf arasında. dersten okuldan bir haber ergenus bi erkek arkadaş ayağa kalktı "yook hoccam emre yoktu dedi" sonra herkes ha ha ha gülüyo.
ben niyeyse bu anı kafamdan silemiyorum. lanet çocuk*

her biri capcanlıdır. yaz yaz bitmez.

matematikten kalmamak için kopya çekip yanlışlıkla 100 almıştım..

derse geç kalanları not alan sonra da toplu ceza veren(sınıfa çikolata aldırmak gibi) bir hocamız vardı. bir gün benim sadece 1 tane geç kalma hakkımın kaldığını bilen hocamla koridorda arkadaşlarımla sohbet ederken göz göze geldik - zil de daha yeni çalmış- bir saniye birbirimize baktıktan sonra hoca da ben de aynı anda koşmaya başladık. mesafe kısa olmasına rağmen öyle bir atmışızki kendimizi ileriye ben hocanın kravatının omzunun arkasından savrulduğunu falan hatırlıyorum. benim de sınıfa yaptığım ani girişle taytım tahtaya takılmış ve yırtılmıştı. fakat her şeye rağmen zafer benimdi. sırf sınıfa bir şey almamak uğruna kıyafetimden olmuştum.

lise 3 felsefe dersindeyiz, hoca ders anlatıyor kendinden geçmiş bir şekilde* dersin sonuna doğru öğle ezanı okunur okunmaz sınıfça "aziz allah" diye bağırmıştık, hoca da "aziz allah sizin belanızı versin" diye tepki vermişti* bu da böyle bir anımdır.

gözlüklü ve bilgisayardan anlıyordum, o aralar bağımlıydım: sonra azaltmıştım. adım hackera çıkmış, artık kim attıysa.
itiraf etmeliyim benim de hoşuma gitmişti bu hackerlık muhabbeti. *

itiraf ediyorum..
matematik ile arama mesafeyi koyan matematik öğretmeni handan hoca arabanın lastiklerini ben bıçakladım.

şöyle ki;
ruhsuz kadın şuan hayatta mısın yoksa emekliliğin keyfini mi çıkarıyorsun bilmiyorum ve daha kaç kişiyi matematikten soğuttun bilmiyorum, aradan tam 23 yıl geçti ama hala seni hatırlıyorum ve unutmayacağım.

sorduğun soruya cevap vermediğim için ( ki cevabını biliyordum sadece utanmıştım ) kafama kitapla vurup beni dersten kovmuştun. kantine gidip çaktırmadan aldığım bıçak ile o minik kırmızı arabanın tüm lastiklerini ben bıçakladım.

kapıdaki kulübede oturan hizmetli yakup abi gördü ama adama ne çektirdiysen artık görmemezlikten geldi. hiç pişman olmadım bugüne kadar ama senin yüzünden matematiğe karşı belli bir yaşa kadar hep önyargılıydım.

bunları okuma ihtimalin yok ama belki bir öğretmen okursa yaptıkları davranışların bir insan üzerinde seneler sonra bile nasıl etki bıraktığını görsün istedim yada sadece itiraf edip biraz rahatlamak istedim.

lise 1'in ilk beden dersinde herkes top derdine düşmüşken ben sınıfın çanta ve montlarından kendime yatak yapıp kitap okumuştum. lisedeki en mutlu anım o günkü 45 dakika.

resim sınıfında tekerlekli sandalyeleri kapıp yarış yapmıştık. sonra tabi haliyle yakalandık. resim öğretmeni azar attı. kameraya el sallayın dedi ben de salladım. kesinlikle havalı görünmek için yaptığım hareket değildi. sadece boş bulunmuştum.

ikram ve haylayf bisküvi alırdık. ikram'ı yerdik kalan haylayf bisküvinin ikisini ağzımızda eritip iki bisküvinin arasına sıvardık. oldu mu sana ikram. meslek lisesi zaten herkes aç. elimizden kaparlardı ooo ikram diye. biz de eğlenirdik. ulan çınarlı. ne günler yaşadık be.

bacağı kırılan arkadaşa evine kadar eşlik etmek. koşarken merdivenlerden düşmüş.

lisede coğrafya hocamıza aşık bir kız vardı. hoca ne yapsa kendi üstüne alınır, hocanın ona ilgi gösterdiğini iddia ederdi. kızım, hoca sana ödev kontrolü görevi veriyor sen hâlâ "bana ilgiliii, gözlerim iri ve güzel" falan diye türlü havalara giriyordun. tek bu hoca için değil üstelik, biri onunla en ufak bir iletişime girsin tüm dünya ona aşık gibi davranıyordu. hâlâ telefonumda "mal" diye kayıtlı numarası.

kendimle ilgili olarak da aklıma ilk gelen; ben genelde lisede derslere hep geç kalırdım ve çoğu zaman uykuma kıyamadığım için okula gitmezdim. o zamanlar uyku düzenim de berbat bir halde tabii(hâlâ öyle de neyse..) bölüm hocamız beni aramış ulaşamamış, sonra arkadaşıma sormuş arkadaşım da muhteşem bir rahatlıkla "hocam uyuyodur yaa o" demiş. hoca "bu saatte mi?" diye şaşırmış. saat öğleden sonra üç falan.. işin kötüsü arkadaşım beni o zamanlar çok iyi tanımış, gerçekten o saatte uyuyordum..

en yakın arkadaşım erkekti ve ikimiz en önde oturuyorduk. sürekli de beraberiz. bir gün hastaydım okula gitmedim. şans bu ya arkadaşım da gitmemiş. en ön sıra boş tabi. coğrafya hocasının dikkatini çekmiş. dersi bırakıp sınıfı sorguya çekmiş "bunların arasında bir şey mi var? beraber okuldan mı kaçtılar?" diye. tabi eşeğin aklına karpuz kabuğu kaçtı bile. ertesi gün okula gittiğimizde bütün sınıf bize sevgili muamelesi yapmıştı.

bir gün okulun damına çıktık.
dam tadilat oluyordu, herkes bayrak törenine indiğinde biz 3 kız, evden getirdiğimiz mumla, ahşap merdivenle dama çıktık.
kızkardeşimde çıkmak istedi sen küçüksün dedim, izin vermedim. oda eve gider gitmez beni anneme söyledi.
allah'tan evde dayımlar vardı annem çok kızmadı.
lise yıllarım çok keyifliydi. her gün bir maceramız olurdu. kız okulu eğlenceleri...

165 boyunda ve 40 kiloydum. günlerden 1 nisan. sınıf matematik öğretmenine şaka yapmaya karar verdi. öğretmen masasının arkasındaki dolabın altı 2 kapılı olur hatırlarsanız. dediler ki biri bunun içine girsin sonra da birden ortaya çıksın. kim girer kim girer? tabi ki kübra.. başka kim olurdu ki. "arkadaşlar tamam girerim de hoca yoklama alırken kübra dediğinde biriniz burda deyin de bari yok yazılmayım" dedim. tamam dediler. girdim. hoca geldi yoklamaya başladı "...362kübra?" ses gelmedi. hoca tekrar sordu cevap yok. ben panik oldum birden kapağı açıp burdayım hocam dedim. adam sandalyeden zıpladı. önce bana iyi bi tokat attı sonra sınıfı koşarak terk etti.