unutulmayan lise anıları

uzun tenefüslerden birinde üç arkadaşımla beraber arka bahçeye gitmiştik ve 10dk için birer mini pasta gömmüştük. hatırladıkça o halimize gülüyorum. bir yandan da hocalar görücek diye çok afedersin ödümüz bokumuza karışıyordu. millet sigara döndürür, gizlice bira içer bizi anca pasta börek gömerdik.
daha sonrasında o günlerin acısını çıkardık o ayrı.

öğretmenler odasından çay alıp yakalanınca da öğretmen istiyor diyip ısrarla götürmüştük

arkadaşımın anısıni anlatayım lisede yurttayken bel altı şakalaşmalar tabi bitmez bizim katta arkadaşın biri arkadaşı çamaşır mak üstune oturtuyor tabi malum pozisyon falan şakalaşmalar sonra temizlikçi abi odaya lavaboya girince bunları yakalıyor ve ..........
tabi hayal ettiginiz gibi devam etmiyor tabi makine bozulmusta lavobonun icinde titreserk gezmesin diye ustune oturttum diyor işte daha çok
ıbnelik anisi var anlatirim sonra.

şükür ki hepsini unuttum.

unutmadığım tek lise anım; kalbim kırıldığında okulun karanlık koridorlarında hani böyle konuşsan ağlayacak gibi olursun ya ama böyle konuşmak istersin ve de sesin böyle az ve çatlak çatlak gelir işte tam da o yutkunmada şiir okuyarak okul kütüphanesine kaçardim.. ellerim ya örmüş olduğum saçlarım da olurdu ya da okulun karanlık duvarlarında.. eh okulda ağlayacak bir yer bulmak oldukça zordu.. bende kütüphaneye giderdim... çalıkuşu kitabını alır üstünde ağlardım.. sanırım bu mutsuzluk ile başa çıkmaya çalışmayı unutmam.. unutmam..

ingilizce dersinde arka sıradamda oturan çocuğun dersin ortasında mastürbasyon yapması.

bir ingilizce hocamız vardı, renkli bir adamdı. hepimizi çok severdi. çekinmezdik ondan.
derste, yanımdaki arkadaşla kikir kikir bir şeyler konuşuyoruz.
birden öğretmen
-köylü, dedi
-efendim, dedim
ona baktım bir şey yapmıyormuş gibi kitabı açtım.
-sol profilin çok güzel, dedi.
herkes sustu.
o günden sonra adım sol profili güzel köylü diye kaldı.

koca bir leğen kısır yapıp son sırada 4 kişi yemiştik üstünede türk kahvesi yapmıştık.hayatımda yediğim en güzel kısırdı ve içtiğim en güzel türk kahvesiydi.

lise son, tek sayısal sınıftık 5 erkek bir de ben. çok garip anılarım vardır.
gazoz içiyordum, pasif agresif arkadaşım şişe güzelmiş molotof yapalım mı dedi. yapalım dedik sakince. boş şişe, çamaşır suyu, biraz kurumuş ıslak mendil, çakmak ile yaptığımız molotofu okulun ilerisinde bulunan evin boş otoparkına attık. atan kişi şişeyi yanlış tutunca gözüne çamaşır suyu sıçradı. molotofumuz da patlamadı zaten. puff diye bir ses çıktı birazcık yandı sonra söndü. sessizce okula döndük sonra... gerilla anımız da böylece son buldu.

sınavlara girmek.. (açık lise benimki)

lise 3'ün son gününe 10 arkadaş anlaştık. ben babamın dükkanına halden sebze getiren abiden arabasını rica etmiştim. araba da öyle iyi bir araba değil, anadol kamyonet. ben ve 1 arkadaş içeri oturduk, diğer 8 arkadaş kasada ayakta dikildi. o şekilde tam istiklal marşı okumaya hazırlanırken korna çala çala okulun bahçesine girdik. yediğimiz dayağın haddi hesabı olmadı tabi. ama bütün okulu güldürmüştük.

ilçe voleybol turnuvası yarı final maçının sonunda rakip takımın smaçörünü dövmem nedeniyle disiplin cezası almam ve okul takımından kovulmam.
finale ise yerime topa hiç vurmamış birinin yedek olarak alınması ve maça bile çıkmadan madalyayı* da onun alması.

kız arkadaşım ile yaşadığım anlardır.. dersin ortasında nöbetçi arkadaşıyla beni velim geldi ayağıyla kantine çağırıp doğum günümü kutlaması ve benim ise sürekli bu disiplin suçu diye söylenmem..
bir başka anım ise küs olduğumuz bir zamanda okulun spor salonunda öğlen arası basketbol antrenmanı yaparken saatin farkına varmayıp öğle arasından sonra beden eğitimi dersi olan kız arkadaşımın kapıyı hunharca tekmelerken kapıyı açmamla son bulan bağırışlarımız..
çok güzel anılarım oldu gerçekten bende bıraktığı duygular mükemmeldi şu an birlikte olmasak da iyi ki tanımışım dediğim kişilerden birisi..

benim lisede öyle ahım şahım bir anım olmadı be. yanı kalk ders çalış okula git tekrar eve . hocalar desen ders anlatır arada bir hikaye anlatır öyle işte zaten pek fazla arkadaşım da yoktu daha doğrusu hiç yoktu yani dışarı çıkmazdım, dolaşmazdım, cafe ortamı zaten bana göre değil işte öylece geçti.

yok, pandemi sağolsun. (bkz: yıkık)

9. sınıftaydık, 4 kişi okuldan kaçmaya niyetlenmiştik. içlerinden bir tanesine de yanıktım. neyse sakin sakin tellere yürürken arkamızdan hocanın geldiğini görüp daha da hızlandık. tam tellerden atlarken ve benim de biraz tombiş olmamın etkisiyle tellere pantolonum takılıp yırtılmıştı...

okuduğumuz okulda tek yumurta ikizi kızlar var, acayip güzeller. allah överek yaratmış, çok zaman ve emek harcamış.
biz de iki kafadar sürekli beraber takılıyoruz, kızlardan da müthiş etkilenmişiz, kızlar da bunu biliyorlar.
punduna getirip sohbet etmek istiyoruz, bir gün fırsat yakaladık ve kızların yanına gittik, arkadaş söze girdi, biz sizlerden çok hoşlanıyoruz diye bağlama çekmeye başladı, kızlar kıkırdayarak dinliyorlar, nihayetinde birisi, hanginiz kimden hoşlanıyor dedi ve bizim salak arkadaş bombayı patlattı, "farketmez" dedi.
kızlar tabii siktiri çektiler.
olm niye öyle dedin manyak mısın dediğimde, ulan tek yumurta ikizi, tıpatıp aynılar, ne farkedecek, demişti.
hayatımın en rezil günüydü.
hangisi ayşe hangisi neşe bilmiyorduk tabi ama kızların bizden piç olduğunu anlamıştık.

#902853 yüzde tebessüm oluşturabilecek bir anımdır

öğretmen merdivenlerden inerken düşmüştü.

matematikçi okul girişinde fare yiyen kediyi görünce ağlamıştı,kadını kolundan tutup içeri zor sokmuşlardı.