unutulmayan lise anıları

kimseyi ayakkabıyla sınıfa almayışımız.

ingilizce sınavında " three de 2 tane mi e var?" diye soran arkadaşıma "evet" demiştim. sınavdan sonra yanıma gelip thhre şeklinde yazdığını söylemişti. "e yi sorup niye h yazdın?" diye sorduğumda da "e dedim zaten e" diye h'yi göstermişti. keşke trakyalı olduğunu sınavda hatırlasaydım.

arkadaşla pencereden bakıp, öyle saçma sapan menderessss diye bağırıyorduk. ne mallıklar ne mallıklar.

hocanın masasında duran sınav kağıtlarını görünce arkadaşımla cevaplarımızı değiştirmiştik. biri bizi hocaya şikayet etmiş hala kim olduğunu bilmiyoruz. allahtan hocanın sevdiği öğrencilerdik ve asla yapmayacağımız bir şeydi bir an şeytana uyduk. hoca deneme sınavında kendi dersi olan kimyayı ful yaparsak affedeceğini söylemişti. ful yapmıştık ama onda da birbirimizden kopya çekmiştik.

koridordaki kalorifer önünde yapılan sohbetlerin yeri ayrıdır.

ingilizce öğretmenimiz, sevgilimle öğlen yemeği yerken yanımıza geldi sonra "ne güzel çiftsiniz siz, fotoğrafınızı çekeyim anı kalsın" dedi. içimden diyorum bu neydi şimdi tabi biz bakakaldık birbirimize o anın şaşkınlığıyla. sonra hoca gönderdi bana fotoğrafı "seviyorum sizi öğrencilerim." diye not bırakmış, güzel bir anıydı. sonra ayrıldık ama fotoğraf hala hocadadır.

lise 3'deyiz, matematik hocamız da sınıfa çalışın, test çözün deyip duruyor. haline de üzülmüyor değiliz, arkadaşımla ''hocam bundan sonra sıkı bir şekilde çalışalım değil mi, konular yetişir?'' gibisinden bir soru sorduk. hocanın gözleri parladı, ''evet tabii ki çalışın, yetişir'' dedi, biz de artık daha sıkı çalışacağız dedik ve zil çaldı. hoca sınıftan ayrılınca tahtaya ''ders çalışacağımızı söyledik ama nerede çalışacağımızı söylemedik, eve gidiyoruz'' yazmıştık*.

ben bir tofaşım o porsche açılamıyorum
açıldığım zaman anımı buraya yazıcam.

lise 1'den 2'ye kadar hoşlandığım kıza şerefsiz arkadaşım ''organizeded senden hoşlanıyo'' demişti. kız ''ıyyy'' demişti. sonra başka kızdan hoşlanmaya başladım ve evlendik şimdi 3 çocuğumuz var demek isterdim ama olmadı maalesef.

bahattin mutlu.

seni unutmuyorum bahattin mutlu. matematik öğretmenim. kendisi street fighter'daki guille'a benzerdi.

bahattin mutlu'yu neden unutmuyorum/unutmuyoruz? çünkü bahattin mutlu akıllı bir adamdı. asla öğrencisine el kaldırmaz, öğrencisine kendi kendini dövdürttürürdü. ben de nasibimi aldım ve sınıfta kendimi dövdüm.

bahattin mutlu... seni unutmuyorum bahattin mutlu...

yatılı kalıyoruz. erzurumlu psikopatın biri, sabahında kavga ettiği çocuğun kaşını gece yarısı jiletle kökünden kesmişti. aynı çocuk ramazan davulcusunu da pencereden yurda sokmuştu. ne garip bir çocuktu ya.

okuldan kaçtığımız bir gün yolda yürüyoruz, çoğumuzun elinde sigara. önümüzden birden bir polis geçti, bunu gören ve ilk kez okuldan kaçan tetenek bir arkadaşım korkuyla elindeki kitapları yere atıp polisten kaçmaya başladı. normalde asla sallamayacak olan polis başka yamuk bişey var sanıp arkadaşımın peşinden koşmaya başladı, biz de yalnız bırakamayacağımız için onların peşinden. polis 15 saniyede yakaladı bu salağı tabi, öfkeyle bağırdı:

"kızım niye kaçıyorsun?" arkadaşım resmen ağlayarak teslim oldu polise. sanki polisin umurunda, kendi başına açtığı iş bir yana polise de iş çıkardı. polis bizi alıp okula teslim etti, arkasından da veliler okula geldi tabi.

müdürün odasında öfkeli veliler ve müdürün önünde kendimi tutamayıp "polisten neden kaçıyorsun lan" diye arkadaşıma çıkışmaya başlayınca yaptığım eylemden zerre utanmadığımı anlayan matematik öğretmeni annemin bana bakışını unutmam mümkün değil.

hala kızgınım. uyuşturucu satıcısı mısın da kaçıyosun ya, saftirik osman. gerçi hala kendisiyle görüşürüm ve çok severim ama hala tetenek mi, tetenek.

esra'nın bacaklarıdır.

konya'da geleneksel olan şivrilik günüydü. servisle okula şeker toplaya toplaya gidiyorduk. çantam sırtımda ağırlık olmasın diye koltuğa bırakmıştım. okula gelince çantamı serviste unuttum. sonra aklıma geldi ve servisin peşinden koşarak okuldan çıkmıştım. güvenlik görevlisi beni okuldan kaçıyor diyip o da peşimden koşmuştu. bu olayı önce aileme sonra da okul yetkililerine söylemişti güvenlik görevlisi. benim amacım ise sadece içi şeker dolu çantamı kurtarmaktı.

90lar, akşam dışarı çıkmak kızlar için olağanüstü bir şey. bir akşam sınıfın çıkabilen kızları ve tüm erkekleri toplanıp yemek yedik, gezdik.
nereden estiyse okula gidelim dedik. hafta içi kaçmaya çalıştığımız okula akşam akşam gitmek salakça nerden baksanız.
kapıda bekçi var, bir şekilde ikna edip girdik. ilk hedef öğretmenler odası. sigara içen içmeyen o koltuklara oturup fosur fosur sigara içtik. hayallerimizin büyüklüğü göz yaşartıcı değil mi?
izmaritleri topladık, camları açtık ve çıktık okuldan.
aman bir heyecan, bir adrenalin sormayın gitsin. gelemeyenlere öyle bir anlattık ki sormayın. çok havalı hissetmiştik ama şimdi bakınca salakça demek daha doğru.
komik bile değil.

türk kahvesi makinesi götürüp öğretmenler için kullanılan fincanları alıp kendimize kahve yapıyorduk. aynı makinede noodle pişirdiğimiz de olmuştu... yan sınıftan makineyi ödünç almaya gelen oluyodu...

biyoloji dersinde uyurken rüyamda yüzüme top geliyordu nasıl gerçekçi bi rüyaysa uyurken elimi bir sallamışım
sıranın üstündeki bütün kalemler kitaplar aşşağıda. bende sese uyandım noluyo diye sıra arkadaşım korkudan ayağa fırlamış bütün sınıf bize bakıyo hoca zaten ayrı bi uyuz bana dersini dinlemiyorum diye arkadaşım anlattı sonradan yaptığımı ondan sonra akıllandım tabii.
uyuyacağım zaman önce sıranın üstünü boşaltırdım.

lavaboya sıçan insan, meslek lisesin de okuyordum bir teneffüs herkes şaşkınlıkla koridorda konuşuyor, cuma çıkışında yarım saat müdürün bağırışları, unutulmayan lise anılarından sadece bir tanesi çok enteresan bir meslek lisesiydi.

disiplinsiz bir okulda olmak ve bunun getirdiği derslerde olan huzursuzluk.

sınıfta rakı içtiğim için disipline gittim. en azından rakı balık yapmadık hocam ne abarttınız bu kadar?