aşk

varlığını kabul etmediğim hissimsi oluşum.

"birine aşık olduğumu anlamam... aşık olmak anlaşılır bir durum değildir. kimse kendi kendine durup da ben aşık oldum demez. kimse aşık olduğunu fark edemez. aşk gizli bir duygudur, insanı birden bire ele geçirir saati, tarihi, mekanı umursamadan. aşk birden bire gelir, parmak uçlarından, saç tellerine kadar bütün bedenine yerleşir. bakışların değişir, sesin değişir, dokunuşların değişir. hayatın değişir. aşık insanın su içişi bile diğerlerinden farklıdır. bardağı daha sıkı tutar artık, hayata bağlanması için, hayata sıkı sıkı tutunması için farklı bir sebebi vardır. çünkü artık kalbi doludur, su bardağının ellerinin arasından kayıp yere düşmesine, kırılıp paramparça olmasına izin veremez. artık yemeğini yarıda bırakamaz, evden ayakkabılarının bağcıklarını bağlamadan çıkamaz. artık her şeyi tam yapmak zorunda hisseder kendini. bunları hisseder, çünkü onu motive eden bir duygu vardır. onu sıcak tutan, üşümesine izin vermeyen bir duygu. aşık olduğu insan onu, elini dahi tutmadan ısıtıyor.*

neden tükendiği, neden tekrar belirdiği bilinmeyen bir şey. yalnızlığa da aşığız.

budur:

aşk farklı olanda benzerlik görme gücüdür.

duyunca bir gülme geliyor.

charles bukowski’ye sorarlar:
aşkı tanımlar mısınız?

çok çok korkutucu. o yüzden biz, masumca sevelim sevilelim yeter. affedemesen bile ona çekilmek korkutucu işte.

yoğunlaşmış cinsel çekimdir. sevgi veya saygı gibi değildir, biter. bu yüzden sevgi ve saygı yerine aşk diyen kişilerde sürekli farklı kişilere yönelim vardır; daha fazla aldatırlar ve kat be kat daha çok kişiyle beraber olurlar. beyinle değil, aşağı kısımla yönetilme halidir. bu kişiler için duygu fahişesi denilebilir.

işin sonunda bi kulak arkası kalır.

üst edit: işbu, kapatılan aşk artık yok başlığı için yazılmış bir tanımdır. bu bağlamda okunmalı. swh

bir iddia.

aşk her yerdedir. misal yeni bir ayakkabı almak bi aşktır.* sonra hız yapmak, bir aşktır. motosikletin burnunu kaldırmak.. topuklu ayakkabıyla scooter kullanmak... aşk, konuyu nereye bağladığına göre değişir. aramana gerek yoktur, çünkü o, seni bulur. şimdi reklamlar:* ön gösterim de olabilir...

born to die.


aşk mektubu yazsam net bu şarkı olurdu.

bir bakışla başlar
bir gülümseme ile gelişir
bir gözyaşıyla son bulur....

' seversin , kavuşamazsın aşk olur . '
aşık veysel

her insanda başka başka tezahür ediyor; bende genel itibariyle neşe ve mutluluk. bütün potansiyelimle yaşıyorum. daha heyecanlı, daha yüksek, daha sevecen, daha merhametli oluyorum. kedi hiç sevmem örneğin, ne alaka di mi, ama şu sıralar gördüğüm her kediyi seviyorum, her köpeği, yaz sonu olmasına rağmen renkler daha canlı, çiçekler daha güzel geliyor. daha heyecanlı uyanıyorum. zaten hareketli bi tipimdir. aşık olunca bütün sistemim alarme oluyor. uyandığımda aklıma gelen ilk şey o oluyor. uyuyana kadar devam ediyor ve ama bu; "bütün gün onu düşünüyorum" demek değil. bilakis işlerime daha keskin bir motivasyonla yöneliyorum. aklımın en mühim boşluğu tamamlanmış oluyor. sevilecek birinin varlığını yalnızca bilmek bile beni büyülüyor. aşk bana ilk seferim de dahil, çok acı vermesine rağmen hep iyi gelmiştir. bütün büyük hamlelerimi aşıkken yaptım. ani bir kararla, bir bıkkınlıkla, sıkılmışlıkla ya da hasret ve şevkle yaptım ne yaptımsa. beni hep büyüttü. hep iyileştirdi. hep daha da güzelleştirdi.

bu şu demek değil; "aşkta her şey hep istediğim gibi gitti." hayır. daha ilk seferinde çok büyük acılar çekmiş biriyim. ağlayarak uyanıyordum. sonradan kafası geldi. "hmm mesele bu değilmiş"e sonra erdim. yani aşkı amaca uygun kullanmak gerekiyor. bu bir şans. onu yüceltmek lazım.

örneğin yeni bir kitap ve defile projem var. motivasyon bulamıyordum bikaç hafta öncesine kadar. "kış geldi zaten kim uğraşacak" falan diyordum. "her şey zaten iyi, neden daha iyi olması gereksin?" şimdi on tanesini yazmazsam şerefsizim. biliyorum ki daha da iyi olacak. daha güçlü, daha yüce. sporda daha çok vakit geçireceğim. "üff kim uğraşacak şimdi" dediğim zamanlar olurdu, artık olmayacak. aşık değilken her şey normaldir ve normal biraz sıkıntılıdır. istemek gerekir. rutin dışıysa hele yandık. mırın kırın ede ede yaşanır bir süre. ama aşk hakikaten bir şanstır. gerçekten bir şanstır. sevilenin haberi bile olmaz olanlardan. o yaşar gider. sense büyürsün. geçen yıldan daha iyi, daha güçlü, daha gerçek, daha saygın, daha varsıl, daha bilgili, daha güvenilir, daha kendinden emin, daha yaralı, daha ışıltılı, daha özgür.

aşk iyi ki var. bu satırları köfn'ün; "bi tek ben anlarım" şarkısını bağıra çağıra söylerken yazıyorum size. birazdan uyuyacağım. onu görmek için erkenden uyanıp hazırlanacağım. o bilmeyecek. bir efsane tarafından sevildiğini, tarihe geçme potansiyeli olan birinin ona aşık olduğunu, buralarda bile kendisinden bahsedildiğini, bugün onu biri görmedi diye çok üzüldüğünü, onu hayranlıkla andığını bilmeyecek. belki öğrenir bigün. ama öğrenmek de bir şey değiştirmez. aşk sadece onu yaşayana aittir. sevilenden bağımsızdır. onun haberi bile olmayacak belki.

aşk'ın hiçbir sıfata ve tamlamaya ihtiyacı yoktur.
başlı başına bir dünyadır aşk.
ya tam ortasındasındır, merkezinde,
ya da dışındasındır, hasretinde...

arapça farsça aşeka var aşk. yani bir ağacı saran sarmaşık. ağaca sarılıp onun tüm besinini enerjisini alan ve en son ağacı kurutan öldüren.

üç harflilerden biri.

lazarus’un kuramına göre duygu oluşsa bile, durum süreci pekiştirmiyorsa, duygu ortadan kalkar. yani eğer aşık olduğunuz anda çevresel faktörler uygunsa aşkınız devam eder. değilse, bir sür sonra duygu ortadan kalkacaktır. kimyası bu şekilde tanımlanan bir şeyin ne kadar ömrü olur bilemedim..

ona ait hissetmek, ve onun sana ait olduğunu bilmek.onunla gözünü açmak, onunla kapamak.uyurken bile özleyeceğini düşünerek uyumak istememek.kısacası o olmak.tüm benliğinle o olmak...ben artık nefise'yim...