kiloda artış fark edildiğinde yapılan ilk şey

gaz çıkartmak çok afedersiniz.
belki kilo gazdandır.
(iğrenç oldu dimi lan?)

takmadan yemeye devam etmek.

amaç kilo almaksa zorla yemek yemekten vazgeçmek.

ellerimi açar ve rabbime dua ederim.

matarama hemen limonlu su doldurup içmeye başlamak. bardakla olunca az içiyorum, ondan kilo alıyorum diye bir inanışım var benim. yoksa, yediğim kızartmaların, tatlıların suçu yok asla.

yemeyi azaltmak ve spor yapmak.

daha fazla almak için çabalamak

genelde kilom idealken çok tartılırım, 60-65 arası, o kadar hoşuma giderki, hele birde beyaz ekmek tost gazoz, çay pasta yapıp tartılmışsam, oh yiyorsun yiyorsun zayıfsın, bunu hiç diyet yapmadan yaşayanlar ne kadar şanslılar, farkındalarmı acaba,
tartılmayı bırakınca o rakam taksimetre gibi tırmanıyor paralel evrende onuda biliyorum, çünkü tatlı çok seviyorum,
70 e yaklaşınca pek tartılmıyorum, diyete başladığım gün, nefesimi tutup zar zor bakıyorum, 69,9 bile olsa psikolojik olarak rahatlıyorum, sınırım 70 çünkü, boyumla fit, eğer 72 filan çıkarsa kahroluyorum, hemen mesleki deformasyonla lojistik bir plan yapıyorum, o gün ayın kaçıysa, bir gün belirleyip, evet 1 inde 10 unda filan başlayıp, alışveriş listesi, verilecek kilo, yulaf kepeği ekmeği stoklanacak vs. bir haritam eksik yani öyle bir operasyon benimkisi, bu sefer yılbaşında başlayamadım, ayın 6 sında 68 kilo ile başladım, mart ayına kadar hedefim 60 kg

06.06.2021
edit : bir yıl karantinada hem kilo verip, hem 68 i geçirmeden koruduğum kilomu, ramazandan sonra ipin ucunu bırakmamla 75 e çıkardım, yine diyetler yine ben * yarın yine başlıyor maraton, yeşil çaylar, sebzeler, chia tohumu, tef unu... bıktım yeminlen bıktım, aşık da olunmuyorki bu yaşta yemeden içmeden kesilsem...

sadece tek ayagi koyarak bir daha tartilmak.

çikilata yememek benim için kâfi.

fark ettiğim anda muhtemelen sevinç çığlıkları içinde buzdolabına koşup bir şeyler daha atıştıracağım durum. yok arkadaş ne yapsam alamıyorum. 2 günde 4 paket cici bebe bitirdim, üstüne 2 kilo vermişim. lanet olsun böyle düzene.

ağlayarak günlüğüme yazıyorum, henüz bir aktiviteye geçemedim.iyi geceler dilerim.

her şeye sinirlenirim, yedikçe yerim, az alınan kilo dağa dönüşür.
salak ben.

yemeğe devam etmek

kendi etrafımda döner panik yaparım. aldığım iki kilo bile tekrar insulin hesaplanması olarak bana dönecektir. *hemen egzersiz programı çıkarırım.

10 yıldır aynı kilodayım. kilo alınca yazarım. *

sevinmektir. ben seviniyorum nedense, sonra kendime "kas degil olm onlar, yağ yağ" desem bile, kendim kendime kulak asmıyorum.

tartılmayı bırakırım.

yılda gramlarla kilo aldığım için direkt bu cümleyi kuruyorum...

'ne yedik hee' demek