köyde yaşama isteği

şimdi sabah uyanmışsın kuşlar ötüyor, ne bileyim toprakla ilgileniyorsun hayvanların var onlara bakıyorsun. geçimin fena değil.

sonra bi sosyalleşeyim diyorsun direkt kültür şoku. içten pazarlıklı , yaşanmamış hayatlara hevesi yitmemiş buna bağlı için için kıskanç,
inceliksiz ve doğrudan küfürle konuşan bi güruh. kadını ayrı erkeği ayrı kafada..
içindesin... yani elbette herkes aynı değil ama köy insanı entellektüel olsa hemen yarın yapılası şey orada yaşamak.

ha şehirde farklı mı birazda olsa insan seçme konusunda alternatifin var.

yok ben çoban gibi tek yaşarım diyebilene yarın biletini almasını tavsiye ederim. kafe açarım filan diyosan.. çok değil aşırı iyi düşün diyorum.

benimdir bu bazı şartlarım var tabi ki
toprakla vs uğraşırım ama bu zorunlu hale gelmediği sürece yani köy fakat yiyeceğe ulaşabileceğim elektirik kesintisi mümkünse olmasın wc ihtiyacı içinde evin içerisinde ( hayalimdeki köy evinde wc dışarda hep ama uğraşamam sürekli ) fare vs den uzak bir ev...

büyük şehirden kaçmak isteyenlerin isteği. ama gidince o heves en fazla 1 hafta sürüyor. sonra geri dönme isteği ağır basıyor ve dönüyorsun. alışmışız tiftik tiftik yaşamaya.

sevgili yazar arkadaşlar, lütfen gelmeyin; çok kalabalık oldu.

bunu isteyenler türkiye'nin herhangi bir köyünde hele ki bir de şark kurnazlarinin bolca olduğu anadolu köylerinde sadece 2 hafta geçirse kaçacak yer arar.

o filmlerde görülen muazzam köy hayatını yaşayabilmeniz için zerre kadar para sıkıntınız olmamalı. maaşlı çalışan biri köyde yaşayamaz isterse 100 bin tl olsun maaşı.

valla köye dönmeyi çok istiyoz da düzenimiz var be yeğenim.

(bkz: bi bitmediniz hammımağğğ)

#1342684

sefillik çekmek mi istiyorsunuz?

karavan 1, bu 2.

bunlardan birinde 3 gün yaşayın da görelim şu isteğiniz kalıyor mu?

#2666013
selam öncelikle güncelleme yapacağım köye gidince demiştim. işte size güncelleme:
köyde yaşanır mıymış, benim gibi bir insan zorlandı mı? öncelikle hayır.
yani beklenildiği kadar tabii ki kolay değil ve imkanları çok kısıtlı. günde 2 film izliyorum 1 kitap bitiriyorum. yine daha öğlen olmuş oluyor. bir süre sonra sıkılınabilir. gerçi geldiğimden beri oldukça meşguldüm. yani bir de bizim köy bazında imkanlar çok kısıtlı.

geldik önce dip köşe temizlik yaptık.
sonra da köydeki herkes tanıdığı için öyle hoş geldine gelenler oldu. bir de akrabalar da köyde diye her gün uğramak için bile olsa bir geliyorlar. sanki herkesin evinde çay ve karpuz yokmuşçasına "size çaya geliyoruz" diyip geliyorlar. aynı konuları beş yüzüncü defa konuşuyorlar.
olan bana ve anneme oldu. annem yemekleri yapıyor, ben bulaşıktayım. kur kaldır sofrayı, akrabaya çay götür derken zaman geçiyor... bir de herkesin dut ağacı yokmuşçasına birbirlerine misafirliğe giderken hediye olarak bir kase dut götürüyor herkes. oldukça komikler.
misafir bol olunca şaşırdım diyelim sadece.

havasından suyundan güzel faydalanıyorsun ama. temiz hava, içim açıldı. suyu desen dağlardan gelen tertemiz su. serin, güzel. hem iştahım açıldı hem bol su içiyorum hem de cildime iyi geldi burası. otomatik erken kalkıyoruz.
sadece ben ani hava değişiminden etkilenen bir insan olduğum için sinüslerim çok sızladı ve burnum kanadı birkaç defa, alışınca geçti.

börtü böcek dersek off! falan sıktım kendime ama fayda etmedi. bayağı ısırdılar beni her tarafım boncuk boncuk sinek ısırığı. krem sürüyorum sürekli üstlerine. kaşınmıyor en azından.
akrep falan öldürdük bugün. çok da böcek sıkıntımız yok gibi duruyor -şimdilik-. zararsızlar, eve de girmiyor sinek pek.

gündüz dışarı çıkılmıyor güneş direkt tepende. ama genel olarak geldiğimden beri terlemedim, nem yok. bunaltıcı değil. akşamları da esiyor.

bizim köyde düzlük alan yok, biraz o sinir bozuyor. iki dağ arasında tam dağ yokuşuna yapılmış yani. bir yerlere gidemiyorsun. bakkalımız bile yok diyorum ya. tatile kafa dinlemeye gelinir.
gel gelelim yaşanır mıydı...

öncelikle markete gitmek için kasabaya 35-40 dakikalık (hava kararınca 1 saatten bile fazla sürüyo) bir yolun var. kasabada bakkal, kasap, manav, okul vs her şey var tamam ama köyden kalkıp sürekli gidemiyorsun oraya. alışverişini haftalık yapmak zorundasın. acil ihtiyacın olamaz. bu zor mesela. bakkalsızlık zor.

hadi ben kitap okuyorum film izliyorum bütün gün. ki telefon çok zor çekiyor. full çektiği hiçbir yer yok. bu tarz hobileri olmayan insanlar için oldukça sıkıcı ve zorlayıcı olacaktır. odadan odaya geçerken gün bitmez yani.. meşgale lâzım.

mesela köydense, kasabayı tercih ederim. şu bizim köye 40 dakika mesafedeki kasaba bile daha yaşanılası. yerleşim yeri mevcut yani. yine şehirden daha küçük, az insan, doğayla iç içe falan ama imkanı var.
bizim köy unutulmuş gibi bir yer. ayıp olmasın diye diyemiyorum da niye hâlâ kalkıp geliyorsunuz dede, deli misiniz diye... babadan kalma anımız işte diyorlar. adamın tarlaları var uğraşıyor ekip biçiyor. meşgalesi var. akrabası var birkaç tane, sohbete de insanı var. yazları burada keyifle vakit geçirebiliyor aylarca.

sıfırdan ben bir köye yerleşsem zorlanır mıydım, bilmiyorum. pandemi zamanı evde çok mutluydum, kendi kendime mutluyum mesela. yapacak şeyim bol benim, hobi anlamında. tek kalmaktan gocunmuyorum.
köy gibi temiz hava, doğa barındıran yerler de hoşuma gidiyor. ama daha derin bir yaşam tarzına ve sürekliliğe belki ben de dayanamazdım, bilemeyeceğim.
şehirden, imkanların göbeğinden gelen biri olarak bakkalsızlık bile zorlarken kaldı ki ayda bir tiyatroya sinemaya gideyim, farklı kurslara gideyim sosyalleşeyim, yeni insanlarla tanışayım, gezeyim diyen bir şehirli için birkaç aya bile kalmadan psikoloji bozukluğu yaratabilir.
yoksa fiziksel bir zorlanma söz konusu olmadı. iğrendiğim, kötü gelen bir şey olmadığı gibi daha dinç olduğumu düşünüyorum.

#1342684
#2142122
#2668603

köyde doğmadıysan hele bir de şehir gördüysen yaşayamazsın. keşiş değilsen bir de.

isteyince oluyor. deneyin bence.. eğer istiyorsanız tabii.. yeterince.. şehir hayatı insanı olmadığı bir kişi haline sokuyor. köy ya da kasaba herneyse buraları cana can hayata hayat ruhunuza huzur katıyor.

çok zor bir durum ama olmayacak da bir şey değil.

önemli olan bu hayatı gerçekten isteyip istemediğiniz. mesela sıkıldığınız zaman hemen çıkıp gitmemeyi bileceksiniz, toprakla uğraşırken ben bunu yapamam benzeri cümleler kurmayacaksınız. bir de yaşadığınız evde her şey olmalı. internet bilgisayar, atıştırmalıklar vs. yani şehirde olsaydım şunu alırdım veya şehirde olsaydım şimdi şunu sipariş ederdim dememek için isteklerinizi en aza indirgemek lazım. işte bunun için alternatif çözümler üretmeniz lazım. yani bunlar basit aslında, hani malzemeleri biraz çok almak gerekiyor. illa almanıza gerek yok tabii ama durumunuz el veriyorsa alkolünüze kadar alın.

bahçe işlerinde falan çok zorlanacaksınız zaten, küfür ederek falan çalışırsınız ilk başlar. sonra yavaş yavaş alışırsınız. hele bir şeyler ekip onların çıktığını görünce hiçbir şeyiniz kalmaz. işte biraz sabır ve emek gerekiyor. bir de yılan olur mu, böcek olur mu demeyin. kesin olur yani, bu hepimizin bildiği üzere gayet olağan bir durum zaten. evinizin sağını solunu ilaçlarsanız olur biter. dediğim gibi bir günle veya bir ayla köyü sevip sevmeyeceğinizi bilemezsiniz. biraz sınırları zorlayıp, yaşamak gerekiyor.

köyde yaşamanın bütün teferruatını bilen biri olarak, bir kaç günlüğüne hayır demem. ama yerleşik olma fikri çok cazip gelmiyor. en azından şimdilik.

gerçek anlamda köyde yaşamak, yan gelip ağaç altında oturmak değildir. sabah ve akşam inek sağmaktır. süt kaynatıp, yoğurt yapmaktır. hayvanları otlatmak, pisliklerini temizlemek. hem hayvanlar hem kendin için ekin mısır ekmek, sapını tanesini ayırmak için harman etmek, yenilebilir hale getirmek için öğütmektir.

organik beslenmek için ayrıca yiyecek üretmen gerekir. öğütülen buğday unundan her gün ekmek pişirmelisin. patates, soğan, maydanoz, domates, salatalık, biber vs. ne yetişiyorsa ekmeli, düzenli sulamalı, haşerelerden korumalısın.
meyve varsa bakımını yapmalı, zamanı gelince toplayıp kurutmalısın. onlardan reçel, pekmez yaparak kışa yatırım olarak depolamalısın.

köy yaşamı ciddi bir bedeni efor gerektirir. işler periyodik düzende, bazen iç içe her daim seni çalıştırır. bazen kısa bir uykuya bile hasret kalırsın.
bunların üstesinden geldiğin takdirde tam bir köylü oldun demektir.

köyde yerleşik hayat hayalinizdeki gibi olmayabilir bunun farkına vardığınızda birazcık pişman olursunuz tekrar tekrar düşünün derim.

metropollerde, büyük şehirlerde yaşayan insanlarda bu durum zaman zaman görülür. köyde yaşama isteği gelir ama geldiği gibi de gider. çünkü köyde yaşamak zordur. büyük şehirde doğup büyümüş bir insanın köyde yaşaması neredeyse imkansızdır. küçük bir kasaba da yaşamak bu tatmini giderebilir. ne köy ne de büyükşehir ikisinin ortası en ideali.

biraz modernleşmiş köy hayatı favorimdi ve onu yaşıyorum. sanırım dilemeden tek kabul olmuş duam bu. teşekkür ederim...
organiklik, sakinlik, hayvan görme/sevme, toprağa basma/ekme, tanıdık esnaftan alışveriş yapma gibi ihtiyaç ve zevklerim var.
modernleşme bana yaramıyor. en çok yiyecek ve içeceklerde. sabun, reçel, baharatlar, nar ekşisi, yağ vs. hepsi el yapımı ben başka gittiğim yerlerde bunların özlemini çekiyordum. en çok fark eden şey; yoğurt. yoğurt ayağına ne yedirdiklerini bilmiyorum en doğal markalar bile sözde kalıyor.
sebzelerde ise; nane ve limon.
nane diye baya berbat kokan ve salatanın tadını bozan bir şey almıştım resmen, limon desen yine farklı kokuyordu ve tad bozdu. limonsuz yiyemediğim yemeği limonlu (!)yedikten sonra lezzetli bulup artık orada limonsuz yemeye başlamıştırm. :) bunlar o yerde ilk pazar deneyimlerimdendi. sonra akıllandım organikliğin yanından geçmiyorsa ben hemen yanından geçiyordum. üzgünüm... ayrıca limonsuzluktan orada limon tuzunu ilk kez almıştım. sebzesinden daha çok iş gördüğü kesin ama hangisi daha zararlı bilemem...

kesinlikle o kararı verecek kişi için 10 numara hareket. tecrübe ile sabittir. kırın zincirlerinizi bence..

köyden bildiriyorum; geç kaldınız. o topraklar artık başkalarının

zengin olursam yapacağım ilk eylem. fakir olunca çekilmiyor ya..

örgü örme isteğiyle yarışır, ben örgü örmeyi daha ulaşılabilir ve faydalı buluyorum.