1.
doku kültürü (invitro) tekniği , laboratuvarlarda steril(mikropsuz) koşullarda bir bitkiden alınan doku parçasından kültür ortamında yeni bir bitki veya bitkiler üretilmesidir.
doku kültürünün amacı, bitkilerin hızlı çoğaltılması(mikroçoğaltım), hastalıksız bitki elde etmek ve bitkiyi uzun süre muhafaza etmektir.
meyve - sebze fidancılığı ve süs bitkisi yetiştiriliciğinde doku kültürü mikroçoğaltım tekniği çok önemlidir.
doku kültürü ya da mikroçoğaltımın temeli hücre teorisini tanımlayan schleiden (1838) ve schwann’ın (1839) çalışmaları sonucu totipotensi (çok hücreli bir organizmanın her canlı hücresinin uygun koşullar sağlanırsa bağımsız olarak gelişme kapasitesine sahip olması) kavramının anlaşılmasıyla başlamıştır. başarısız sonuçlar alınsa da, bitkilerin in vitro kültürünü ilk defa haberlandt (1902) tarafından eichhornia crassipes(su sümbülü) bitkisinin izole edilmiş yaprak hücrelerinde çalışmıştır.
in vitro ortamda bitki üretim konsepti ise, knudson (1920) tarafından orkide tohumlarının çimlendirilmesi ve kültürü ile ortaya çıkmıştır. mikroçoğaltma ilk defa cornell universitesi botanikçilerinden frederick campion steward tarafından 1950’li yıllarda özellikle havuç bitkisinin tek hücresinden itibaren bitkilerin üretilebileceğini keşfetmesiyle başlamıştır. hastalıkların eliminasyonu için morel ve martin (1952) meristem ucu kültürlerini kullanarak ticari mikroçoğaltma çalışmalarını başlatmıştır. 1970’li yıllarda kaliforniya üniversitesinden dr. toshio murashige ve dr. skoog’un ms adıyla bilinen kültür besi ortamını geliştirmesiyle ticari olarak bitkilerin mikroçoğaltımı yapılmaya başlanmıştır.
elif subaşı
(bkz: aronya)
doku kültürü ile ürettiğimiz aronya meyvesi üretme aşamaları
doku kültürünün amacı, bitkilerin hızlı çoğaltılması(mikroçoğaltım), hastalıksız bitki elde etmek ve bitkiyi uzun süre muhafaza etmektir.
meyve - sebze fidancılığı ve süs bitkisi yetiştiriliciğinde doku kültürü mikroçoğaltım tekniği çok önemlidir.
doku kültürü ya da mikroçoğaltımın temeli hücre teorisini tanımlayan schleiden (1838) ve schwann’ın (1839) çalışmaları sonucu totipotensi (çok hücreli bir organizmanın her canlı hücresinin uygun koşullar sağlanırsa bağımsız olarak gelişme kapasitesine sahip olması) kavramının anlaşılmasıyla başlamıştır. başarısız sonuçlar alınsa da, bitkilerin in vitro kültürünü ilk defa haberlandt (1902) tarafından eichhornia crassipes(su sümbülü) bitkisinin izole edilmiş yaprak hücrelerinde çalışmıştır.
in vitro ortamda bitki üretim konsepti ise, knudson (1920) tarafından orkide tohumlarının çimlendirilmesi ve kültürü ile ortaya çıkmıştır. mikroçoğaltma ilk defa cornell universitesi botanikçilerinden frederick campion steward tarafından 1950’li yıllarda özellikle havuç bitkisinin tek hücresinden itibaren bitkilerin üretilebileceğini keşfetmesiyle başlamıştır. hastalıkların eliminasyonu için morel ve martin (1952) meristem ucu kültürlerini kullanarak ticari mikroçoğaltma çalışmalarını başlatmıştır. 1970’li yıllarda kaliforniya üniversitesinden dr. toshio murashige ve dr. skoog’un ms adıyla bilinen kültür besi ortamını geliştirmesiyle ticari olarak bitkilerin mikroçoğaltımı yapılmaya başlanmıştır.
elif subaşı
(bkz: aronya)
doku kültürü ile ürettiğimiz aronya meyvesi üretme aşamaları
devamını gör...