depresyon

onun da kralını yaşadığım durum.
arkadaşlar depresyon öyle basit bir şey değildir. bırakın dışarı çıkıp arkadaşlarla kahve içmeyi, evde nefes bile alırken acı çekersiniz. bakın mutsuzluk demiyorum acı çekme , hayatı kalkıp su içemicek kadar boş verme halidir. böyle durumlarda kendinizi psikoloğa götürün tabi başarabilirseniz.
iyi şanslar.

evet.
tanımlaması gündelik işleri yapamayacak kadar yorgun hissetme yani diş fırçalamak yüzünü yıkamak yemek yemel gibi en basit ve doğal unsurları yapamayacak kadar yorgun olmak. öyle ay tırnağım kırıldı, ay sevgilimden ayrıldım, ay moralim bozuk gibi nedenler değil. depresyonun evreleri var en baştaki evresi düşük enerji ve ruh hali en yükseği ise intihar ve intihar teşebbüsü. kendimden örnek verecek olursam. nefes alırken bile zorlanmak, yemek görünce mide bulantısı artı 0 iştah ve bununla gelen psikolojik bayılmalar kasılmalar ve sindirim sorunları. ekmek çiğnemeye halinin olmaması, saçını başını yolma isteği. kola değil asıl kötü olan ise yeter ulan deyip antidepresan kullanmak ve bu antidepresanın senin depresyonunu yükseğe çıkartıp bıktırması. ama ilaç tedavisine eğer isteyerek başlarsanız böule olmaz iyileşmek için çabalar ve sizi üzen şeye s.git diyerek hayatınızdan silersiniz ve uygun tedavi ile tekrar öldürdüğünüz kelebekleri canlandırabilirsiniz inanın bana.

asosyallik(bazen de fazla sosyallik ve gereksiz çevre), iş bulamama, fazla sınav/ödev derdi, depresyonda olan biriyle fazla vakit geçirmenin sonunda da oluşabilecek ruh hali.

ben bu arkadaşı bir kez misafir ettim. ama öyle istenmeyen bir misafirdi ki anlatamam. hem toparlanıp kalksın gitsin istedim, hem de gitsin diye bir şey yapamadım. hatta şimdi durup düşünüyorum da, resmen iyi ağırlamışım. kendisi yatmayı severdi, ben de günlerce yataktan çıkmadım. yemek yemeyi sevmezdi, üç günde bir bir dilim ekmek yedim. uyku problemi vardı. "dur" dedim, "birlikte uyumayalım". ama misafirliğin de kısası güzel. bir gün kendisine inat yataktan çıktım, sofra kurdum, üstüne de bir tatlı ağırlık çöktü ki, gittim uyudum. aylarca ilaç, terapi sonrası davulla zurnayla uğurladım.

şimdi yine kapıyı çalıyor manyak. istenmediğini bile bile. az kaldı, "buyur gel, başımın üstünde yerin var" diyeceğim. "gel birlikte uyumayalım. gel birlikte ağlayalım. gel her lokma büyüsün boğazımızda".

gereksiz şekilde derdi var zanneden bunalımlı insanların ilgi çekmek için girdiği uğraşlardan başkası değildir. tedavisi işe yarayan bir şeyler yapıp saçma sapan dertlerle insanları yormamaktır.

eğer etrafınızda sizden daha mutlu insanlar görüyorsanız depresyondasınızdır. eğer etrafınızda mutsuz insanlar görüyorsanız siz depresyonda olduğunuz için öyle görüyorsunuzdur. kaçış yok bu durumdan. psikolog ve psikiyatristler o kadar meşhur ettiler ki depresyonu, her morali bozuk olan koştu psikolog kapısına. temel besin kaynağımız ekmek ve prozac artık. hee unutmadan eve gelirken bir ekmek, bir yoğurt bir de prozac al.

bi kaç gerçek önündeyim,
yine çıktı bak tansiyon,
bi depresyon otelindeyim,
adı dünya tam pansiyon…
buradan

t: bir türlü anlayamadığım hastalık.

geçmişten günümüze değerlendirme yapınca; depresyon neredeyse milenyum kadar eskiye giden bir hastalık olmasına karşılık, psikolojik bir rahatsızlık olduğu için nedenlerin benzerliği hastalarda farklı sonuçlar doğuruyor.
örneğin iki aynı sosyal ve kültürel statüdeki insanın başına benzer olaylar gelince, biri depresyona girebilirken diğeri olaya uyum sağlayabiliyor.
kesinlikle küçümsemiyorum, hatta fazla ciddi buluyorum. kendimde de hafif defresif veya melankolik haller gözlemliyorum. fakat hic bir zaman tamamen kendimi depresyonda görüp sorunları aşmaya çalışmayı bırakamadım sanırım.
hep major veya minor depresyon teşhisi olan biri ile konuşmak istemişimdir ama toplumsal algı yüzünden de gidip soramıyorum konuşamıyorum.

sayfalarca ağlamak isteğiyle dolup taşarken sessizce nefes almaya çalışmanın arasında sıkışıp kalmak

şuan içerisinde olduğum ama keyif aldığım bı durum, bazen ihtiyaç duyuluyor sanırım

uzunluğu ölçülemeyen kuyu.

ruh kabızlığı da diyebileceğimiz ,yaşamsal dolaşım faaliyetlerinin asgariye inme durumu. mutlaka çevreden pozitif enerji ,kahkaha alınması gereken durum. tek başına atlatmaya çalışmak ömürden yiyor resmen. insanlardan ne kadar kaçtığımız içe kapandığımız bir evre olsada uzanan ellere tutunmak ,karanlığa ufak havai fişekler atmayı unutmamamız gereken dönem. rabbim kimseyi düşürmesin.

an old friend

sanırım gün itibarı ile girmiş olduğum. hırkasının canı cehenneme.

girmesi kolay, çıkması zor ruh hali. o hırkayı giymeyecektik.

aslında fena bir yer değil. orada olmaya alışırsan durum vahimleşir. ruhsal uyanış, bunalım, yalnızlık ile de yakın ilişkileri vardır, karıştırmamak gerek.

eş dosttan bulduğum haplarla üstesinden biraz olsun geldiğim lanet durum.

kanka her şeyi cok kafaya takıyorsun ama.

efendim simdi acık konusmak gerekirse ben psikolojiye inanmıyorum zaten kesinliği kanıtlanmıs bir bilim değil psikoloji denen sey! bu yuzden bence *bu depresyon vucudun kendini onarma hali.
davşan gibi zıplamaktan, ceylan gibi sekmekten, cita gibi koşmaktan hadi boyle seyleri gecersek rızkınıza kefilim denmesine ragmen inatla kaygı duymaktan kaynaklanan, bunyenin "la olm kendine gel, bi sakin ol, cok dikaat cekiyorsun" dediği fren sistemi.
şimdi ben size bunu cok acardım ama hem sabahın 5'i, hem cogunuz "ıyy pcikolci bilim diğlmiş" diyecek zekaya sahip oldugundan sizi bu engin bilgilerden mahrum bırakıyorum.

depresyon, bir duygudurum bozukluğudur. halk arasında üzgün, kederli veya solgun kişilere bu 'tanı' sıkça konulur. ancak depresyon, alt tipleri olan ve çeşitli belirtilere sahip olan bir bozukluktur. belirtileri genel olarak şunlardır:

-anhedoni (gündelik faaliyetlerden eskisi kadar haz alamama, haz kaybı)

-bilişsel bulanıklık (düşünceleri toparlayamama, yoğunlaşamama)

-normal olmayan kilo alımı veya kilo kaybı

-sosyal faaliyetlerden uzaklaşma

-uykusuzluk veya sürekli uyku hali

-depresif ruh hali (karamsar düşünceler, felaketleştirme)

-nadir de olsa yineleyen intihar düşünceleri veya intihar girişimleri

-gündelik sorumlulukları/ödevleri yerine getirememe veya getirmede zorluk

-psikomotor etkinliklerde yavaşlama

yukarıdaki belirtilerden biri veya birkaçını, bir veya birkaç gün taşıyabilirsiniz. bu durum depresyon olarak nitelendirilmez. ancak bu belirtilerin pek çoğunu 2 haftadan uzun bir süredir taşıyorsanız, bir ruh sağlığı uzmanından yardım almak faydalı olacaktır.

ancak, psikolojik bozukluklarda veya hastalıklarda tanı koyma yetkisinin yalnızca psikiyatristlere ait olduğunu unutmayın.

bunun yanı sıra, depresyonun alt türleri de vardır. bunlardan en bilinen ikisi: mevsimsel depresyon ve distimidir.

mevsimsel depresyon, kış aylarında geçici olarak görülürken distimi, klinik depresyon öyküsünün 2 yıldan uzun süredir seyrettiği duruma verilen isimdir. klinik depresyondan en önemli farkı, intihar düşünceleri yoktur ve daha çok biliş boyutunda etkileri hissedilir. bir nevi depresif kişilik örüntüsüdür.

depresyonla nasıl başa çıkılabilir?

depresyonla mücadele, hem kolay hem de zordur. kolaydır çünkü günümüzde gelişen yöntemler sayesinde depresyon belirtilerini azaltmak veya ortadan kaldırmak eskiye nazaran daha kolaydır. gelişen hizmet sektörü ve teknoloji sayesinde online psikolojik danışma veya kendi kendine yardım platformlarından destek alınabilir.

zordur zira danışanlar harekete geçme konusunda isteksizdir. genellikle biraz dinlenerek depresyonun geçeceğine dair yaygın bir inanış vardır.

aynı zamanda günümüzde depresyon, genellikle 'sıkılmak, kaygı duymak, içe kapanmak, üzgün hissetmek veya çaresizlik' ile karıştırılır. bunlar, normal hayatın akışında yer alan duygular veya durumlardır.

ancak depresyon bunlardan oldukça farklıdır. zira kaygıda birey daha çok geleceğe yönelik işlevsel olmayan düşüncelere sahipken depresyonda ise geçmişte yaşamak vardır. zaten psikolojik desteğin temel amacı da, şimdi ve burada olabilmektir. yani geçmişi de geleceği de şimdide incelemektir. diğer duygu ve durumlar ise genellikle tepkiseldir, yani duruma özgüdür. ancak depresyon, duruma özgü olmayan ve genel olarak hayatın neredeyse her alanında etkisi olan bir durumdur.

depresyonla ilgili son olarak destek materyalleri bırakıyorum. ilgilenenlerin mutlaka göz atmalarını tavsiye ederim.

kendi kendine yardım platformu: kendikendineyardim.anadolu....

iyi hissetmek: yeni duygudurum tedavisi isimli kitap. yazarı dr. david burns

beyhan budak youtube kanalı

ayrıca, her ne kadar yaygın olmasa da kendi kendine yardım grupları da mevcuttur. ücretsizdir.

benim koşarak yetişemediğim yerlerle bir adımı ile kavuşan insanlar var, bilemezsiniz...