depresyon

derecelerinin olduğuna inandığım ve çoğu insanın hafif de olsa hayatının bı döneminde sahip olduğu hastalık.
tabi herkes şanslı değil, bazıları için depresyon hayatlarından atamadıkları bir kist.
yıllarını bununla savaşarak geçiren insanlar var.
hayat güzel kuşlar çiçekler vs vs umarım herkes sabah uyandığında kendine gülümseyecek kadar iyileşir.

az önce odamın camından gördüğümdür.



gencecik adamsın kardeşim. merak etme, geçecek.

devamlı bir pesimist duyguduruma sahip olmanızı , ümitsiz ve mutsuz hissetmenizi sağlayan bozukluk. depresyondaki insanların bir kısmı dışarıya mutlu gözükmeye devam edip içlerinde kara dünyalarını yaşarlar. diğer kısım ise kabuğuna çekilir. uzun süreli depresyon hastalarında fiziksel rahatsızlıklar da (diyabet ,bazı kanser türleri ve erken yaşlanma yanında çoğu mekanik rahatsızlık) boy gösterebilir.
depresyonun; baskı altında yetişmen, sevgi ve ilgiden mahrum olan, aşırı sorumluluk altına giren , aşırı düşünen insanlarda görülmesi daha olasıdır.
çözümü ise bireyden bireye değişir, bazı insanlarda sosyalleşmek iyi gelir iken diğer tür insanlarda ise boş vakitlerini efektif ve kafasını dağıtacak şekilde geçirmek iyi olacaktır.
beslenme tipi ise depresyonda büyük yer kaplar. sağlıklı beslenmenin depresyona karşın iyi geldiği düşünülmektedir.

insanlar içinde olduklarını nasıl anlıyorlar merak ettiğim duygusal dalgalanma.
mesela ben depresyonda olmuş olabilirim. olmuşumdur belki yani.
bir şekilde yaşamaya devam ettim işte.

herkesin mutlaka en az bir kere tadına baktığı ruhsal bir hastalıktır.

bacağımı sokup çıkardığım ruhsal rahatsızlık.

çünkü hemen kendimi toparlıyorum bu sayede komple girmiyorum.

bir borderline olarak şunu söyleyebilirim ki aslında depresyon benim için çok iyi zira sürekli döviz tabloları gibi yükselen duygu durumumu en azından stabilize ediyor. kabul onla yaşayınca insan ortalıkta ali rıza bey gibi oluyor ama en azından mutsuzluk süreklilik arz edince bir yerden sonra onsuz yaşamak daha kötü oluyor ve yüzleşmek gerek ki hayatımız postlarımızlarda ki gibi rengarenk değil en azından yalan söylememe gerek yok b.k gibiyim beklentim yok ve bundan kurtulmamada gerek yok belki bitki gibi durmak acı verici olabilir ama kendime uymayan iklimlerde solmamada gerek yok

mutsuzluk, can sıkıntısı, hüzün gibi duygularla karıştırılmaması gereken; ciddi bir ruhsal rahatsızlık, çökkünlük.

ilaçsız geçmez! ilaçsız geçmez! ilaçsız geçmez! ilaçsız geçmez!

kendisiyle 9 yaşımda tanıştım, annemin bizden kopuşunu kendi içinde yalnızlığa sürüklenişini izledim, onu seven bir eşi iki çocuğu vardı neden olduğunu anlamadığım bir şekilde annem yavaş yavaş tanımadığım birine dönüştü, daha az konuştu, daha az güldü, bizi sevmeyi bıraktı sonra bir gün gözlerimizin önünde kriz yaşadı hemen tedaviye başlandı ağır depresyon dediler, 7 yıl boyunca antidepresanların her türlüsünü kullandı, sonra ben büyüdüm annemi anladım. içime kapandım sanki ruhum çekilmiş gibi daha önceden yapmaktan zevk aldığım şeyler tatmin etmemeye başladı, annem gibi daha az gülmeye daha az konuşmaya insanları daha az sevmeye başladım bir sabah uyandım gerçekten annemi anladım elimden tuttu çok gençsin daha düşme içine dedi kendi elleriyle götürdü doktora anksiyete, depresyon ve okb tehşislerini arka arkaya verdi doktor ilaçlar, konuşma terapileri uyanmak istemediğim sabahlar, içine sığamadığım odalar, almak istemedigim nefesler yemek istemediğim yemekler yaşayamadığım onca gün.

diyeceğim şu sevgilimden ayrıldım mutsuzum yatagimda oturup butun gun dizi izleyip cikolata kaşıklayacağim denilen şey depresyon değil geçici bir mutsuzluk sadece, depresyon çok yorucu bir hastalık yaşamayanın anlaması mümkün değil, 5 sene oldu ben tedaviye başlayalı hala bazı şeyler düzeldi zannediyorum ama aynı yerinde sayıyor konfor alanınız dışına çıkmanız gereken bir süreç ama bu hastalığın bana kalırsa en zor yanı o konfor alanını terkedebilmek zaten.

depresyon havası atılacak, övünülecek bir hastalık değil eğer kendinizi zihinsel olarak iyi hissetmiyorsanız, bazı şeyleri içinizde atlatamıyorsanız, kendinize zarar vermek gibi bir düşünceye giriyorsanız lütfen uzman desteği alın. depresyon ciddi bir hastalıktır ve tedavisi önemlidir.

herşey yolundaymış gibi davranıp içten içe acı çekme hali.

önemli bir kitapta okumuştum depresyona nelerin neden olduğunu kesin anlamda hala bulamamışlar .aileden gelen genetik faktorlermi yoksa yasanilan faktörlermi sebep oluyor .kesinlikle ve kesinlikle yaşam faktörleri ,sizi alta çeken insanlar olduğu sürece her şey zor gelir insana kendi dogrularinizi sorgulamak zorunda kalislrsiniz belli bir zaman sonra herşey rutinlesir ve hastalıklar ortaya çıkar üstüne doktora gider ilaç kullanirsiniz etrafinizdaki insanlar deli damgası vurur .kimse suçu ustlenmez siz delisiniz onlar normal ...depresyon naif insanları etkiler yüzsüzler etkilenmez ...

20 sene aralıksız efexor xr. neyse ki bıraktım. diğer arkadaşlara başarılar dilerim.

kapkara, yıldızsız bir gecedir. arada meteorların ışığına kanarsın fakat onlar da yıkıma geliyordur.

tam anlamıyla bir yıkım. gittikçe insanı zehirliyen igrenç bir duygu.

depresyon çok ama çok ciddi bir durumdur. buraya gelip aman depresyondayım diye yazanlara bakmayın. çoğu melankoliyi depresyon ile karıştırıyor.

eğer gerçekten depresyondaysan o pc'yi açamazsın bile. yataktan zor kalkarsın. geleceksin birde entry gireceksin ihtimal dahili yok.

çünkü depresyon tamamen vazgeçiştir ve tek başına işin içinden çıkması imkansıza yakındır. ölüm sorgulaması aklınızdan asla çıkmaz.

gece uyurken sessiz sedasız gökyüzüne yükselmek ve bedeninizi terk etmek istersiniz. öldüğünüzü düşündüğünüzde huzur bulursunuz. bir bakıma bu yoğun acı verici durum için ağrı kesici gibi kullanırsınız öldüğünüz o hayali.

t: ruhsal kanserdir.

bazen insanı öyle bir hâle sokar ki hastalığınızı tanımlayacak sözcükleri bulamazsınız, depresyon derler o ne ki diye araştırmada- soruşturmada bulunamazsınız. o kadar sinsi bir hastalıktır ki ömrünüzün ilk 20 yılını heba eder. biteceğine inanmazsınız, ki biteceğini düşünemezsiniz bile. ama geçtiğinde, geçmiş olduğunu bile anlamıyorsun ya işte en büyük kazığı da budur.

ruhun katranıdır ve bulanmamak gerekir. bir kere bulandın mı her durumda oradaki seni bilir ve görürsün. uzağında olsan da o haline bakar ve izlersin. bu yüzden kendimize iyi davranmamız önemlidir.

hissizlik
bu çok fazla