normal sözlük yazarlarının stres atma yöntemleri

konuşmak, konuşmak ve daha çok konuşmak. başka türlü o enerji atılmıyor. tamam başka şeyler de yapılır illa ki fakat onları yaparken bir yandan da konuşmam lazım. allah dinleyecek insan eksikliği vermesin.

danstır efenim. benim için latin danslarıdır. halay çok işe yaramıyor bende.

bir şeyi yapabiliyor olmanın verdiği özgüven, yapabilmenden ötürü beğenilmenin verdiği özgüven, yaptığın şeyden aldığın zevk, hatta etkinliğe giderkenki o hazırlık ve hazırlık neticesinde giyimin kuşamın saçın başın verdiği o kendini beğenme ve beğenilme durumu, etkinlik sayesinde kafa dağıtma… ooohhhh cumartesi, seviyorum seni!

an itibariyle balkon yıkamak.

pencereden gelen güneşin altına oturup; çileklerin çıkmasını, limonların büyümesini beklemek.

10 yılı aşkın süredir bateri çalıyorum. eline hiç baget almamış biri bile bunun ne denli stres atmaya yönelik bir eylem olduğu konusunda septik davranmaz.
yaşadığımız süre boyunca psikolojik bünyemiz, gerekli gereksiz unsurlarla doluyor. özellikle kolay sindirilemeyen sinir bozucu durumları, harici bir etken yardımıyla dışarı atmak gerekiyor. yani en basitinden sinirle duvara ya da cama atılan yumrukta bile içerideki kanın dışarı açılma durumu söz konusu. uzun süre hapsolunmayı hak etmiyor hiçbir şey.
yaşadığı yer her ne kadar konforlu olsa da özgürlüğüne kavuşturmakta fayda var; bu bir nesne bile olsa.

pozisyon zarı atıyorum.

yeni insanlar. duran yok zaten. tanışıp geçiyoruz.

şiir yazmak-şiir okumak-şiir

uyumak. stres atma değil belki ama en iyi kaçış yöntemi.
dertliyken nasıl uyuyabilirsin diyenlere; uyku hapı :).

çizmek, yazmak, boyamak, sözlükte aktif olmak.

görülmeyeni görmek.

bol bol müzik dinlemek.

online gördüğüm moderatöre yaz lan adresi diye mesaj atmak.

yürümek, toprak işleri, yemek yapmak.

asılmak

tehlikeli bir noktaya vardığını hissetsem de temizlik yapmak. son bir aydır evde olduğum zamanlarda mütemadiyen temizlik yapıyorum.

çok yorgun olmamın ya da evin temizliğe ihtiyacı olmamasının bir önemi yok. dün mesela 22:00 gibi eve geldim ve normal şartlarda birkaç işimi halledip hemen uyumam ya da dinlenmem gerekirdi. öyle olmadı. mutfak dolaplarını boşaltıp temizledim. şimdi de mesela içinden çıkardıklarımı yıkayıp kuruladıktan sonra yerleştireceğim.

başka biri bu durumda olsa onun için endişelenirdim, bırakmasını söylerdim. ama ben bundan keyif alıyorum. üstelik hijyen takıntım falan da yok. sadece eylemden keyif alıyorum. ayrıca geri kalan her şeye de zaman ayırabiliyorum. sadece uykumdan kesiyorum biraz. nihayet kafayı sıyırdım arkadaşlar.

(bkz: counter strike global offensive) oynamak. işe yarıyor.

gecenin şu saatinde koynumda kediyle uyumak. içimdeki şefkat merhamet sevgi damarlarını kabartıp kederi üzüntüyü düşünceleri yerle bi ediyor sanki. tüm dertlerimden arınıp derin bi sekinete doğru gidiyorum.

tanım yazmak. (belli olmuyor mu?)

bağıra bağıra şarkı söylemek ve saçma bir şekilde örgü örmek.