ücret

işverenin, iş sözleşmesinden doğan temel borcudur. kanun'da "bir kimseye bir iş karşılığında işveren veya üçüncü kişiler tarafından sağlanan ve para ile ödenen tutar" şeklinde tanımlanmıştır.

ücret, para olarak ödenen tutar şeklinde açıklanmışsa da işçiye parayla ölçülmesi mümkün menfaatler de sağlanmış olabilir. yani, çıplak ücret gibi giydirilmiş ücret de bu kapsamda değerlendirilir. ek ödeme şeklinde para olarak veya parayla ölçülmesi mümkün menfaat şeklinde işçiye sağlanan ücretleri de bu sebeple işverenin ücret ödeme borcu kapsamının dışında düşünmemek gerekir.

ücretin işçiye ödenmemiş olması durumunda işçinin çalışmama hakkını kullanması mümkündür. bunun için öncelikle ücretin ödenmesi gerektiği günün üzerinden en az yirmi gün geçmiş olmalıdır. ayrıca işverenin bu borcu yerine getirmemesinde mücbir sebeplere dayanmıyor olması gerekir.
işçi, çalışmama hakkını yalnızca 'hiç çalışmamak' şeklinde kullanabilir. işyerine gelerek iş yavaşlatma, diğer işçilerin çalışmalarına engel olma gibi haller çalışma hakkının kullanımı sayılmaz. ayrıca işyerine hiç gelmemelidir. örneğin gelip makinelerin kapatılması, kullanılmaması gibi durumda da çalışmama hakkının kullanımı söz konusu değildir.
işçi, çalışmama hakkını kullandığı süre boyunca (o süre için) ücrete hak kazanamaz. bu hakkı ücret ödeninceye dek kullanabilir.

ücreti ödenmeyen işçi yukarıdaki hakkın dışında ayrıca iş sözleşmesini haklı nedenle feshetme hakkına sahiptir. çalışmama hakkında öngörülen yirmi günlük bekleme süresi haklı nedenle fesih hakkının kullanılmasında aranmaz.

sunulan iş gücü karşılığında alınan bedeldir.