varoluş sancısı çektiği halde insanın bu dünyadan gitmek istememesinin sebebi

(bkz: kimyasalı azaltalım gençler)

canım yaşamak istiyor kardeşim, kime ne.
hem ağlarım, hem yaşarım.

korku.
kimsenin ölmek hakkında bir fikri yok. gidip geri gelende yok.
şahit, ıspat, tanık, görüntü, ses vs.. vs.. bilinen bilinmeyen herhangi bir yöntem... aklına ne geliyorsa işte.
kutsal sayılan kitaplar, masallar bilmem neler harici hiçbir bilgi yok.
ve bilmediğin şeyden çok korkarsın.
bildiğin tek şey ölüm öncesidir. o da, yanında ölen biri var ise bilirsin -ki bunlar da nadir kişilerdir öyle herkesin başına gelmez bir insanın gözlerine bakarak son nefesini verişini, ölüm anını görmek.
ama yine de ölüm anında ne kadar acı çekersin fikrin yoktur, ne hissedersin fikrin yoktur, öldükten sonra ne olacak "sana" okuduklarından başka bir bilgin yoktur.
insanı gerçekten korkutan tek şey belirsizliktir ve bu belirsizlik durumu, "ölüm" gibi çok büyük bir gerçeği içinde barındırıyor ise gerçekten korkutucudur.