yılmaz bey banyo

feyyaz yiğit ve aziz kedi’nin yazdığı ömer sinir’in yönettiği gibi (dizi) isimli her türlü takdire şayan, insanda hayranlık üstüne hayranlık uyandıran, beğenilerimizin kimsenin nezdinde makul bir zemine oturması gerekmediğini öğreten yapımın birinci sezon on birinci bölümünün adıdır.

yaşlılar başımızın tacı mıdır, bilmiyorum. en azından dünyanın şu haline bakınca o kadar da taç edilecek bir halleri olmadığını görüyorum. yine de sırf bizden daha önce doğduğu için değil ama bu saygı hak de ettiği için yaş almış insanlara karşı hassas olmak, onlara elden geldiğince yardımcı olmakta fayda var.

onlara daha kibar davranabiliriz -hak edenlerden bahsediyorum-, yapamadıkları işleri yapmalarında yardımcı olabiliriz, alışverişlerde aldıkları malzemeleri taşıyıp toplu taşımalarda onlara yer verebiliriz.

ve görürüz ki insanlara iyilik yaptıkça, onların yüzünü güldürdükçe iyilik yapma isteğimiz git gide artacak. arttıkça daha çok iyilik yapacağız. bir yerden sonra yeterli gelmemeye başlayacak bu iyilikler. abartacağız. sonunda kendimizi mahallenin yaşlılarını pazar günleri onlara pazar banyosu yaptırmak için ikna etmeye çalışırken bulabiliriz.

her zaman söylerim her şeyin fazlası zarar.